YA SULTANIM
Bu âleme gelmiş idin
Şanla şeref vermiş idin.
Tarihe not düşmüş idin
Geldin geçtin ya Sultanım.
*   *       *       *       *  
Tozun bile yetti bize
Tüm şeytanlar geldi dize
Her bir KESi katıp ize
Geldin geçtin ya Sultanım.
*       *       *       *       *
Ölümüzle dirimizle
Yaşlımızla gencimizle
Hükmün daim kalbimizde
Geldin geçtin ya Sultanım.
*       *       *       *       *
Bir yeminin üzerine
Alıp bizi eminine
Koyup bizi sen yerine
Geldin geçtin ya Sultanım
*       *       *       *       * 
Ersede her bir yaşına
Kalsa da tek başına
Sarılır hem her işine
Bu Ahmet'in ya Sultanım
*       *       *       *       *
Kes=Kişi

*       *       *       *       *

Bakar mısın?
Gözlerimden akan yaşa 
Bakar mısın bakar mısın?
İsmin yazdım dağa taşa 
Bakar mısın bakar mısın?
 *       *       *       *       *
Gönlüm senle huzur bulur
Hep seninle neşem gelir
Sen yoksan dünyam yıkılır
Bakar mısın bakar mısın?
   *       *       *       *       *
Şu gönlüm hep seni arar
Uçan kuştan seni sorar
Esen yelden medet umar
Bakar mısın bakar mısın?
   *       *       *       *       *
Seni sevmek yüce duygu
Sensizlik mi koca kaygı?
Ölüm ondan daha iyi
Bakar mısın bakar mısın?
   *       *       *       *       *
Ahmet'in yazar bunları
Böyle geçer hem günleri
Kavuşacağı günleri
Bekler durur bakar mısın?
  *       *       *       *       *

Göz
Gözlerinin renginde
Kayboldum ben sultanım.
Baka baka nezdinde
Kavruldum ben sultanım.
 *      *       *       *       *
Harda  yâhut serinde
Gezerim en derinde
Gözlerinin içinde
Savruldum ben sultanım.
  *       *       *       *       *
Gözlerinde nev bahar
Sümbül, lâle, çiçek var
Her dem taze açarlar
Bayıldım ben sultanım
  *       *       *       *       *
Bakakaldım gözüne
Gözündeki özüne
Daim tatlı sözüne
Hayranım ben sultanım
  *       *       *       *       *
Ahmed'in özler seni
Sever seni seveni
Olsa yüzbin dikeni
Severim ben sultanım
  *       *       *       *       *
Har=Sıcak
  *       *       *       *       *

Türkiye Yüzyılı




Ne acılar çektin canım
Heba oldu bunca kanın
Sorulmadı hiç hesabın
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *     *       *       *       *
Âh bu feryât yürek dağlar,
Görür müsün anam ağlar,
Yetti artık yetti beyler
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *
Allah etti lütfu kerem
Bak yüz yıllık bitti özlem
Sevin artık ey TÜRKİYEM
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.

Yalan bitti, dolan bitti,
Hiçten yere ölen bitti,
Gülemesin GÜLEN bitti,
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *
Barış, bilim, özcesi bu,
Güç, başarı, Türkçesi bu,
Değerler manzumesi bu,
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *
Verimlilik,şefkat,karar, 
İletişim,dijital var,
Üretim var iskikbâl var
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *
Huzur, istiklâl ve gençler,
Devamlılık,haklı sesler,
Geleceği bunlar besler
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *
Her dem her dem anlatasın,
Ümmeti hep uyarasın,
Gafillerde kalakalsın.
TÜRKİYE YÜZYILI'dır bu.
 *       *       *       *       *

Kara Kara

Kara kara gözleri var
Sağdan soldan bana bakar
O bakışlar CÂNı yakar
Ölesiye sevdiğim yâr.
 *      *       *       *       *
Siz de bakın isterseniz
Ya bir ırmak ya bir deniz
Hiç yok ise bir kimseniz.
Kimse olur düşünseniz.
  *       *       *       *       *
Bazen olur Hint’ten gelir,
Bazen olur Çin’den gelir,
Hep derdiniz hemen bilir,
Her imdada tez yetişir.
  *       *       *       *       *
Ey cân Ahmet hem acilen,
Sende çağır gelsin hemen,
Sakın olmaz böyle demen,
Olur bize bir kösemen.
  *       *       *       *       *
Kösemen=Yol gösteren,
klavuz.
  *       *       *       *       *

Türkiye Yüzyılı Bak Bizi Bekler 

Vurun davulları inlesin kösler,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
Artık gerçekleşir bütün hevesler,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
 *      *       *       *       *
Yapılan herşeyin iyisi bizde,
Bu aşkın, sevdanın koyusu bizde,
Daha bunlar neki gerisi bizde,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
  *       *       *       *       *
Hâyâldi, rûyaydı bu gerçek oldu,
Görenlerin gözü hep yaşla doldu, 
Daha ne beklersin gün akşam oldu,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
  *       *       *       *       *
Mevsimden nevbahar açık önümüz,
Bellidir şimdiden artık yönümüz,
Hayırlı olsun da bütün YENİmiz,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
  *       *       *       *       *
Geçmişte kaybolan şu tarih bizim,
Güneşte parlayan bu âti bizim,
Neşesi, ümidi, sevinci bizim,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
  *       *       *       *       *
Milletim bekledin sen bu günleri,
Unutmaz saklardın geçen dünleri,
Değiştir tarihi dizip genleri,
Türkiye Yüzyılı bak bizi bekler.
  *       *       *       *       *

Bu Aşk Bir Bahri-Ummandır
Bu aşk bir bahri-ummandır,
Buna haddi-kenâr olmaz.
Delîlim sırrı Kur’ân’dır.
Bunu bilende âr olmaz.
 *      *       *       *       *
Süregeldik ezelîden
Pîrim Muhammed Ali’den
Şarabı lem-yezelîden
İçenlere kanar olmaz.
  *       *       *       *       *
Eğer âşık isen yâre
Sakın aldanma ağyâre
Düş İbrahim gibi nâre
Bu gülşende yanar olmaz.
  *       *       *       *       *
Kıyamazsan, başu cana
Irak dur, girme meydana
Bu meydanda nice başlar
Kesilir, hiç soran olmaz.
  *       *       *       *       *
Hakk ile hak olanlara
Kendi özün bilenlere
Hak yolunda ölenlere
Kan bahası dinar olmaz.
  *       *       *       *       *
Bak şu Mansur’un işine
Halkı düşürmüş başına
Enel-Hakk’ın firaşına
Düşenlere timar olmaz.
  *       *       *       *       *
Seyfullah sözünde mestur
Şeyhimden aldığım destur
Âşık olan gayet mestur
Ne söylense yazar olmaz.
  *       *       *       *       *

Bilen Bilir
Benim O'na şu sevdamı
Bilen bilir, bilen bilir.
Daim akan gözyaşımı
Silen bilir, silen bilir.
 *      *       *       *       *
Muhammed'e bu sevdamı
Gece gündüz yandığımı
Sabah akşam andığımı
Bilen bilir, bilen bilir
  *       *       *       *       *
Bu güzele ben aşıktım
Ona sanki türkü yaktım
Sararıben benzim betim
Gören bilir, gören bilir.
  *       *       *       *       *
Sanırlar ki ATİKE'ye
Yazılmıştır bu hikâye
Anlamazlar bu kinâye
Bilen bilir, bilen bilir.
  *       *       *       *       *
Bu sevdası Muhammed'e
Ne demektir Kul Ahmed'e
Şu canını edip feda
Ölen bilir, ölen bilir.

ATİKE=Genç ve güzel kız
  *       *       *       *       *

Od
Gönlüm ODlar içinde
Yanar türlü biçimde
Seni vakta ki ansam
Yanar ODlar içinde.
 *      *       *       *       *
Bu ODa siz de yanın
Varın Hakk'a dayanın
Varıp Hakk'a dayanan
Yanar ODlar içinde.
  *       *       *       *       *
ODa yanan ölmez hiç
Bir hesaba gelmez hiç
Bunu bilen garip cân
Yanar ODlar içinde.
  *       *       *       *       *
Cânân cânlar içinde
Cân var cânân içinde
CÂNÂN CÂNÂN diyen cân
Yanar ODlar içinde.
  *       *       *       *       *
Ahmet her dem yanarsın
Hasret ile anarsın
Cân özleyen bu cânân
Yanar ODlar içinde.
  *       *       *       *       *
Vakta ki=Ne zaman.
  *       *       *       *       *

TÜTERSİN GÖZÜMDETütersin gözümde 
Özümde sözümde 
Hayalin gönlümde 
Hiç gitmez ömrümce. 
            
Yazımda kışımda
Benim her  işimde
Tünümde günümde
Tütersin gözümde.

Çarparsın kalbimde
Gönlümün içinde
Sen benim dilimde
(Her an sen dilimde)
Özümde sözümde.

Yaşımda kurumda
Ayazda narımda
Ağlayıp zârımda
Hayalin gönlümde.

Hayatın başında
Önünde sonunda
Bu resmin önümde
Hiç gitmez ömrümce.

Ruhumun odunda
Ağzımın tadında
Ahmed'in adında
Sen varsın yâdında.

Mey
Gel bu akşam içelim yâr
Kendimizden geçelim yâr
Sek dem içip uçalım yâr
Cümle âlem gezelim yâr
 *      *       *       *       *
Herkes meyden içer amma
Bundan içer O daima
Bilen bilir hastır O’na
O’ndan içen olur fenâ.
  *       *       *       *       *
Bir kez iç sen gel bu meyden
Haber al sen her bir şeyden
Sana kalır her şey tümden.
Senin olur bütün meydan
  *       *       *       *       *
Aynıdır da MEY ve bardak
Sarı, mavi, kırmızı, ak
Görünür de içmeye bak,
İçince yâr hepsi berrak.
  *       *       *       *       *
Ey Cân Ahmet kırkbin şişe
Kırsan bile böyle neşe
Nasip olmaz her bir KESe
Bulamazsın sen pürneşe.
  *       *       *       *       *

Haşimî'yem Gureyşî'yem
Haşimî'yem, Gureyşî'yem,
Bu zamanda KIRIMî'yem.
Sorarsanız Hüseynî'yem,
Ordan gelir hep yevmiyem.
   *       *       *       *       *
Elbet kaydımızda vardı
Ancak savaşlarda yandı
Ahmet bir gün bir uyandı
Rüya idi tam inandı.
   *       *       *       *       *
Davudîdir hem sesimiz
Paralarız kafesimiz
Hep gür çıkar nefesimiz
Daim Allah hevesimiz.
  *       *       *       *       *

Gözyaşım
Gözlerimden akan yaşlar
Damla damla süzülür.
Şikâyet yok, hem bu yaşlar
Neşe neşe dökülür.
 *       *       *       *       *
Yârim bana cilve eder,
İşmar eder, dokunur.
Her bir azam feryat eder
Lime lime dökülür.
   *       *       *       *       *
Şu meleğin bir meshinin
Tesirinden dökülür
Gece gündüz bak çeşmimden
İnci inci dökülür.
   *       *       *       *       *
Bazen olur şu feryadım
Yüce arşa dayanır
"Allah" der de hem fuadım
Fersah fersah ulaşır.
   *       *       *       *       *
Sevincimi anlatamam
Kelimeler yetersiz
Ey Ahmet Cân işte tamam
Burda lügât geçersiz.
   *       *       *       *       *

Her bir azam=Vücudumdaki 
her bir organım.
Mesh=dokunmak.
  *       *       *       *       *

Ahmed'ini Bi Sevindir
Bilmedim ne olduğunu
 İçim Sen’le dolduğunu
 Senin için öldüğümü
 Gönlüm Sen’de kaldığını
 *     *       *       *       *
 Al ömrümü senin olsun
 Yeter ki hep yüzün gülsün
 Cümle âlem bunu bilsin
 Yalnız aşkım bana kalsın
  *       *       *       *       *
 Bağlandı yar gönlüm gitmez
 Fuadımı kimse gütmez
 Sana olan aşkım bitmez
 Hiçbir derman ona yetmez
  *       *       *       *       *
 Şu gönlümü bi sevindir,
 Bir kez olsun yüzün güldür.
 Ahmed’ini bi sevindir,
 Bir kez olsun yüzün güldür
 İster isen bin kez öldür
 Ahmed’ini bi sevindir.
  *       *       *       *       *

Gönülden Çağır
Hint'ten Çin'den koşar da gelir
Yeter ki var ya gönülden çağır.
Nice yolu aşar da gelir,
Yeter ki var ya gönülden çağır.
 *      *       *       *       *
     Gönülden çağır, gönülden çağır
     Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
Her ne zaman nerde olursan
Gece gündüz fırsat bulursan
Sence nasıl uygun görürsen
Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
     Gönülden çağır, gönülden çağır
     Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
Yazda, kışta ağır bir işte
Durma sende çağır her işte
Hem ağlayıp tatlı gülüşte
Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
     Gönülden çağır, gönülden çağır
     Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
Kul Ahmed'im sen çağırasan
Gel gel diye hem bağırasan
Sana gelse de karabasan
Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *
     Gönülden çağır, gönülden çağır
     Yeter ki var ya gönülden çağır.
  *       *       *       *       *

Dolanır Durursun 
Bazen en öndesin bazen arkada
Dolanır durursun yalan dünyada
Geceyi gündüze katıp arada
Dolanır durursun yalan dünyada
 *      *       *       *       *
Hazreti Resul'ün eşsiz yolunda
Yüce dinimizin târîk dalında
Kadirîye'nin Mehmedî  kolunda
Hizmete durursun sen şu dünyada
  *       *       *       *       *
Kalmasın hizmetler bir gün mazide
Dünyada bu işler ki; en güzide.
Himmet edersinde bunca dilsize
Coşturur durursun bak şu dünyada.
  *       *       *       *       *
Kimler inanmazdı, kimler inandı
İnanmayanların çok canı yandı
Hâlin sana şöyle hep muştulandı
Cân Ahmed'im derler iki dünyada
Hâlin sana şöyle hep muştulandı
Ahmed'imiz derler iki dünyada
  *       *       *       *       *

Bahçemizin Ortasında 
Bahçemizin ortasında çeşit çeşit gül var,
Güllerin içinde bir çok deste gonca gül var.
 *       *       *       *       *
Gonca güller üstünde herdem öten bülbüller,
Bülbüllerin ağzında  nede tatlı bir dil var.
   *       *       *       *       *
Bahçıvanın işi odur hergün deste yapar,
Destelere sabah akşam gelir mühür basar.
   *       *       *       *       *
Deste gülü alanlar mührü orda görürler,
Mühürlerin üstünde KIRŞEHRÎ MEHMET yazar.
   *       *       *       *       *
Güllerin kokusu var ya arşa kadar gider,
Kokuyu alan cânlar açar birer birer.
   *       *       *       *       *
Kırmızı bir gül olur, Aşkı yaymaya başlar,
Belki bir sümbül gibi sonsuz sadakat olur.
   *       *       *       *       *
Bu olaylar yaşanırda Kul Ahmed'im yazar,
Kimine güç gelir belki kimine bir pazar.
   *       *       *       *       *
Bazen onbin altına hemen ayakta satar,
Bazan üç beş paraya pul pahasına satar.
  *       *       *       *       *

Güzeller Gülsüz Olmaz 
Güzeller gülsüz olmaz
Güller neşesiz olmaz
Güle neşe yakışır
Neşe güzelsiz olmaz
   *      *      *
Güzeller hep naz eder
İşve eder, dert eder
Yâri güzel olanın
Başı dertten kurtulmaz
     *      *      *
Güzelin güzeli var
Her hünerde eli var
Güzelde hüner gerek
Hüner güzelsiz olmaz
     *      *      *
Güzeller hep isterler
Ne verirsen "daha" der
Gerçek âşık usanmaz
Âşık güzelsiz olmaz.
     *      *      *
Ahmet deme sen böyle
Daim hakikat söyle
Gerçek acıdır dostlar
Tatmak isteyen olmaz
     *      *      *

Şerefeye Çıkandan Sor 
Merdiven başında durup,şu ezanı okuyan kim
Dersen onu bilemezsin şerefeye çıkandan sor.
 *       *       *       *       *
Şerefeye çıkmak için, kapısını açmak gerek.
Kapı nerde bilemezsin şerefeye çıkandan sor.
   *       *       *       *       *
Müezzinin hâli nice,kaşı kalın burun ince?
Görmedinki bilemezsin şerefeye çıkandan sor.
   *       *       *       *       *
Her merdiven bir kaç arşın sencileyin nasıl çıkar?
Düşünme hiç bilemezsin, şerefeye çıkandan sor.
   *       *       *       *       *
Bu bir ilm-i ledünnî ki/dir bilen dimez diyen bilmez
Kul Ahmed'e diyemezler şerefeye çıkandan sor.
  *       *       *       *       *

Şeker misin? Bal mısın?
Yine düştün bak dilime
Şeker misin? Bal mısın?
Yapışmışsın şu dilime
Şeker misin? Bal mısın?
 *      *       *       *       *
Senin kokun her yerlerde
Hem de şifa her bir derde
Şu güllerde çiçeklerde
Yaprak mısın? Dal mısın?
  *       *       *       *       *
Alttan,üstten,sağdan,soldan
Önümüzden,arkamızdan
Tatlı tatlı ılık esen
Meltem misin? Yel misin?
  *       *       *       *       *
Aşıklara pazar olmaz
Dilim senden bizar olmaz
Söyleyende hiç yorulmaz
Ağız mısın? Dil misin?
  *       *       *       *       *
Mehmet Baba her dem bize
Derman olup derdimize
Gece gündüz yetip bize
Bir el misin? Kol musun?
  *       *       *       *       *
Çoluk-çocuk dedelere
Beli bükük ninelere
Akıp duran gönüllere
Pınar mısın? Sel misin?
  *       *       *       *       *
Ah bu gönlüm düştü dile
Sana olan aşkı ile
Dilbaz olmuş şu bülbüle
Bir bağ mısın? Gül müsün?
  *       *       *       *       *
Kul Ahmed’in düştü dile
Sana olan aşkı ile
Dilbaz olmuş şu bülbüle
Sen bağ mısın? Gül müsün?
  *       *       *       *       *

Gelin Allah Diyelim
Gelin Allah diyelim,
Kalpten pası silelim
Alemler seyredelim
Allah Allah dedikçe
 *       *       *       *       *
Nerde tehvid çekilir
Melekler saf saf gelir
Hepsi tekbir getirir
Allah Allah dedikçe
  *       *       *       *       *
Zikr-i Hakk'a başlandı
İsm-i Celal hızlandı
Arş-ı ala sallandı
Allah Allah dedikçe
  *       *       *       *       *
Gönüller şadan olur
Kaygudan azad olur
Can mülke abad olur
Allah Allah dedikçe
  *       *       *       *       *
Bağlı kapı açılır
Hak batıldan seçilir
Gizli sırlar açılır
Allah Allah dedikçe.
  *       *       *       *       *
Ey gönlüm gafil olma
Hakk'ı zikret daima,
Naciya gafil olma 
Hakk'ı zikret daima,
Seni zikreder Hüda,
Allah Allah dedikçe.
  *       *       *       *       *

Cân Kasidesi
Bu canı câna satarlar
Cân Muhammed Mustafa.
Cânâna canı katarlar
(Cânânı cana katarlar)
Cânânından Mustafa.
 *      *       *       *       *
Cânı candan aziz bilir
Cân Muhammed Mustafa.
Cânân O’na leziz gelir
Hep varından Mustafa.
  *       *       *       *       *
Cânânına can verenler
Cân Muhammed Mustafa.
Anda Allah’a erenler
Şu canından Mustafa.
  *       *       *       *       *
Bu cânlar candan geçerler
Cân Muhammed Mustafa.
Kevser şarabın içerler
Cân elinden Mustafa?
  *       *       *       *       *
Cümle cânlar görmek ister
Cân Muhammed Mustafa.
Gül cemâlin bize göster
Hayâlinden Mustafa.
  *       *       *       *       *
Cânânımdan gelir adım
(Can Ahmet koymuşlar adım)
Cân Muhammed Mustafa.
Cânân arzular fuadım
Her dem candan Mustafa.

  *       *       *       *       *

Yalvar (Ne Güzeldir Şu Bahçemiz)
Ne güzeldir şu bahçemiz,binbir çeşit gül var
Girenler hep mest olurlar miskü amber kokar.
Gel sende gel ey kardeş, sende Allah'a yalvar
Yalvaranlar dû cihanda, hep gül gibi kokar.
 *      *       *       *       *
Ya bu yalvarma nicedir,sen bir hele anlat
Kavuşmak isteriz câna, bunda varsa vuslat?
Elbet ederiz kardeş,bizde de vardır gayret
Neden yalvarmasın bu can,neden Hakk'a heyhat
 *       *       *       *       *
Allah Allah hep diyesin, durmasın şu dilin
Yalvarmak yâr işte böyle,hatırlar hep gülün
O'nu anmakla hemen, temizlenir be kalbin.
Şu avare gezen gönlün, gül olmaz mı gülün?
 *       *       *       *       *
Yalvaralım Allah diye, bizde gönlümüzce
Her günümüz düğün olur,bizim ömrümüzce
Ölmek yok artık bize,yaşarız ölümsüzce
İki dünya cennet olmuş, bakın habersizce
 *       *       *       *       *
Kul Ahmed'in yalvarmaz mı her dem için için
Yanmaz mı şu gönlüm hele, basmaz mı ateşin
Kavrulmaz mı ey cân yâr, kavrulmaz mı ciğerim
Daim köz köz olur yanar,sönmez hiç ateşim.

  *       *       *       *       *

Gözlerinden Akan Yaşlar
Gözlerinden akan yaşlar
Bekle bir gün son bulacak.
Gece biter gündüz başlar
Bak birazdan gün doğacak.
 *      *       *       *       *
O günlerin kaldı geri
Bak sen artık hep ileri.
Varsa gelsin hepsi beri
Söylenecek yok sözleri.
  *       *       *       *       *
Şimdi sıra sana geldi
Hep gündüz ol olma gece.
Karanlığı işte deldi
Söylediğin iki hece.
  *       *       *       *       *
Mutlu et sen insanları
İster erkek ister kadın.
Sevindir sen şu canları
Şadetmek ise muradın?
  *       *       *       *       *
Kul Ahmed'in sana uyar
Hep ömrünü sana adar,
Kavuşmak için gün sayar
Dahi kıyamete kadar

  *       *       *       *       *

Bir Güzelin Bahçesinde Gezer İken
Bir güzelin bahçesinde gezer iken
Ben bir şirin güzel gördüm sabah erken
Dedim tatlı,şirin, güzel sen nereli
Dedi;Tatlı,Şirin,Güzel CEMELE’li
 *      *       *       *       *
Dedim adın nedir,sana ne diyeyim
Gelene gidene seni hep öveyim
Allah’ın ikinci bir arslanı dersin
Gelene gidene böyle de översin
  *       *       *       *       *
Senin için ya başka ben ne diyeyim
Seni nasıl seni nasıl methedeyim
Pirimizin yan komşusu değil miyim
Dedi Ali ile sırdaş değil miyim?
  *       *       *       *       *
Sevenler hep alttan alır hep kazanır
Çünkü sevgi anlatılmaz da yaşanır
Yüce Hakk’ın sevgilisi elbet sensin
Sen kendini Yüce Hakk’a sevdirensin
  *       *       *       *       *
Kul Ahmed’in her dem her dem seni söyler
Her imkânda her mekânda seni över
Senin adın anlatmakla bitirilmez
Kelimeler yazmakla hiç sana yetmez

  *       *       *       *       *

Benim Şeyhim Mehmet Baba
Benim şeyhim Mehmet Baba
Daim olsun bana aba.
Hem Muhammed hem Mustafa
Benim şeyhim Mehmet Baba
 *      *       *       *       *
Kadirî’nin yüce eri
O; Peygamberin ciğeri
Dahi O’nun göz bebeği
Benim şeyhim Mehmet Baba
  *       *       *       *       *
Senin peşinden koşalım
Aşkın ile hep coşalım
Akl-ı fikrimiz şaşalım
Benim şeyhim Mehmet Baba
 *       *       *       *       *
Aziz kullarına hürmet
N’olur bize daha rahmet
Hem rahmet et hem hidayet
Benim şeyhim Mehmet Baba
 *       *       *       *       *
İster zengin ister muhtaç
Bütün canlar sana muhtaç
Her ümmete sensin ilaç
Benim şeyhim Mehmet Baba
 *       *       *       *       *
Gönül seni hatırlasın
Her işinde daim ansın
Senin aşkınla hep yansın
Benim şeyhim Mehmet Baba.

  *       *       *       *       *

Huzur-u Hûdâ'ya Var Sus
Mâsivâyı çıkar dilden 
Huzur-i Hudâ'ya var sus
Zikreyle cân-ü gönülden 
Huzur-i Hudâ'ya var sus
 *      *       *       *       *
Kalbini bekle de ey yâr 
Kapısın girmeye ağyâr
Hiç kalbine koma ağyâr 
Huzur-i Hudâ'ya var sus
  *       *       *       *       *
Tecellî olsa ger sana, 
Ya gelse bir nidâ sana 
Meyletme sen sakın ona 
Huzur-i Hudâ'ya var sus
  *       *       *       *       *
Devam et huzura her dem 
Ayırma kalbini bir dem
Git tâ müntehâya Dîdem 
Huzur-i Hudâ'ya var sus
  *       *       *       *       *
Hüdâyî'nin yolu budur 
Tutar isen eder zuhur
Olur tamam vücudun nur 
Huzur-i Hudâ'ya var sus

  *       *       *       *       *

.

KENDİM GURBET ELDE

Kendim gurbet elde,gönlüm sılada
Ey can himmet eyle,kaldık burada
Hep gönlümüzdesin o belli amma.
Gönül görmek ister seni arada.

Şikayetim yoktur senden ey cânâ
Tam kavuştum derken sana ey rânâ
Sanki hasrettir,binlerle yıl sana
Gönül görmek ister seni arada.

Ah bu aşkın ile kavruldum yandım
Aman ne zor imiş pek kolay sandım
Her yer her imkanda hep seni andım
Gönül görmek ister seni arada

Bilemedik sensizlik zor imiş biz
Zannederdik hiç ölmezsin hepimiz
Bu dünyaya dönmezsin sen biliriz
Gönül görmek ister seni arada

Kul Ahmed’im bu yollar Hakk’a gider
Gidenler elbette murada erer
İhvanların seni daima sever
Gönül görmeyince hep seni arar.

Köyümüze Gidelim
Köyümüze gidelim biz/r zikir edelim
Yüce Hakka  daima gel şükür edelim.

Köyünüzün adı ne bir de biz bilelim
Çağıranda Yüce Hak her zaman gelelim

KEVSER bizim köyümüz bak yolun sağında
Köşeyi döner dönmez IRMAĞIn başında.

Hasan'la Hüseyin var orada oturur(r.a.)
Bu köye gelenleri Resul'e götürür.(s.a.v.)

Sizde gelin ey dostlar bizim köyümüze
Hemen bekleriz cennetteki evimize.

Herkese yer var orda sana yok sanırsın?
Böyle düşünürsen sen meğer aldanırsın.

Bak bizi çağırıyor hazreti peygamber(s.a.v.)
Cümle sevdiklerinle oraya beraber.

Gelin güllerim gelin derse gidilmez mi?
Böyle davete hem icabet edilmez mi?

Ahmet sen ne söylersin sofular kızacak
Adam bulamaz böyle cehennem yakacak.
  😀😁😂😃😄😅😆😉😊😋😎

https://www.edebiyatdefteri.com/siir/1302047/iste-kabe-gorundu.html

İşte  Kâbe  Göründü

İşte Kâbe göründü
Mis kokular süründü
Göz yaşlara büründü
İşte Kâbe göründü.

Görür görmez dua et
Sağlık,sıhhat,afiyet
Hemen  bulur icabet
İşte Kâbe göründü.

Özlüyorduk hasretle
Gönülden bir niyetle
Kavuştuk selâmetle
İşte Kâbe göründü.

Vermiş yüce yaradan
Nurlar akar oradan
Görür isen buradan
İşte Kâbe göründü.

Nurlarla temizlenmiş
Örtüsü bile mis mis
Ya Rab ne güzel bir his
İşte Kâbe göründü.

2020 UMRESİ ESNASINDA BAŞLANMIŞ BİR ŞİİRDİ.BİTİRMEK BUGÜNE NASİPMİŞ.
ALLAH GİDEMEYENLERE TEZ ZAMANDA
GİDENLERE Bİ DAHA NASİP ETSİN...

Şu gam yükü taştan ağır
Her bir kimse kaldıramaz.
Gücün yetmez yardım çağır
Her bir kimse kaldıramaz.

Gam yükünün zararını
Çeken bilir kararını
Götürür cümle varını
Her bir kimse kaldıramaz.

Dayanırım eğer dersen
Hazırlan sen beçe erken
Hem de sabah gün doğarken
Her bir kimse kaldıramaz.

Bazen sarı bazen mavi
Şık görünür hem semavî
Bütün kötülere havî
Her bir kimse kaldıramaz.

Alma onu sen üstüne
Zehir katar bal,sütüne
Gelir üstüne üstüne
Her bir kimse kaldıramaz.

Ahmet sende alma onu
Kötüdür bak gamın sonu
Zarar verir eni konu
Her bir kimse kaldıramaz.

Beç:Delilik
Havi:İçeren,kapsayan,içine alan.

Onbeş Temmuz tarihin bir altın sayfası

Kaçacak delik aradı hain tayfası

Elbette hazin sonları bamyatarlası

Yazamaz böyle  bir destan senden başkası

Topla tüfekle gelseler dahi  aldırmaz

 Karıncayı incitmez de dıdda acımaz

Türk evladı bunlara hiç pabuç bırakmaz

Hesabını anda görür sona bırakmaz.

Ülkemizin köşe bucak her yerlerinde

Şehit kanı vardır bakın her zerresinde

Vatanı satmak isteyen hain peşinde

Kahraman bir evladı var hep ensesinde.

Devletiyle milletiyle sırt sırta durur

Bunu gören düşmanlar da hepten kudurur

Vatan için göz kırpmadan canını verir

Türk Evlâdıdır bir ölür bin kez dirilir

Sen bu aziz milletimi hor mu görürsün?

Karşısına çık bir hele anda ölürsün

Hanya'yı Konya'yı işte şimdi bilirsin

Dünya kaç bucakmış hemen orda görürsün.

Oturup düşün bir kere sen be hey gafil

Cüce görürsün milleti sen kendini fil

Farkında bile değilsin ey zalim sefil

Hiç taş atmaz mı sanırsın sana ebabil.

Ölüm O'ndan korkar O hiç korkmaz ölümden

Zerre kadar hazzetmez hiç hiçbir zulümden

Ayrılmadı,ayrılmaz hiç Hakkı'ın gülünden (s.a.v.)

Alamazsın bu destanı halkın dilinden.

Bamyatarlası=Mezarlık

Dıdd=Düşman

Dostum vardır dosta beni dost eder
Canın kokusuyla canı mest eder.
Hakk’ın huzurunda beni dest eder
Dostların dostuna canı dost eder.

Gül bağında gülün bizi gül eder.
Yandırıp narlara suzi dil eder
Hak ile konuşan bizi dil eder.
Dostların dostuna bizi gül eder.

İçirip kevseri mestâne eder
Bandırıp müskîre divâne eder
Şu aciz gönlümü meyhâne eder
Dostların dostuna bâde gül eder.

Dostlar meclisinde bizden söz eder
O şuh işmarıyla bize göz eder
Herdem körükleyip bizi köz eder
Dostların dostuna bizi lâl eder

Biz KULLARIN her dem seni zikreder
Zikrinde hem daim seni fikreder
Kul Ahmed’in her dem seni zikreder
Zikrinde hem daim seni fikreder
Her bir günahımı benim affeder
Dostların dostuna beni KUL eder.
Günahlarımızı bizim affeder
Dostların dostuna bizi KUL eder.

Dest= Âlî makam. Meclisin şerefli
yeri.
Nar=Ateş
Suzi dil= Gönül yanması.
Mestâne=Sarhoşcasına. Sarhoş bir
kimseye yakışır surette.
Müskîr= Sarhoşluk veren, şuuru
kaybettiren, aklı gideren ve keyf
veren madde.
Bâdegül=Gül renkli şarap
İşmar etmek=el, göz, kaş ya da baş işaretiyle bir şey demek.<br>
Lâl=Parlak kırmızırenkte, billûrlaşmış, saydam değerli bir taş.(Burada taşın rengi konu edinilmiştir.)

Darda mısın Hû de.
Varda mısın Hû de.
Sızlanma ey gönül.
Narda mısın Hû de.

Birlerin yüz olur.
Gecen gündüz olur.
Yokuşlar düz olur.
Zorda mısın Hû de.

Çözülür her müşkül.
Agâh ol ey gönül.
Çağla gürül gürül.
Burda mısın Hû de.

Nefsini zapteyle.
Çatlama sabreyle.
Halini arzeyle.
Sırda mısın Hû de.

Hakka aç elini.
Pak eyle kalbini.
Tamamla seyrini
Nurda mısın Hû de.

Biz cennette gezeriz yâr
Cennet bizim içimizde
İçimizde içimizde
Cennet bizim içimizde.

Bülbül olur öteriz yâr
Biz cennetin bahçesinde
Bahçesinde bahçesinde
Mehmet Baba bahçesinde.

Gülcileyin kokarız yâr
O gül bizim gönlümüzde
Gönlümüzde gönlümüzde
Her dem bizim gönlümüzde.

Biz bu candan geçeriz yâr
Cânân için ömrümüzce
Ömrümüzce ömrümüzce
O cân için ömrümüzce.

Ah be gülüm severiz yâr
Biz O yâri canımızdan
Kul Ahmed’im severiz yâr
Biz O yâri canımızdan
Canımızdan canımızdan
Çok severiz canımızdan.

GÜLŞEN

Gül bağının gülşeninde
Bir gül eksik görmedin mi?
O gülümün gülşeninde
Gülcileyin gülmedin mi?

O gül yoksa sende yoksun
Sen bunu hiç bilmedin mi?
Yoksa daha o gül ömrün
O gül için vermedin mi?

Yanında bir gül olmadan
Medine’ye gidilir mi?
Öğren sen gülün solmadan
O gül kimdir bilinir mi?

Peygamberin huzurunda
Gülsüz olmaz duymadın mı?
Önüne koyup o gülü
Seve seve doymadın mı?

Hatırlatmak isteriz ki
Adaletle davrandın mı?
Akrabayla hiç olmaz ki
Hiç bir ibret almadın mı?

Bunları anlat Ahmed’im
Yine gönül vermedi mi?
Yakasında iki elim
Sana gönül vermedi mi?

O olmadan gülşen kokmaz
Kanat çırpıp bülbül ötmez.
Gücü yetip Hû diyemez
Hiç bir canlı yürüyemez.

Ahmet Kuloğlu

EUZUBİLLAHİMİNEŞŞEYTANİRRACİM...  BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM..... HUVALLAHULLEZİ LA İLAHE İLLA  HUVERRAHMANURRAHİMUL MELİKUL GUDDUSUS    SELAMUL MÜ'MİNUL   MÜHEYMİNÜL AZİZÜL CEBBARÜL MÜTEKEBBİRÜL HALİGUL BARİUL MUSAVVİRUL GAFFARUL 

GAHHARUL VEHHABUR REZZAGUL FETTAHUL ALİMUL KABİTUL BASITUL HAFIDUR RAFİUL MU'IZUL MÜZİLUS SEMİUL BASİRUL HAKEMUL ADLUL LATİFUL HABİRUL HALİMUL AZİMUL

GAFURUŞ ŞEKURUL ALİYYUL KEBİRUL HAFİZUL MUKİTUL HASİBUL CELİLUL KERİMUR RAKİBUL MUCİBUL VASİUL HAKİMUL VEDUDUL MECİDUL BAİSUŞ ŞEHİDUL HAKKUL VEKİLUL 

KAVİYYUL METİNUL VELİYYUL HAMİDUL MUHSİUL MUBDİUL MUİDUL MUHYİUL MUMİDUL HAYYUL KAYYUMUL VACİDUL MACİDUS SAMEDUL GADİRUL MUKTEDİRUL MUKADDİMUL 

MUAHHİRUL EVVELUL AHİRUZ ZAHİRUL BATINUL VALİUL MÜTEALLİUL BERRET TEVVABUL MÜNTEKİMUL AFUVVUR RAUF MALİKÜL MÜLK ZÜLCELALİ VEL İKRAMUL MUKSİTUL CAMİUL 

GANİYYUL MUGNİUD DARRUN NAFİUN NURUL HADİUL BEDİUL BAKİUL VARİSUR REŞİDUS SABUR

Yine düştün bak dilime
Şeker misin? Bal mısın?
Yapışmışsın şu dilime
Şeker misin? Bal mısın?

Senin kokun her yerlerde
Hem de şifa her bir derde
Şu güllerde çiçeklerde
Yaprak mısın? Dal mısın?

Alttan,üstten,sağdan,soldan
Önümüzden,arkamızdan
Tatlı tatlı ılık esen
Meltem misin? Yel misin?

Aşıklara pazar olmaz
Dilim senden bizar olmaz
Söyleyende hiç yorulmaz
Ağız mısın? Dil misin?

Mehmet Baba her dem bize
Derman olup derdimize
Gece gündüz yetip bize
Bir el misin? Kol musun?

Çoluk-çocuk dedelere
Beli bükük ninelere
Akıp duran gönüllere
Pınar mısın? Göl müsün?

Kul Ahmed’in düştü dile
Sana olan aşkı ile
Dilbaz olmuş şu bülbüle
Sen bağ mısın? Gül müsün?

Mehmet Baba’nın gül bahçesinde
Binbir çeşit dil var lehçesinde
Her sabah akşam  yar cephesinde
Bülbüleyin hep ötüşür  onlar.

Yatsıleyin yar geçip yatarlar
Seher olunca hemen kalkarlar
Ne sağa ne de sola bakarlar
Bülbüleyin hep ötüşür onlar.

Olunca üçte bir her bir gece
Namazdadır ya herkes kendince
Dilindedir Hû,Hak,Hay tek hece
Bülbüleyin hep ötüşür onlar

Kimisi vardır kılarda yatar
Kimisi vardır sonradan kalkar
Bunda tedbirle güzel gayret var
Bülbüleyin hep ötüşür onlar.

Kul Ahmed’im yaz sen de onları
Okuyan yapsın bütün bunları
Akıbet hayır olur sonları
Bülbüleyin hep ötüşen kullar.

İşve ile ile neşe ile
İçten gelen  huşu ile
İşve ile ile neşe ile
Candan gelen  huşu ile
Birde gönül kuşu ile
Haydi Mevla’ya gidelim.

Uyumayın gün doğarken
Uyanalım sabah erken
Hep pür neşe Allah derken
Haydi Mevlâ’ya gidelim.

Seherlerde Allah derler
Aç mı kalır zikredenler?
Kendini O’na verenler
Haydi Mevlâ’ya gidelim.

Gideriz de biz Mevlâ’ya
O gelmez mi bize gûya
Bu tatlı bir güzel rûya
Haydi Mevlâ’ya gidelim.

Ah bu gönlüm ey can uyan
Sen o yare her dem dayan
Kul Ahmed’im ey can uyan
Sen o yare her dem dayan
Her şey oldu âyân beyân
Haydi Mevlâ’ya gidelim.

Mehmet Baba geldi bize
Giriverdi gönlümüze
Otururduk hep diz dize
Bak dokundu gönlümüze.

Giden geri gelir mi yar?
Gönlümüzde hep yeri var
Her yerlerde seni arar.
Gece gündüz seni anar.

Ahmed’ini bi sevindir
Elbet daim mülk senindir
Senden başka kimsenindir
Ona malik hiç değildir.

Ancak senden isteriz biz
Merhametin bize sonsuz
Senden alıp hamdederiz
Senin ile seviniriz.

Bu gün böyle geçti dostlar
Yaşanacak ne günler var.
Ömrümüze bereket yar
Durmaksızın senden yağar.

Ya "Muhammed"diyelim
Güzel adın analım
Her murada erelim
Salat selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Ağlayanda gülende
Göz yaşını silende
O’nun adın duyanda
Sâlât selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Gül koklayan gül kokar
Gülün gülüne bakar
Seherlerde her dem yar
Salat selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Sâlât selâm okuyan
Cümle dil eder beyân
Olur ona hep âyân
Salat selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Daim okuyanda hem
Kişiyi basar kadem
Gece ve gündüz her dem
Salat selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Ahmet’in bu sözleri
Mest eder ya bizleri
Yaş doldurur gözleri
Salat selâm edelim

       Sallallahu aleyhi
       Vessellem ya Muhammed
       Vessellem ya Muhammed

Aşık olmuş güle bülbül
Zaten âşık bülbüle gül.
Allah Allah derde bülbül.
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.

Seher vakti öter erken
Cümle kurt kuş Hû Hû derken
Şu gafiller hep uyurken
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.

Gülle bülbül buluşurlar
Kimbilir ne şöyleşirler
Durmaz Hakkı konuşurlar
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.

Gül kokalım hep ötelim
Hakkı bizde biz bilelim
Çeşmimizi gel silelim
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.

Kul Ahmed’im şimdi n’apsın
Durmasın hiç gönül yapsın
Gül bağına hemen gitsin
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.

Kayseri’de dam başında
Bir gün bir akşam aşında
Anlamadım ben başında
Birden avucum açar mı?

Kaleycik’li haspaya bak
Alın yazım okuyacak
Falan falan haller ancak
Ya acaba O’nda var mı?

Oturuyor orda oğlun
Avucuna bir bak gel sen
Başa gelir sen neylersen
Bir gün olur da yapar mı?

Kuş etinden kebap olmaz
Dökme suyla büğet dolmaz
Kime kaldı sana kalmaz
Bu dünya sana kalır mı?

Sen Allah’ı  yok sanırsın
Gülüm heyhat aldanırsın
Şimdi beni sen tanırsın
Ahmet sormaz mı sorar mı?

Nahırcı=Çoban
Büğet=Baraj

Çağırdın da geldik bizi
Sevindirdin hepimizi
Sana çevir gönlümüzü
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey can sultan Habiballah. ( S.A.V)

Sonsuz selâm hazretine
Hamdolsun yar davetine
Sığınalım gölgesine
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey can sultan Halilallah. ( S.A.V)

Gözümüzün ışığısın
Gönlümüzün aşığısın
Aşıkların maşuğusun
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey can sultan Nebiyyallah. ( S.A.V)

Sen canların cananısın
Gönüllerin sultanısın
Yaranımın yaranısın
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey can sultan Safiyyallah. ( S.A.V)

İşte geldik gidiyoruz
Kusurluyuz biliyoruz
Seni candan seviyoruz
Kusurluyuz biliyoruz
Affımızı diliyoruz
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey sultan Hayre halgıllah. ( S.A.V)

Kul Ahmed’in neler yazar
Kimler okur kimler bakar
Bülbül olup gene şakır
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
   Resulallah Resulallah. ( S.A.V)
  Ey sultan Nurearşillah. ( S.A.V)

Başımızın dili ile
Çağıralım Allah diye
Alışınca gönlümüzle
Çağıralım Allah diye

Gönlümüzde yeli ile
Peygamberin gülü ile(S.A.V.)
Mehmet Baba dili ile
Çağıralım Allah diye

Ölümüzle,dirimizle
Gelip geçen erimizle
Dahi yüce pirimizle
Çağıralım Allah diye

O nurunun seli ile
Ya Hazreti Ali ile
Muhammed’in dili ile(S.A.V.)
Çağıralım Allah diye

İçimizden gele gele
O’nun adı düşsün dile
Biz Allah’ı Allah ile
Çağıralım Allah diye

Kul Ahmed’im işte böyle
Çağıralım Allah diye
Allah,Allah,Allah diye
Çağıralım Allah diye.

Ey sevgili, ey gözümün nuru yar
Gönlümün ta içinde bir yerin var
Oradaki yerde hep sen hep sen var
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Sensin benim herşeyim,tek neşem sen,
Gündüzüm sen,gecem sensin düşüm sen,
Evvelimde ahirimde mutlak sen.
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Ömrümüzün baharında ayrıldın
Zannederdik gitmez bâkî kalırdın
Gitmedi yar içimizden bu sızın
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Kadın erkek,ihtiyarı,sabisi
Yücelmişi,akıllısı,delisi,
Bıraktığın şu binlerin hâmîsi
Bir sen  varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Ah bu gönlüm seni özler daima
Kul Ahmed’in seni özler daima
Mazhar ola her dem her dem affına
Çekiveren bizi kendi safına
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

                                               AHMET GÖÇER

Sabi=Küçük çocuk
Bakî kalmak=Kalıcı,ölümsüz olmak
Hâmî=Destek olan,koruyup kollayan
Mazhar olmak=Ulaşmak,ermek.

Nesf elinden bizar olma
Nefsin senden bizar olsun
Bu hâllere düçar olma
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.

Nefs emrine gel sen girme
Gece-gündüz fırsat verme
Acıma ha bin üstüne
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.

Otur kalkma hiç üstünden
Rücu etsin de aslından
Tamam desin bezsin senden
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.

Kaçacak bir yer arasın
Duvarlara vursun başın
Bi müslüman neymiş görsün
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.

Hülyalara derin dalsın
Günlerini bir bir saysın
Bir kurtulsam şundan desin
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.

Kul Ahmed’im sende böyle
Nefsin ile mücadele
Her dem her dem et sen hele
Nefsin sana tabi olsun.
Nefsin sana tabi olsun.

                        AHMET GÖÇER

Mehmet baba ey nazlı yar
Gönlümüzde sevdası var
Etmedi ki hiç bir azar
Ettiği hep tatlı nazar

Yaparız hep sevmiş gibi
Bizimkisi sevgi dibi
Ancak candan sevmiş gibi
Himmet eder o sahibi

Gerçek sevmiş olsak varya
Bizi eder koca derya
Derya neki,neki derya
Ummanlara döndürür ya.

Sevelim birbirimizi
Biz seni yar sen de bizi
Hasedinden dövsün dizi
Görenler hep ikimizi

İşte sevmek böyle dostlar
Ne söylerse eyvallah yar
Bunu ancak seven anlar
Sevdiğini üstte tutar

Ahmet kulun sever seni
Ne kadar da olsak deni
Batsa bile hep dikeni
Birde seni çok seveni.

Daha sen bu yolun başındasın
Uzun ince de zor bir yoldasın
Şimdi yirmiiki yaşındasın
Nerden baksan seksen görünürsün

Unutmadın zaten sen hiç beni
Ne de  sana iyilik edeni.
İşte  seçtiler bu yüzden seni
Bu yaşta geçtin ya sen sekseni.

Soranlara seksen küsur dersin
Halbuki hiç böyle göstermezsin
Sen bir ayna gibi değil misin?
Bakanlar kendini bir seyretsin.

Seksen yaşa gelmek güzel amma
Onun hakkını sen ver daima
Hamdedesin evlat sen Hûdâ’na
Gece-gündüz,yaz-güz an daima.

Kul Ahmet koymuşlar ya adını
Duyan duyar senin feryâdını
Seksen yıllık yoldan duyar seni
Sen demeden bilir de derdini.

Dillerinden ballar akar
Daim Allah diyenin yar
Diyenin yar.
Daim Allah diyelim yar
Bu sofrada inayet var
İnayet var.

Biz ne için deriz "Allah"
Gece-gündüz niçin Allah
Neden Allah.
Size varsam ey Abdullah
Demez miyim ben Abdullah?
Ben Abdullah?

Allah bizi çağıranda
O’nun yanına varanda
Yar varanda.
Demez miyiz yalvaranda
Allah Allah? Oralarda
Oralarda.

Kardeşim sen de gelesin
Bir de"Allah" sen diyesin
Sen diyesin.
Hep gönüllerde kalasın
Buralarda can olasın
Can olasın.

Kul Ahmet söyler bunları
Sizler O’nun has kulları
Has kulları.
Mehmet Baba’nın gülleri
Her dem öter bülbülleri
Bülbülleri.

İmam Ali derler bir yiğit vardır.
Adın anmak bile şereftir şandır.
Cümle gönüllere şifadır candır.
Adın anmak bile şereftir şandır.

Hazreti Resul’den(S.A.V.) bir armağandır
İmam Ali (K.V.)bize lutfü ihsandır
O’nu seven ne talihli insandır
Adın anmak bile şereftir şandır.

Şecaat parlamış O’nun izinde
Hakk’ın nuru görünür nur yüzünde
Adalet damlamış her dem sözünde
Adın anmak bile şereftir şandır.

Toprağa bulanmış Ebu Turab’tır
Cennette ikramı kevser şaraptır
O’nu sevmeyenler hali haraptır.
Adın anmak bile şereftir şandır.

Peygamberimiz (S.A.V.)gibi en sonunda
O dört sevgilinin ta en sonunda
Ancak Yüce Resul’ün(S.A.V.) hep yanında
Adın anmak bile şereftir şandır.

İmam Ali gördüm köyümüzdeydi
Mehmet Baba ile evimizdeydi
O şen hali ile bahçemizdeydi
Adın anmak bile şereftir şandır.

Kul Ahmed’im sende turab olasın
O şanlı yolunda şeref bulasın
Dû cihanda gülüm her dem gülesin
Adın anmak bile şereftir şandır.

Cümle dertlere derman
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Oluptur bize her an
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Allah’ın güzel adı
Huzurun başka tadı
Hep analım bu adı
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Tevhid edenler daim
Olurlar her dem kaim
Oruçta da der saim
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Hakk abasın giyelim
Ömür azdır iyelim
Gece gündüz diyelim
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Elbet tevhid edenler
Hemen murada erer
Bunu duyan herkes der
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Sen tevhidi çok de yar
İçinde hazine var
Hemen Allah’a yalvar
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Tevhid edenler bilir
Gönülden pası siler
Tevhidana af diler
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Tevhid edilende hem
Artar benim de neşem
İhvanlar desin her dem
La ilahe illallah
La ilahe illallah

Kul Ahmet’te doladı
Dile Hakk’ın bu adı
Gece gündüz söyledi
La ilahe illallah
La ilahe illallah

                  KAHRAMAN ORDUMUZA
Peygamber ocağı derler adına
Kahraman derler hep kahraman sana
Niceleri var bak diz çöktü sana
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Sen yiğit,sen yüce,sen muzaffersin
Eşin-benzerin yok cihanda teksin
Düşmanın ne gücü varsa göndersin
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Hava,kara,denizde hep ne varsa
Cümle küffar bir araya toplansa
Bütün gücüyle top yekûn saldırsa
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Düşman üç-beş çeşit değil sürüyle
Olsada vız gelir ezer gürzüyle
Peygamber bahseder senden övgüyle(S.A.V.)
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Fırat’ta sen "Kalkan" oldun korudun
"Zeytindalı" ile huzur getirdin
Münbiç’de de düşmanı yok edersin
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Düşmanlar daima senden kaçarlar
Karşına çıkmaya hepten korkarlar
Ne kalleşlik varsa onlar yaparlar
Allah’ın izniyle sen hep yenersin

Kuloğlu Ahmed’im yaz sen bunları
Daha düşmanın bu iyi günleri
Hezimet onların kadim sonları
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.

Allah vardır ve birdir hem de Subhan
Ezelden ebede Rahim ve Rahman
"Zikirle mutmain olur" der Kur’an
Beni zikredin der yüce yaradan

"Ashabım n’aparsınız?" der peygamber (S.A.V)
"Ey Resul (S.A.V.) illallah deriz beraber"
Onlar demiş biz de deriz beraber
Öyle bir deriz ki derler derbeder

Doladık tevhidi biz dilimize
Her dem şiar ettik yar kendimize
Biz tevhide aşık tevhid de bize
Bu canlar çıkarlar tevhidle düze

Ne zaman nerede söylersen söyle
Oturup etrafa bakarken söyle
Sırtüstü uzanıp yatarken söyle
Sen nasıl istersen illâ ki söyle.

Kul Ahmed’im güzel söylersin amma
Sen de söyle durma zikret daima
Hem sabaha ersen hem de akşama
Kış,bahar,yaz,güzde zikret daima

Ali ile Ömer benim kardeşim
Harun ila Yahya benim sırdaşım
Bağlum’dadır bak benim mezartaşım
Mehmet Baba cennette arkadaşım.

Varmı bunun üstüne laf söyleyen?
Bu bir yalan böyle bir şey yok diyen!
Bu bir imza.Görsün işte görmeyen
Hem kalmasın artık bilen bilmeyen.

Sözler benim kalem benim kime ne?
Yazan eller Ahmed’inse size ne?
Varın yazın siz de bunun üstüne
Mürekkebi Mehmet Baba verirse.

Kul Ahmet demezler mi ya namıma?
Ezelden yazılmış benim alnıma
Yaraşmaz ki eza vermek şanıma
Ancak ölür kasdedenler canıma.

Müridin bir isteği olsa Can’dan
Hemen olur vakit geçmez aradan
Hazinesin sana açmış yaradan
Kim ne söyler kim ne anlar buradan.

Bunların hepsi hak ve hakikattir
Anlayana bilene meziyettir
İnanmayana ise eziyettir
Onun sonu herkese bir ibrettir.

Ben söylerim Kul Ahmet alır yazar
İhvanlar bunda şaşılacak ne var?
Ben demeden dedi demen ey canlar
Diyenlere sorun bilirler onlar.

Kadere bak koydu beni
Has bahçenin bağına
Ayak idik baş ettiler
Gül bağında bağında

Yana yana köz olalım
Köz olup can bulalım
Yüce dosta dost olalım
Gül bağında  bağında

Bülbül öter güller açar
Tüm melekler nurlar saçar
Tüm şeytanlar kaldı naçar
Gül bağında   bağında.

Fırtınalar kırar geçer
Boranda yel sert eser 
Bi bakmışsın güneş açar
Gül bağında bağında

Bu bağ kimin deme sakın
Mehmet Baba var bakın
Edebsizlik etme sakın
Gül bağında bağında

Bu bağın bir sahibi var
Sahibi o nazlı yar
Ötmen için izin sorar
Gül bağında bağında

Her daim Allah diyelim
Kendimizden geçelim
Gelin canlar biz ötelim
Gül bağında bağında

Mehmet baba başlarında
Çavuşları yanında
Kadın erkek etrafında
Gül bağında bağında

Tamamlandı seyrü sulük
İhvanlar bölük bölük
Kadın,erkek,çoluk,çocuk
Gül bağında bağında

Kul Ahmed’im neler söyler
Dili der hem gönlü der
Seni bilir seni söyler
Gül bağında bağında

Hû aşkını bilmek gerek
Hû aşkına ermek gerek
Hû aşkına ermek için
Bin kere bin ölmek gerek.

Hû diyelim Hû olalım
Hû’nun tadına varalım
Hû tadına varmak için
İş bu candan geçmek gerek.

Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla de sen
Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla seslen
Onlar kabul olur hemen
Her bir zaman demek gerek.

Hû diyenin ömrü uzar
Mezarında güller açar
Etrafa mis amber saçar
O kokuyu almak gerek.

Ah bu gönlüm  sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Kul Ahmed’im  sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Hù ismini aşkla şevkle
Daim zikir etmek gerek.

Gelir Osman Bin Affan’dan (R.A) sülâlen
Bunu bilir onsekizbin kaç âlem
Asılsız şey nasıl yazar bu kalem
Sonucuna katlanmaz mı be adem?

Kıyamete kadar batmaz güneşin
Dünyalarda yok ne dengin ne eşin
Bindörtyüzotuzyedi o gidişin
Gönlümüzde lâkin o şen gülüşün

Okuyuyalım ruhunada bir kelâm
Ziyarete geldinizse siz madem
Dua edin ümmete üç-beş kelâm
Dahi dua kendinize vesselâm.

Gözyaşınız boşuna hiç dökülmez
Gelenlerin böyle boynu bükülmez
Hem burada dualar hiç çevrilmez
Olmaz ki bu diye geri dönülmez

Tahih düştük biz derinden burada
Bilmeyenler kalmasınlar arada
Zilkâde’nin onikisi şurada
Yazıverdik hatırlansın diyede

Ah bu yerlerden yar biz gider isek
Bizim yerimizi kim dolduracak?

Bu gönülden sizi biz siler isek
Bu koca dünyayı kim kaldıracak?

Dünya dediğin şey az mı sanırsın?
Onu amel ile kim dolduracak?

Biz amelleri salih yapar isek
O salih ameli kim durduracak?

Kul Ahmed’im seni biz sever isek
Bunu gönüllerden kim sildirecek?

Mehmet dili bunu diyen
Âsân olur O’na uyan
Ahmed’in kalemi yazan
Pişman olur inanmayan.

O’na uyan O’na koşa
Bak uyanlar hep pür neşe
Hemen olur kırkbir köşe
Herkes şaşar iş bu işe

Sor bir Ahmet efendi kim?
Bir de kendine sor ben kim?
Alırsın cevabı belkim
Mehmet Baba der ki sen kim?

Tartarmı O’nu sanırsın?
Çeyrek altın mı alırsın?
Şunu bi tartıver dersin
Kuyumcuya affedersin.

Sanırsın sen peygambersin
O’nu öyle yargılarsın
Kalem kırıp hem kesersin
Cehennemlik der geçersin.

Sorulmaz mı sana bir gün
Sanki yoktur kaşın gözün?
Başkasına ne bakarsın
Temiz tut sen kendi özün.

Rabıtayla bir kere sor
Mehmet Baba bu soru zor?
Ahmet Abi. Görürüz hor
Orada sen halini gör.

Mis kokulu cennetinde
Gül dalına konarız yar yar.
Biz bu aşkın bahçesinde
Bülbül olur öteriz yar yar.

Aşkın ile divaneyiz
Pür nur olur parlarız yar yar.
Sabah akşam pervaneyiz
Etrafında döneriz yar yar.

Yaya gider iremlere
Biz onlara bakmayız yar yar.
Mehmet Baba bak bizlere
Burak vermiş uçarız yar yar.

Söyleme deseler her dem
Biz Hak için söyleriz yar yar.
Türlü eza etseler hem
Hep güler de geçeriz yar yar.

Kul AHMED’im bir gün ola
Ömür biter gideriz yar yar.
Cenazemiz bir papazla
Kılınır da GÖÇER’iz yar yar.

Kim ne söylerse hemen inandık.
Bu yalanlara biz hemen kandık.
Anlayamadık anlayamadık
Ey can biz seni tanıyamadık.

Çok çekiştirir sonra gülerdik.
Arkandan atar sana söverdik
Sandık ki ey yar vuslata erdik
Ey can biz seni tanıyamadık.

Türlü engeller koyulmuş yola.
Hangi göz göre hangi göz bula.
Bazı zamanlar gelse de dile.
Ey can biz seni tanıyamadık.

Kul Ahmet derki dayanın canlar.
Şeytana söz yok inanan anlar.
Daha da varsa anlamayanlar.
Ezelden beri sizi tanırdık.

Geleceğe bak geçmişi bırak.
Demiş Geylânî ey hain çırak.
N’etsen nafile ınadı bırak.
Şimdi de bizi tanımamışsın.

Geldim otuz yaşına
Öldüm kara kaşına
Ne zaman kondu bilmem
Talih kuşu başıma

Kırk yaşına gelince
Aldı beni düşünce
Aklım başıma geldi
Ak başıma düşünce

Elli dedimki karar
Hayatına ver ayar
Mevlam bir ömür vermiş
Bilmem ne kadar yaşar.

Merdiveni dayadım
Altmışıma ben vardım
Bu ne güzellik ya Rab
Bütün ömrü kurtardım.

Yetmiş tatlı bir bahar
Ona yetişen anlar
Askere gidecekmiş
Benim şirin torunlar.

İnsan seksen olunca
Yaş kemale erince
Hayat başka oluyor
Bak bu yaşa gelince.

Ahmet doksan görür mü?
Bu kadarda yürür mü?
Sorsalar bana şimdi
Hayırlı bir ömür mü?

Geldi geçti ah bu ömrüm
Neşesini bulamadım.
Ne zamanki "Hak Hak" dedim
Ben bu ömrün tadın aldım.

Bir söylersin beş söylersin
Hakk’ı Hak’tan sen dilersin
Geçmişini hep silersin.
Gece gündüz "Hak" söylersin.

Hak arayan Hakk’ı bula
Gönlü neşe ile dola
Sen yeterki dile dola
Herkes sana olur köle.

Besmele her işin başı
Hak ise kulun telaşı
Varsa nefsiyle dalaşı
Kazanır her dem savaşı.

Kul Ahmed’im seni diler
Hemen göz yaşını siler
Bunu bilir bunu söyler
O söyler de kimler dinler.

Hem hal olup O’nla olmak
Gönle girip gönle dolmak
Ağlayuben senle gülmek
Yüce Hakk’a ermek demek

Hakk’a eren bunu bilir
Hep kendini O’na verir
Bu sözlerim O’ndan gelir
O’na eren O’ndan bilir

Değil midir Hak’tan gelir
Başa gelen hayır ve şer
Sıralanmış üçer beşer
Sen sanırsın işler beşer

Ne olurdu sabreylesen
Kazanırdın elbette sen
Yanlışından döndün erken
Yine buna şükreyle sen

Hem seversin sevilirsin
El üstünde tutulursun
Ahmet ne kısmetli kulsun
Senin neşen daim olsun

Ben seni severim candan ileri
Her dem sana yandım candan içeri
Gözlerine bakıp daldım içeri
Anında bağlanıp kaldım içeri

Senin aşkın bize can verir canan
Canana can feda olsun ey canan
Seni gördüm orda Hak ile yanan
Anında bağlanıp kaldım ey canan

Ne yazarsın Ahmet bütün bunları
Giderir elbet bin türlü bunları (Bun:sıkıntı)
Sana bakınca hep gördüm bunları
Anında bağlanıp attım onları

Sorarlarsa bazen"Sizler kimsiniz?"
Onlara bakın siz şöyle dersiniz.
Kadirî’den gelir yüce ceddimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.

İmam Hasan’la Hüseyni (R.A.) severiz
Lakin Hüseyin (R.A.) manevi dedemiz.
Ezelden beri Hüseynilerdeniz.
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.

Kırşehir Cemele’lidir pirimiz
O’nu çok severiz biz her birimiz
O’na karşı vardır sonsuz sevgimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.

Peygamber’den (S.A.V.) başlar bu şeceremiz
Devam eder Geylan’i Efendimiz
Halisa kolundan gelir neslimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.

Bazımız Medenî biz Bağdatlı’yız
Kul Ahmed’im der ki ne çok bahtlıyız
Hem bu bahtımızla çok baht satarız
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.

Çok mu bilirsiniz yani
Sizden başka bilen yok mu?
Allah bir değildi hani?
Sizden başka bilen yok mu?

Hak var desem inan değil,
Yoktur desem "Yalan""değil".
Ne söylesem inan değil,
Sizden başka bilen yok mu?

İnanasın diye paşam
Ne lazım ki öyle yapsam?
Ağzımla kuş mu ne tutsam?
Sizden başka bilen yok mu?

Başka olmaz doğru birdir
Anlasanız bu zehirdir.
Akla zarar gönle kirdir.
Sizden başka bilen yok mu?

Varsa söyle doğru sözün
"Şu şöyledir" iki gözüm.
İnanmazsın kendi sözün
Sizden başka bilen yok mu?

Kul Ahmed’im boş söz bunlar
Gelir de seni oyalar.
Düşse başlarına taşlar
Allah birdir demez bunlar.

Biz bu bahçenin gülüyüz
Reyhan,lale,sümbülüyüz
Sanmasınlar biz ölüyüz
Senin aşkından deliyiz.

Kimisi gül kimi reyhan
O laleyle sümbül her an
Bakıp bakıp oldu giryân
Cümle alem bize hayran

Deli olmak elde değil
Delinin önünde eğil
O velidir deli değil
Kardeşim bunu böyle bil

Biz böyle zikir edeli
Bizi sanırlardı deli
Hem seni sevdik seveli
Uğrunda olduk bir deli

Seni gördük seni sevdik
Her murada sende erdik
O ki gül bahçene girdik
Cennet bahçesine girdik

Büyük şeref adın anmak
Kaldı ki hep seni sevmek
Seni sevip canı vermek
Erebilsek sana ermek.

Kul Ahmed’in bilemez mi?
Gözün yaşın silemez mi?
Uğruna can veremez mi?
Senin için ölemez mi?

Ben isterim saygı dosta
Çıkmayın siz sakın üste
Yazda kışta her nefeste
Durmayın hiç Allah deyin.

Bu dost kimdir dersen eğer
Şu kadarcık sevsin meğer
Bu iş dünyalara değer
Durmayın hiç Allah deyin.

Benim dostum değil kötü
Kötü diyen kendi kötü
Kötünün kötüsü kötü
Durmayın hiç Allah deyin.

Allah demek kalbe şifa
Binbir türlü derde deva
Görmek istersen Mustafa
Durmayın hiç Allah deyin.

Ahmet bende ben Ahmet’te
Kavuşuruz kıyamette
Tevkil eden biz elbette
Durmayın hiç Allah deyin

Beni seven O’ nu sever
O’ nu seven beni sever
Sevmemişse O’ nu eğer
Bunca hizmet neye değer?

Şu gönlümüz temizlensin

Nefsimiz şeytanı yensin

O zaman aşk ile dersin

Hem cûş ile feryat ile

      Allah Allah Allah diye

      Allah diye Allah diye.

      Allah diye diye diye

      Allah Allah diye diye

Bakıp durma orda öyle

Uzakdan uzağa böyle

Gel sen de aşkını söyle

Hem cûş ile feryat ile.

    Allah Allah Allah diye

    Allah diye Allah diye.

    Allah diye diye diye

    Allah Allah diye diye

Gaylanî’nin erleriyiz

Bu bahçenin gülleriyiz

Hep gül kokan şu tenimiz

Hem cûş eder feryat eder

      Allah Allah Allah diye

      Allah diye Allah diye.

      Allah diye diye diye

      Allah Allah diye diye

Bu bahçenin gülü solmaz

Orda olan daim ölmez

Zikredenin derdi kalmaz

Hep cûş ile feryat ile

      Allah Allah Allah diye

      Allah diye Allah diye.

      Allah diye diye diye

      Allah Allah diye diye

Aramızdan uçtu,gitti
İçimize ateş düştü.
Kimler sana ömür biçti
Neden nasıl Mehmet Baba

Ömür biçen ömrün biçer
Bu dünyadan çok tez göçer
Bir tek Allah Ahmet Göçer
Baki kalır herkes göçer

Verip verip azar azar
Semmi sana ya mahpeyker
Canan sana nasıl kıyar
Nasıl nasıl Mehmet Baba

Denmiştir ki ağlamayın
Karaları bağlamayın.
Ondördüdür sanki ayın
Parlar herdem Mehmet Baba.

Nasıl ağlamayım canlar
Cana diken batan ağlar
Dışım güler içim ağlar
Feryat figân Mehmet Baba

Sencileyin gelmez gayrı
Ömrünce dedi hep Hayrı
Kesilmesin hiçbir hayrı
Haşre kadar Mehmet Baba

Daima adın analım
Aşk ateşine yanalım
Her rengine boyanalım
Alkım alkım Mehmet Baba

Sevenlerine bir muştu
O Allah ile buluştu
Sevgilisine kavuştu
Artık şimdi Mehmet Baba

Herkesin bir ederi var.
Ederi sevdiği kadar.
Herkesin bir sevgisi var.
Sevgisi ederi kadar

Sevdiğin kadar edersin.
Ederin kadar seversin.
Ederim ne kadar dersen?
Sevmediklerine bak sen.

Bu sevgi artar mı dersen?
Uyanasın sabah erken
Yalvarasın Hakk’a hemen
Yeter buna Allah demen

Niçin sevdin neden sevdin?
Derler mi ki seven için?
Ederinden fazla niçin?
Sevmeyesin sev kardeşim.

Yusuf Kuyusu’na attılar beni
Bilmem kaç paraya sattılar beni
Ben böyle bilmezdim, yaktılar beni
Kenan Elleri’nde yanar gezerim

Yusuf Kuyusu’na düşenler bilir.
Düşenin önüne "ya sabır" gelir.
Orda yardıma Mehmet Baba gelir.
Kenan Elleri’nde "yar" der gezerim.

Yusuf kuyusu’nda istedim dilek.
Her zaman ağladım bir de biz gülek.
Çevremi sardılar bin türlü melek
Kenan Elleri’nde ağlar gezerim.

Yusuf Kuyusunun en dibi çarşı.
Çarşının yarısı camiye karşı.
Çarşıda satarlar arz ile arşı.
Kenan Elllerinde satar gezerim.

Yusuf Kuyusu’nda aynalı direk.
Ey aziz cemaat gelin bi görek.
Anda hep beraber murada erek.
Kenan Elleri’nde erer gezerim.

Yusuf Kuyusu’nun ortası cennet.
Cennet ki bu cennet bir yüce cennet.
Cennetin içinde bin türlü nimet.
Kenan elleri’nde yazar gezerim.

Yusuf Kuyusu’nun başı kalaba.
Kul Ahmed’im bugün erdi kemale.
İşte bakın her dem hayran cemâle
Kenan Ellerinde bakar gezerim.

Cemâl’e ermeden yazar mı kalem?
Sen sanırsın uydurdu üç-beş kelâm
Herkes senin gibi değil vesselâm
Kenan ellerinde yâr seydederim.

Bu dünyada iştir işin.
Ahirette var sen düşün.
Ömrünü harcadın peşin.
Ah bir kuru dava için.

Değer miydi bunca işe.
Bak bir aya bir güneşe.
Bak etrafa hep pür neşe
Ya seninki hangi köşe

Geylanî’nin o sözleri.
Hedef alıyor sizleri
İlgilendirmez bizleri
Şimdi dövün siz dizleri.

Ah ne yaptık biz ne yaptık?
Hak yerine kula taptık
Boştan yere yoldan saptık
Derler şimdi biz ne yaptık?

Bak ne haller geldi başa
Hep görenler aklı şaşa
Ya sen ne dersin bu işe
Olmaz Ahmet deme sakın

Şu şu işler olamıydı?
Aşk gönüle dolamıydı?
Hak çalabın bulamıydı?
Sakın olmaz deme sakın

Gönül verip seni sevdim
Seni sevip Hakk’a erdim
Her an Hakk’ta seni gördüm
Sakın olmaz deme sakın

Benim derdim kimse bilmez
Asla gözyaşlarım dinmez
Senden başka kimse silmez
Sakın olmaz deme sakın

Nedir bu tafralar yani
Hak yarattı seni beni
Bana seçemez mi yani?
Sakın olmaz deme sakın

Geldi geçer bak bu ömrün
Hesap sorar bir gün derdin
Söyle bana nedir derdin
Sakın olmaz deme sakın

Bülbül öter güller açar bağında
Bilir misin yel sert eser dağında?
Melek gezer endam eder yanında
Bak insanın hem solunda sağında.

Mehmet Baba’nın bahçesi burası
Dünya ile yüce arşın arası.
İhvanların köşkleri bak şurası
Silinir hem burda yüzün karası.

Bu bahçede Mustafa’nın gülü var.
Her dem akar,aşkın feyzin seli var.
Emrine amade nice veli var.
O’na aşık yüzbinlerce deli var.

Niyetliysen Hakk’a kulluk etmeye
Doya doya aşk şarabın içmeye
İdris Nebi gibi hülle biçmeye.
Gel kardeşim gel sende gir bahçeye.

İhvanlar hep nail olur murada
Gül bahçesi onun için burada.
Hak teala hemen verir sanada
Hep istekler gerçekleşir burada.

Bu bahhçenin gülü solmaz bunu bil
Keder,tasa,üzüntü ,gam onu sil
Mehmet Baba hatırına her dem gül
Güller gülsün gafil ölsün sen de bil.

Kim bu gelen bilen mi var?
Aşık olup gülen mi var?
Bu ne cefa bu naz ey yar
Aşık olup gülen mi var?

Gülen mi var gülen mi var.
Aşık olup gülen mi var?

Ağlatırsın güldürmezsin
Süründürür öldürmezsin
Bana; hep hep bana dersin
Aşık olup gülen mi var?

Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?

Varımı versem hep cânâ
Daha yok mu?Dersin bana
Yazık mı değil bu cana
Aşık olup gülen mi var?

Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?

Etme cânan,yapma cânan
Bu kadar da ah be canan!
Ne istersin sen bu candan
Aşık olup gülen mi var?

Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?

Ey yar nazın senden tatlı
Sen nazından daha tatlı
Var mı NAZdan daha tatlı?
Aşık olup ölen mi var?

Ölen mi var ölen mi var?
Aşık olup ölen mi var?

Yunus gibi seven mi var?
Sevmeyene bu dünya dar.
Seven eder hemen ikrar.
Ya Sultanım Mehmet Baba

Allah’a ısmarla bizi
Sana döndür kalbimizi
Sevelim birbirimizi
Ya Sultanım Mehmet Baba

Senden gelir aşk-feyz bize
Sevgi doldur kalbimize
Bizi sevdir hemen bize
Ya Sultanum Mehmer Baba

İş bu durum bir itiraf
Bizi izler bakın etraf
Biz hepimiz isteriz af
Ya Sultanım Mehmet Baba

Seni bilir seni sever
Kul Ahmed’in hem af diler
Daima himmetin gözler.
Ya Sultanım Mehmet Baba.

Muhammed Mustafa yüce Peygamber
Ümmetine daim iyilik ister
Bizede bizede bir rahmet gönder
Yüceler yücesi ey can Peygamber.

Mehmet Baba şanlı bir sancaktarı
Sancağı daima taşır ileri
Hizmetinden kalmaz hiç bir gün geri
Yüce Peygamberin yüce askeri.

Mevla ömür vermiş bu yaşa ermiş
Ömrünce hizmeti hep düstur etmiş
Şimdi dervişleri binleri geçmiş
O binler de her dem hizmeti seçmiş.

"Mehmed’im tek ümmet içinde" demiş
Geylani Hazreti seni pek sevmiş
Ne evliyalar var yetişememiş
Ayağın tozu hep hep üstte kalmış.

Hem Ahmet’sin ey can hem de Mustafa
Seni sevenlere yeter bu safa
Seninle geçirdik nice gün sefa
Kıyamete kadar sürsün bu sefa.

Allah’tan bize bir lütfu ihsandır
Derman isteyene küllü dermandır
Seni tanımak bir şereftir şandır
Şimdi sevmeyenler bin bir pişmandır.

Kul Ahmed’in seni sevmez mi candan?
Düş yola diyende olmaz mı revan?
Hem Geylani sever hem de Mustafa’n
Tüm dervişlerine sen oldun canan.

Allah diye çıktık yola
Dileyen dileğin bula
Burya gelen güzel kula
Önü sonu hep hayrola

Sevi alır sevi satar
Bunda her bir hayır yatar
Zaten pir şeyh buna bakar
Sevi alan sevi satar

Çalışana vardır elbet
Hem inayet hem de himmet
Girmek istersen tarikat
Önü sonu samimiyet

Eleştirir kendi bilmez
Bilmediğini de bilmez
Ona sorsan kimse bilmez
Anlatırsın hiç dinlemez


Sana uyan Hakk’ı bula
Ne mutlu ki o şen kula
Kelpler kelpliğinde kala
Allah fırsatların ala

Hem sevelim sevilelim
Sevmeyeni de sevelim
Meydan kaldırmaz bilelim
Öyle meydana girelim

Kul Ahmedim bunlar bize
Hak’tan geldi önümüze
Biz bakalım işimize
Artık gayret düştü bize.

Değil Ahmet bunu diyen
Yüce Hak’tır hep söyleyen
Kalmasın bunu duymayan
Kâfir olur inanmayan.

İhvanların seni sever
Seni seveni de sever
Kıyamette bile gelir
Canlarım canlarım dersin

Bunca yıldır geçti zaman
Severim seni Mustafa’m
Ta ezelden beri her an
Canlarım canlarım dersin

Adın Mahmut’tur hem Ahmet
Aslı ise Ya Muhammed
Mustafa gibisin.Elbet
Canlarım canlarım dersin

İşte geldik köyümüze
Buradaki evimize
Ezelden beri hep bize
Canlarım canlarım dersin

Bu canlar seni sevmez mi?
Uğruna canı vermez mi?
Yüce yaradan görmez mi?
Canlarım canlarım dersin

Kul Ahmed’in garipçedir
Bu yol uzun hem incedir
Bilmez miyim ya nicedir?
Canlarım canlarım dersin

Mehmet Baba’nın bizde sevgisi var
Hem sevmiş hem sevdirmiş bir izi var
Kalbimizde O’nun solmaz mührü var
Mührünün ortasında Mehmet yazar

Asla vazgeçmeyiz Mehmet Baba’dan
Uğruna geçeriz canla canandan
Biz onu severiz vallahi candan
O’nu sevmeyenler oldu bin pişman

Birbirinizi daim sevin dedi
O bize aşk ile sevgiyi verdi
Kendisi ümmeti hep candan sevdi
Gelin bizde sevelim gelin haydi

Gel ey kardeşim gel bizde sevelim
Biz bu sevgi ile dosta gidelim
Eğer sevgin yoksa ya ne edelim?
Biz sevgisiz Hakk’a nasıl gidelim?

Ben seni seveyim sende beni sev
Resul vermiş bakın bir güzel ödev
Sormazlar mı yarın "Bu nasıl ödev?"
Seveceksen bari adam gibi sev

Ne senden geçerim ne de yolundan
Kaldırırsın sen düşeni kolundan
Gelirsin Oğuz’un Kayı boyundan
O;Peygamberin Zinnureyn soyundan

Kul Ahmed’in sana vermez mi canın?
Bu fakir kulunu affet sultanım.
Bin kere bin canım olsa penahım
Herbiriyle sana feda bu canım.

Nerde dara düşsen sen çağır hemen
Uzak-yakın demez gelir oraya
Yeter O’na zaten imdat istemen
Çağır Mehmet Baba gelir oraya

Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya

Biz daima O’nu severiz candan
Cümle şeytanlar hep korkarlar ondan
Gelmez demiyesin bir kere seslen
Çağır Mehmet Baba gelir oraya

Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya

Hak nasip eyledi geldik buraya
Yüce hizmet için girdik sıraya
Hep günah işlesen dönsen karaya
Çağır Mehmet Baba gelir oraya

Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya

Mehmet bile desen yetişir hemen
Bazen Hint’ten gelir bazen Yemenden
Allah’tan söz almış ta ki ezelden
Çağır Mehmet Baba gelir oraya

Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya

Benim şu gönlüme sultan
Cümle dertlerime derman
Bak dara düştüğüm her an
Koşup gelen Mehmet Baba

Mehmet Baba’nın işi ne?
Akıl sır ermez işine
Takıp binleri peşine
Koşup gelen Mehmet Baba

Geylani’den destur almış
Hem nurunu arşa salmış
Cümle alem şaşa kalmış
Koşup gelen Mehmet Baba

Gelen gidenin haddi yok
Hayra eren ise pek çok
Merhametinin sonu yok
Rahim olan Mehmet Baba

Sende katıl bu rüzgara
Gezip durma ey nigara
Kulak ver sen bu didara
Saye salan Mehmet Baba

Belagatim coktur amma
Şınlayuben tünmü tanma
Şakırganşun yaldım amma
Bunu aytgan Mehmet Baba
Kalem senin Ahmet amma
Bunu aytgan Mehmet Baba

Gözlerimden kanlı yaşlar
Akar durur mu sanırsın?
Gece-gündüz beni taşlar
Sen kendini ne sanırsın?

Kaf dağında bir sultan mı?
Erişilmez yüce han mı?
Hiç ölmeyen masum can mı?
Sen kendini ne sanırsın?

Yok mu bunun bir hesabı?
Allah duyar her bir ahı
Bilirdin sevap-günahı?
Sen kendini ne sanırsın?

Madem öyle çıktık düze
Senle ben kaldık biz bize
Bir bakalım kendimize
Sen kendini ne sanırsın?

Eden bulur derler hani?
Yanına mı kalır yani
Et sen şimdi düğün Bayram
Sen kendini ne sanırsın?

Kul Ahmedim gitmez böyle
Sen kendini serin eyle
Cümle zalimlere söyle
Sen kendini ne sanırsın?

KUL AHMET