رادیوکربلا

کویتی پور

یا فاطمه زهرا سلام الله‌ علیها

در این جلسه اندیشه آخرت و همچنین دین گریزی جوانان را بررسی مینماییم

سخنرانی زیبا در مورد ماه های حرام

نگاهی نو به میراث امام حسین از دکتر بازرگان

در این اپیزود محرم را از نظر محتوا و بررسی آن در نهج البلاغه میپردازیم

السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه ۲. السلام علیک یا حجه الله فی ارضه ۳. السلام علیک ایها الحجه الثانی عشر۴. السلام علیک یا نور الله فی ظلمات الارض ۵. السلام علیک یا مولای یا صاحب الزمان ۶. السلام علیک یا فارس الحجاز ۷. السلام علیک یا خلیفه الرحمن و یا شریک القران و یا امام الانس و الجان

در این جلسه تقوا در ماه رمضان و فلسفه آنرا از زبان دکتر بازرگان خواهیم شنید

روضه اباعبدالله با لب تشنه می‌چسبد....

در این درس منطق و هدف روزه را از زبان دکتر بازرگان خواهیم آموخت ...

در این جلسه نگاه عاشقانه و زیبا از نگاه مولانا به خداوند خواهیم داشت....

شكر خدا، تو داناي بدون آموزگار هستي و تو بانوي فهيمي هستي كه فهماننده‌اي نداشته‌اي.

در این پادکست امر به معروف و منکر را از دید امام علی(ع) و نهج البلاغه بررسی میکنیم ...

در این فایل صوتی انواع توکل را از منابع اسلامی یاد خواهیم گرفت

نصیحت های شنیدنی و گرانقدر علی(ع) سخنران مهندس عبدالعلی بازرگان صل الله علی فاطمة الزهرا

در این سخنرانی علت بدبین شدن مردم دنیا و کشورمان خصوصا جوانان و نوجوانان نسبت به دین اسلام را از دید عبدالعلی بازرگان بررسی میکنیم... الهم عجل لولیک الفرج

هیهات من الذله ، زیر پرچم غرور نمیرم من هیهات من الذله ، تا تویی که راه دور نمیرم من هیهات من الذله ، زیر بار حرف زور نرفتی تو هیهات من الذله ، زیر بار حرف زور نمیرم من آهای نوکر حسین ، باید مثل حر باشی جلو واژه‌ی ستم ، با یه یا علی پاشی تو با درد مردمت ، باید آشنا باشی توی این سکوت تلخ ، تو باید صدا باشی صدات مثل موج داره خروش ، داره میرسه به گوش کیست مرا یاری کند ، در دیار نخل و خون کیست علمداری کند ، از تن گل‌های من کیست پرستاری کند...

⚫️پاسخ امام زمان (عج) به علامه بحرالعلوم در مورد "علت این همه پاداش برای گریه بر امام حسین علیه السلام" 🏴علامه بحرالعلوم (ره) به قصد تشرف به سامرا تنها براه افتاد. 🏴در بين راه راجع به اين مساله، كه گريه بر امام حسين (علیه السلام) گناهان را مي آمرزد، فكر مي كرد. 🏴همان وقت متوجه شد كه شخص عربي كه سـوار بـر اسـب اسـت بـه او رسـيد و سلام كرد. 🏴بعدپرسيد: جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرو رفته اي؟و در چه انديشه اي؟ اگر مساله علمي است بفرماييد شايد من هم اهل باشم؟ 🏴سید بحرالعلوم فرمود:درين باره فكر مي كنم كه چطور مي شود خداي تعالي اين همه ثواب به زائريـن و گريه كنندگان بر حضرت سيدالشهداء (علیه السلام) مي دهد.. 🏴مثلا در هرقدمي كه در راه زيارت بـرمـي دارد، ثواب يك حج و يك عمره در نامه عملش نوشته مي شود و براي يك قطره اشك تمام گناهان صغيره و كبيره اش آمرزيده مي شود؟! 🏴آن سوار عرب فرمود: تعجب نكن ! من براي شما مثالي مي آورم تا مشكل حل شود: 🏴سلـطاني بـه همراه درباريان خود به شكار مي رفت .در شكارگاه از همراهيانش دور افتاد و به سـخـتي فوق العاده اي افتاد و بسيار گرسنه شد. خيمه اي را ديد و وارد آن خيمه شد. 🏴در آن سياه چـادر، پيرزني را با پسرش ديد. آنان در گوشه خيمه بز شيرده ای داشتند و از راه مصرف شير اين بز، زندگي خود را مي گرداندند. 🏴وقتي سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولي به خاطر پذيرايي از مهمان ، آن بز را سربريده و كباب كردند، زيرا چيز ديگري براي پذيرايي نداشتند. 🏴سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هر طوري كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را براي اطرافيان نقل كرد. 🏴و از ايشان سؤال كرد: اگر بخواهم پاداش ميهمان نوازي پيرزن و فرزندش راداده باشم ، چه عملي بايد انجام بدهم؟یكي از حضار گفت:به او صد گوسفند بدهيد. 🏴ديگري كه از وزراء بود،گفت:صد گوسفند و صد اشرفي بدهيد. 🏴يكي ديگر گفت : فلان مزرعه را به ايشان بدهيد. 🏴سلطان گفت : هر چه بدهم كم است ، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل كرده ام . 🏴چون آنها هر چه را كه داشتند به من دادند. من هم بايد هرچه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود. 🏴بعد سوار عرب به سيد فرمود: حالا جناب بحرالعلوم ، حضرت سيدالشهداء علیه السلام هرچه از مال و منال و اهـل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پيكر داشت همه را در راه خدا داد 🏴پس اگر خداوند بـه زائرين و گريه كنندگانش آن همه اجر و ثواب بدهد، نبايد تعجب نمود، چون خدا كه خـدائيش را نمي تواند به سيدالشهداء علیه السلام بدهد، 🏴پس هر كاري كه مي تواند، انجام مي دهد، يعني با صرف نظر از مقامات عالي خودش،به زوار و گريه كنندگان آن حضرت،درجاتي عنايت مي كند. 🏴در عين حال اينها را جزاي كامل براي فداكاري آن حضرت نمي داند... 🏴چون شخص عرب اين مطالب را فرمود، از نظر سيد بحرالعلوم غايب شد. 📘کمال الدين، ص ۱۱۹

باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست کز اسیران ره شام خبر می آید

مسئولیت شیعه بودن یعنی چه! مسئولیت آزاده انسان بودن یعنی چه! باید بدانید که همه جای زمین که همه صحنه‌ها کربلاست و همه ماه‌ها محرم و همه روز‌ها عاشورا باید انتخاب کنید: یا خون را، یا پیام را، یا حسین بودن یا زینب بودن را، یا آن‌چنان مردن را، یا این‌چنین ماندن را

غم نامه زینب

از امروز هر روز یک سلام به امام حسین(ع) السلام علیک یا اباعبدالله

صحنهٔ روضه در این جمله مجسم باشد پشت هر قدّ رشیدی دو قد خم باشد

«سلام می دهم از بام خانه سمت حرم ببخش نوکرتان را بضاعتش این است»

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ فـاطِمَةَ وَخَدیجَةَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا اُخْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـابِنْتَ وَلِیِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا عَمَّةَ وَلِیِّ اللهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکـاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ اللهُ بَیْنَنـا وَبَیْنَکُمْفِى الْجَنَّةِ، وَحَشَرَنـا فی زُمْرَتِکُمْ، وَاَوْرَدَنـا حَوْضَ نَبیِّکُمْ،وَسَقـانـا بِکَاْسِ جَدِّکُمْ مِنْ یَدِ عَلِیِّ بْنِ اَبی طـالِب، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ،اَسْئَلُ اللهَ اَنْ یُرِیَنـا فیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ،وَاَنْ یَجْمَعَنـا وَاِیّـاکُمْ فی زُمْرَةِ جَدِّکُمْ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَاَنْ لا یَسْلُبَنـامَعْرِفَتَکُمْ، اِنَّهُ وَلِیٌّ قَدیرٌ،اَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدائِکُمْ،وَالتَّسْلیمِ اِلَى اللهِ راضِیاًبِهِ غَیْرَ مُنْکِروَلا مُسْتَکْبِر،وَعَلى یَقینِ مـا اَتى بِهِ مُحَمَّدٌ،وَبِهِ راض نَطْلُبُ بِذلِکَ وَجْهَکَ یـا سَیِّدی،اَللّهـُمَّ وَرِضـاکَ وَالدّارَ الآخِرَةَ، یـا سَیِّدَتی یـا زَیْنَبُ،اِشْفَعی لی فِى الْجَنَّةِ، فَاِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَاْناً مِنَ الشَّاْنِ، اَللّهـُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ اَنْ تَخْتِمَ لی بِالسَّعـادَةِ،فَلا تَسْلُبْ مِنّی مـا اَنَا فیهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ، اَللّهـُمَّ اسْتَجِبْ لَنـا وَتَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَعِزَّتِکَ،وَبِرَحْمَتِکَ وَعـافِیَتِکَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعینَ، وَسَلَّمَ تَسْلیماً یـا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنا رُقَیَّةَ بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ

بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله ----------

گوش کن صدای پای ارباب می آید ...

قبله ام روی حسین است خدایی دارم باز هم در حرمت میل گدایی دارم شب جمعه هوس کرببلایی دارم

روزی که سید و سالار شهیدان، حج خود را نیمه تمام گذاشت و در راه رضای خدا و اعتلای اسلام به سوی سرنوشتی نامعلوم به حرکت در آمد. امام حسین (ع) پس از دریافت نامه مسلم بن عقیل و احساس خطر از دژخیمان یزید، احرام حج خود را به عمره تبدیل کرد و پس از انجام مراسم عمره از احرام بیرون آمد و در روز سه شنبه روز ترویه (هشتم ذی‌الحجه سال ۶۰ ه. ق‌) پس از شصت و پنج روز اقامت در مکه به اتفاق حدود ۸۶ مرد از شیعیان و دوستان و خانواده خود از مکه بیرون آمده و به سوی عراق حرکت کرد. از سوی دیگر خبر ارسال نامه‌های مردم کوفه و دعوت از امام حسین (ع) برای آمدن به آن شهر یزید را نگران ساخت و پس از مشورت با مشاوران خود تصمیم گرفت تا «نعمان بن بشیر» را از حکومت کوفه معزول و «عبیدالله بن زیاد» حاکم بصره را با حفظ سمت به حکومت کوفه منصوب کند.

از حرم دورم ولی عیبی ندارد آرزو… یک شبِ جمعه منو شش گوشه‌ای در پیشِ رو…

عمرم گذشت اما بدرد تو نخوردم شرمنده ام آقا بدرد تو نخوردم تو فکر من بودى ولیکن من نبودم اصلا به فکر نوکرى کردن نبودم من دور بودم تو مرا نزدیک کردى راه مرا از کربلا نزدیک کردى گفتى اگر تو بى پناهى من حسینم حتى اگر غرق گناهى، من حسینم گفتى بیا پاک از گناهت میکنم من تو رو به چاهى، رو به راهت میکنم من گفتى بیا مثل تو خیلى خار دارم حتى براى مثل تو هم کار دارم آواره ام، آواره را آواره تر کن بیچاره ام، بیچاره را بیچاره تر کن

سلام بر مظلومی که یاوری نداشت” سلام بر محاسنی که با خون رنگین شد سلام بر گونه خاک آلود” سلام بر بدنی که عریان ماند” سلام بر سری که بالای نیزه ها رفت سلام بر آن اعضای قطعه قطعه شده سلام بر شهدایی که بدون کفن دفن شدند سلام بر کسی رگ قلبش را بریدند اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ “سلام بر حسین و بر على بن الحسین و بر فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین”

🌸 چله ذی القعده 🌸 🌹#ازچهارشنبه(امروز) 11خرداد که اول ذی القعده هست تا روز عید قربان #یکشنبه 19تیر که 40 روز متوالیه بهترین زمان برای گرفتن حاجاته و بهش چله ی ذی القعده گفته میشه که به اصطلاح علما بهارحاجت هاست! 🌻یعنی اگه کسی چله ذی القعده داشته باشه و تو این چهل روز دعا کنه محاله دست خالی برگرده. 🌹#توهم مثل من این روز را به دوستات یادآوری کن؛ به این امید که از باغ دعاشون، یه گل استجابت هدیه بگیرى!!! 👈 بهترین پیشنهادها یکی از اذکار و سوره های زیره (یکیش که به دلتون می افته): ❤️ چهل روز روزی یکبار سوره های فجر محمد(ص) و فتح یا حشر ❤️ چهل روز ذکر لااله الاالله ۱۰۰۰ بار ❤️ صلوات روزی ۳۵۰ مرتبه ❤️ چهل روز ذکر "یابصیر" ۳۰۳ مرتبه ❤️ چهل روز زیارت عاشورا ❤️ چهل روز سوره یاسین ❤️ چهل روز دعای کارگشایی آیه 80 تا 82 اسرا از وقل... روزی۱۰۰ مرتبه 💙 خیلی ها گرفتارن و خیلی ها مشکلات کوچیک و بزرگ دارن. لطفا به همه یادآوری کنید وفرستنده این متن را از دعای خیرتون بی نصیب نفرمایید.🙏🌹 💚 میتونین ۱ الی همشو انتخاب کنین ╭--•-•-•----❀•🍀•❀ ---•-•-•-- 🌺 ╰--•-•-•----❀•🍀•❀ ---•-•-•--╯

شب جمعه ای کاش در کربلا بودم .....

هدیه ویژه رادیو کربلا به شنوندگان عزیز جهت ابطال سحر ، طلسم سیاهی و جدایی و بخت بند ،مرض و جن عاشق و ..‌‌. این فایل صوتی را ۴۱ روز که اگر در یک مکان ثابت و زمان ثابت گوش بدید که عالیه ، اگر هم نشد هیچ مانعی نداره ،قبل از خواب هم عالیه البته سعی کنید خوابتون نبره، خانمها هر وقت عذر شرعی داشتند شروع نکنند ولی اگر بعد از شروع گوش دادن پیش اومد موردی ندارد ، خدا لعنت کند کسی رو که دیگران را سحر و طلسم میکند، اگر هم در خانه و ..‌‌ احساس بستگی و سنگینی میکند در اون مکان این فایل را بلند گوش کنید. راستی وضو و توبه قبل گوش دادن فراموش نشه ، اگر حالتون دگرگون شد نشاندهنده اینه که طلسم و نحوست از شما داره رفع میشه، در آخر نماز هدیه به صاحب الزمان مهدی عج برای رفع مشکلات تون فراموش نشه، سوالی داشتین کامنت کنین یا علی

السلام علیک یا ابا عبدالله حسین ،آقا جان اگر خوبیم اگه بدیم بازم میایم در خونه خودت ، آقا جان خواستم بگم بی معرفتیم ، گناه میکنیم ، روزی شما رو میخوریم و طغیان میکنیم ، کمکم کن ارباب درست بشم ، کمک کن آدم بشم

فکر میکنم معنای شب قدر را فهمیده ام ، قول میدهم گناه نکنم ، قول میدهم عوض شوم ...

نشسته بودم كه خواب مرا گرفت، و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله‏ بر من آشكار شد، گفتم: اى پيامبر خدا، چه كجى‏ها و دشمنى‏ها از امت تو ديدم فرمود: به آنان نفرين كن. گفتم: خداوند بهتر از آنان را به من عنايت كند، و به جاى من شرى را بر آنان گمارد.

شب بیدار شدن نه بیدار ماندن

ای روزه دار !! با لبی تشنه از حضرت عباس کنار علقمه یاد کن

ماه رمضان و تشنگی و یاد کربلا، عجب میچسبد روضه عطش

پناه می‌آورم و در پناه عظمت و جلال ذات کریمت در آمده‏ام، چنان نشود که ماه رمضان به سر آید یا صبح این شب طلوع کند و نزد من حقی از حقوق تو [حق الهی یا مالی] بوده باشد که بخواهى مرا به آن عذاب کنى؛ پس‏ از عذاب تو در پناه رحمتت در آمده‌ام، دستم‌گیر.

یا حسین ، تشنگی من فدای لب تشنه علی اصغر تو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی آن روز ثابت و حق [که وقوعش حتمی و تردیدناپذیر است،] (۱) مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾ آن روز ثابت و حق چیست؟ (۲) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾ و تو چه می دانی که آن روز ثابت و حق چیست؟ (۳) كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ [قوم] ثمود و عاد آن روز کوبنده را انکار کردند؛ (۴) فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿٥﴾ اما قوم ثمود با عذابی سرکش هلاک شدند، (۵)

میگن خواب_مرگ کوتاهه ولی چه فرق عجیبی است بین"مرگ"و "خواب"! وقتی "عزیزی" خوابیده، دلت میخواد حتی هیچ پرنده ای پر نزنه تا بیدار نشه، اما وقتی"مُرده"دوست داری با بلند ترین صدای دنیا بیدارش کنی ولی افسوس بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ (۱) 2 خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾ [همان که] انسان را از علق به وجود آورد. (۲) اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿٣﴾ بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. (۳) الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾ همان که به وسیله قلم آموخت، (۴) عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿٥﴾ [و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. (۵) كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ ﴿٦﴾ این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. 7 أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ ﴿٧﴾ برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. (۷) إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ ﴿٨﴾ بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. (۸) أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ ﴿٩﴾ مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، (۹)

من اسیر نام زیبای حسینم واله ومجنون صحرای حسینم اعتبارم بوده در دنیا فقط تا ابـد خاک کف پـــای حسینم

آه از نماز شب نشسته و قامت ناگهان خمیده ! آه از موی سپید یک شبه !…آه از دل زینب !

زینب(س) خطبه خود را با حمد خدا و درود بر پیامبر(ص) و آیه‌ای از قرآن درباره بدکاران آغاز کرد و سپس با استناد به آیه‌ای درباره سنت الهی مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش یزید در ستم بر اهل بیت امام حسین (ع) و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت این برخورد زشت یزید را کینه او از جنگ بدر دانست. او در ادامه فرجام بد یزید را یادآور شد و قاتلان و ستمکاران واقعه کربلا را نفرین کرد و در پایان با اشاره به اختصاص یافتن اهل بیت به وحی و نبوت، تلاش یزید برای محو یاد آنان را بی‌نتیجه دانست.[۴]

نماز کن فیکون با توسل به حضرت ابوالفضل (ع) نماز کن فیکون حضرت ابوالفضل عباس(ع) بسیار مجرب سه نماز دو رکعتی توسل به حضرت ابوالفضل العباس علیه اسلام است. برای برآورده شدن حاجت می توانید 3 نماز دو رکعتی با نیت توسل به حضرت ابوالفضل (ع) بخوانید. در این نمازها در هر رکعت بعد از سوره های حمد و توحید 100 مرتبه ذکر «یا حیُّ یا قیُّوم» را تکرار کنید. پس از سلام نماز، ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) و پس از آن 100 مرتبه برای حضرت ابوالفضل (ع) صلوات بفرستید. در نهایت انگشت سبابه دست راست را به سمت قبله گرفته و 100 مرتبه عبارت «السلام علیک یا ابوالفضل العباس» را تکرار کنید. حال به سجده رفته و دست های خودتان را به سمت آسمان ببرید و 25 مرتبه بگویید:«الهی به دو دست بریده ابوالفضل العباس» و حاجت خود را بخواهید. دو تا از نماز های دو رکعتی را قبل از برآورده شدن حاجت تان بخوانید و سومی را گرو نگه دارید و بعد از برآورده شدن حاجت تان بخوانید.

صلوات فرستادن در مورد فضیلت صلوات فرستادن در ماه رجب روایات زیادی وجود دارد و از جمله امام صادق فرموده اند: (در این روز مبارک روزه بگیرید و به پیامبر و اهل بیتش صلوات بی شمار بفرستید.) پیامبر ص فرموده اند: (صلوات فرستادن شما بر من، دعاى شما را مستجاب مى گرداند و اعمال شما را پاکیزه می کند.) ۲ – خواندن زیارت امام حسین (ع) از اعمال ماه رجب مفاتیح الجنان که به آن سفارش شده خواندن زیارت امام حسین برای گرفتن حاجت در ماه رجب است. ۳– دعا برای سلامتی و فرج امام عصر در فضایل و اعمال ماه رجب امده که برای سلامتی و فرج امام زمان عج دعا کنید که آمرزش گناه و برآورده شدن حاجت را بدنبال دارد.

📘#داستان‌های‌بحارالانوار 💠ندای ملکوتی در شبهای جمعه 🔹ابراهیم پسر ابی محمود می‌گوید: به امام رضا علیه السلام عرض کردم مردم می‌گویند: 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند هرشب به آسمان دنیا می‌آید. نظر شما در این رابطه چیست؟ 🔹فرمود: خدا لعنت کند کسانی را که سخنان را تحریف می‌کنند. به خدا سوگند! پیامبر خدا این گونه که میگویند نگفت، بلکه فرمود: 🔹خداوند در یک سوم آخر هرشب و در شب جمعه از ابتدای آن، فرشته ای را به آسمان دنیا می‌فرستد و این چنین ندا میدهد: 🔹آیا در خواست کننده ای هست تا خواسته اش را بر آورم؟ آیا توبه کننده ای هست تا توبه اش را بپذیرم؟ آیا استغفار کننده ای هست تا او را ببخشم؟ ای جوینده ی خیر بیا و ای جوینده ی شر دست بردار... همین طور ندا میدهد تا صبح شود. در این وقت آن فرشته به جایگاه اولش در ملکوت باز می‌گردد. 🔹این سخن را پدرم از پدرش از پدرانش، از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل فرمودند. 📚بحارالانوار جلد ۳، ص ۳۱۴ و همان ج ۷۸، ص ۱۶۳ و همان ج ۸۹، ص ۲۶۵. ➥

قرن‌هاست‌ که‌‌ شیعیان‌ برای‌ دور کردن‌ بلا و دست‌ یافتن‌ به‌ حاجات خود، به طرق مختلف به حضرت ام‎البنین توسل‌ می‌جویند و از او طلب یاری می‌کنند. توسل‌ به‌ حضرت ام‌ البنین‌ به صورت‌ نذری دادن و اطعام دیگران نیز انجام می‎شود. اما باید توجه داشت که در اهدای‌ ثواب نذری‌ به‌ حضرت ام‌ البنین‌، یا هر شخصیت‌ مقدس‌ دیگر، نیت خالص و حلال بودن غذای نذری‌ برای رسیدن به حاجات و نزدیک شدن به ارواح مقدس این شخصیت‌های والا اهمیت زیادی دارد

به نام خداوند بخشنده مهربان (اي رسول گرامي برخيز و قرآن را) به نام پروردگارت که خداي آفريننده عالم است (بر خلق) قرائت کن. ( 1 )  آن خدايي که آدمي را از خون بسته (که تحول نطفه است) بيافريد. ( 2 )  بخوان و (بدان که) پروردگار تو کريم‌ترين کريمان عالم است. ( 3 )  آن خدايي که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت. ( 4 )  به آدمي آنچه را که نمي‌دانست تعليم داد. ( 5 )  راستي که انسان سرکش و مغرور مي‌شود. ( 6 ) چون که خود را در غنا و دارايي ببيند. ( 7 )  محققا (پس از مرگ) باز گشت به سوي پروردگار تو خواهد بود. ( 8 )  ديدي آن کس را که منع (و تمسخر) مي‌کرد؟ ( 9 )  آن بنده خداي را که به نماز مشغول شد؟ (مراد ابو جهل است که بر نماز، پيغمبر و اصحابش را به مسخرگي مي‌آزرد). ( 10 )  آيا چه مي‌بيني اگر آن بنده (يا رسول) به راه راست باشد. ( 11 )  و خلق را به تقوا و پرهيزکاري امر کند (حال آنکه او را از نماز باز مي‌دارد چگونه خواهد بود) (12) آيا شما مردم بر اين کس که حق را تکذيب مي‌کند و (از رسول او) رو مي‌گرداند چه رأي مي‌دهيد؟ ( 13 )  آيا او ندانست که خدا (اعمال زشتش را) مي‌بيند (و از او روزي انتقام مي‌کشد). ( 14 )  هرگز (اين را نداند)، اگر او (از کفر و ظلم و تکذيبش) دست نکشد البته ما موي پيشانيشن (به قهر و انتقام) بگيريم. ( 15 )  آن پيشاني دروغزن خطا پيشه را (به خاک هلاک کشيم). ( 16 )  آن گاه او هر که از قبيله و عشيره خود را خواهد بخواند (که از هلاکش برهانند و هيچ کس نتواند). ( 17 ) ما هم زبانيه دوزخ را (که فرشتگان قهر و عذاب و مأموران آتش جهنم‌اند، بر گرفتن او) مي‌خوانيم. ( 18 )  (اي رسول گرامي) چنين نيست (که ابو جهل پنداشته که تو را به زجر و ظلم مطيع خود تواند کرد) تو هيچ از او اطاعت مکن و به نماز و سجده خدا پرداز و به حق نزديک شو (که سجده و نماز موجب قرب حضرت بي نياز است). (

فاطمیه آمده است، یکی به من بگوید مونس، غمخوار و همدم شیعیان کجاست؟ تا کی انتظار بکشیم تا گل نرگس برگردد و بر داغ دل ما مرهم گذارد؟

فلسفه اصلی مخفی بودن قبر حضرت زهرا(س) مربوط می شود به وقایع و جسارت هایی که از طرف خلفای وقت و اطرافیان خلفا، به آن بزرگوار وارد شده بود، در این زمینه نقل شده است که حضرت زهرا(س) زمانی که وقت رحلتشان نزدیک شد و در بستر به حالت احتضار به سر می بردند، حضرت علی(ع) بر بالای بسترشان آمدند و بعد از صحبت هایی که با همدیگر کردند، حضرت فاطمه(س) اجازه خواستند تا چند وصیّت به همسرشان علی(ع) کنند. از جمله وصایای حضرت زهرا(س) به علی(ع) این بود که فرمودند: «ای پسرعمو! اگر تا چند ساعت دیگر از دنیا رفتم، جنازه ام را شبانه تشییع کن و مراسم تشییع مرا اعمّ از غسل و کفن و نماز خواندن و دفن کردن باید در محیطی مخفی و پنهان انجام دهید و فقط به کسانی اجازه در تشییع دهید که ظلم و جفا نسبت به من روا نداشته اند.» و حتّی به یک نقل، حضرت زهرا(س) تصریح کردند که: «نگذارید ابی بکر و عمر بر من نماز بخوانند و در تشییع جنازه من شرکت کنند.» در این مورد سیّد اسماعیل حمیری، شاعر (متولّد ۱۰۵، متوفّای ۱۷۰ ه‍. ق.) چنین سروده است: و فاطمه قد اوصت بان لا یصلیا علیها و ان لا یدنوا من رجا القبر علیا و مقدادا و ان یخرجو بها رویدا بلیل فی سکوت و فی ستر؛ فاطمه وصیّت کرد که آن دو تن (که از آنان ناخشنود بود) بر وی نماز نخوانند و به قبر او نزدیک نشوند. علی و مقداد شب هنگام با آرامی و در خاموشی و پوشیده از دیده ها او را به خاک سپارند. حال بحث در این است که علّت اجازه ندادن حضرت زهرا(س) در مراسم تشییع پیکرشان، بیانگر چیست؟ یقیناً حضرت زهرا(س) با این کارشان می خواستند بار دیگر همانند جریان «فدک» مبارزه جدیدی را با وصیّت نامه سیاسی خویش شروع کنند که ضربه سهمگینی به حکومت وقت وارد سازند.2 فاطمه اطهر(س) با وصیّت خویش افکار خفته مردم مدینه را بیدار می ساختند و توجّه افکار عمومی را نسبت به پایمال کردن حقّ خویش جلب می کردند. از امام رضا(ع) درباره شیخین سؤال شد. فرمودند: «ما یک مادر نیکوکار داشتیم که وقتی از دنیا رفت، از آنان خشمگین بود. ما راضی نمی شویم تا او از آنان راضی شود.»

عاشقان امام حسین وقتی به زیارت ایشان می روند، اولین کاری که می کنند به امام حسین (ع) سلام می کنند. برخی افراد هم بر اساس شرایط نمی توانند به زیارت امام حسین بروند، پس از راه دور می توانند به آقا امام حسین (ع) سلام کنند که فضیلت بسیار بالایی دارد. همچنین می توانند با خواندن زیارت عاشورا این کار راه انجام دهند. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ سلام بر تو اى ابا عبداللّه و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت ، بر تو از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار زیارت من از شما” اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ سلام بر حسین و بر على بن الحسین و بر فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین”

آیت الله ملا علی معصومی (ره) در رابطه با چگونگی ختم صلوات حضرت زهرا میگفتند در توسل به حضرت زهرا (ع) 530 مرتبه این گونه بگو: برای مشکلات سخت زندگی ، اگر یکباره و در یک روز بدون تاخیر در بین آن بگوییم بهتر است ، اگر برایتان سخت است هر تعداد که میتوانید اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی فَاطِمَةَ و اَبِیهَا وَ بَعلِهَا وَ بَنِیهَا وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فِیهَا بِعَدَدِ مَا اَحاطَ بِهِ عِلمُک بارپروردگارا، درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش (و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی)، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد. در صلوات مخصوص حضرت فاطمه زهرا، منظور از «رازی که در وجود مقدس آن حضرت (س) به ودیعه نهاده شده» حضرت حجت و امام زمان (ع) هستند فرشتگان در اضطراب هستند، به در باغ بهشت آتش افکنده شده و بین در و دیوار دخت مکرم بهترین خلق می‌نالد. زمین ضجه می‌زند و آسمان می‌گرید. خاک بر سر دنیا که بعد شهادت فاطمه برقرار ماند. شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

تو زندگیت مشکل داری یادت نره حضرت علی اصغر (ع) باب الحوائج کربلاست مرحوم آیت الحق آیت الله حق شناس در عالم رؤیا امام حسین علیه السلام را دیده بود. 🌹🌹 امام حسین علیه السلام به ایشان فرموده بودند : “حق شناس چرا به علی اصغر ما متوسل نمی شوی؟ مگه شما علی اصغر ندارید؟ آقای حق شناس هم در خواب عرض کرده بود که آقا صبر کنید روضه خوان صدا کنم. امام (ع) فرمودند نمیخواد به روضه خوان بگی، خودت روضه علی اصغر را بخوان.” 🌹🌹 لازم نیست که خیلی مفصل روضه خوانی شود. همین که با توجه به این باب الحوائج شش ماهه بگویید: 🍃 السلام علیک یا علی الاصغر السلام علیک و رحمة الله و برکاته 🌹🌹 طریقه دیگر توسل به حضرت علی اصغر ،نذر صلوات به عدد اسم ایشان یعنی 1401 میباشد آیت الله حق شناس برای یکی از حاجت های شرعیه خود چهل روز زیارت عاشورا را با صد سلام و لعن خوانند و روز چهلم به حضور حضرت امام زمان مشرف شدند. حضرت به ایشان می گوید: حق شناس! چرا اینقدر زیارت عاشورا خواندی؟ گفت: آقا جان برای حل فلان مشکل. حضرت به آیت الله حق شناس گفت: برای گرفتن حاجتت لازم نبود این همه زیارت عاشورا بخوانی، یک بار روضه عموی ما حضرت علی اصغر کافی بود.

گریه عبدالباسط در هنگام تلاوت این آیه .... حضرت سَرور کائنات(ص) مروی است: هر کس این سوره‌ی مبارکه را تلاوت کند از کسانی خواهد بود که خدا از آن‌ها راضی می‌شود و شایسته است که پیغمبر(ص) برای او شفاعت کند به نام خداوند بخشنده مهربان 🌹🌹🌹 قسم به روز روشن (يا هنگام ظهر آن). ( 1 )  و قسم به شب به هنگام آرامش آن. ( 2 )  که خداي تو هيچ گاه تو را ترک نگفته و بر تو خشم ننموده است (چهل روز بر رسول وحي نيامد، دشمنان به طعنه گفتند: خدا از محمد قهر کرده. اين آيه رد بر آنهاست) . ( 3 )  و البته عالم آخرت براي تو بسي بهتر از نشأه دنياست. ( 4 )  و پروردگار تو به زودي به تو چندان عطا کند که تو راضي شوي (در دنيا نصرت و در آخرت مقام شفاعت به تو بخشد). ( 5 )  آيا خدا تو را يتيمي نيافت که در پناه خود جاي داد؟ ( 6 )  و تو را (در بيابان مکه) ره گم کرده و حيران يافت (در طفوليت که حليمه دايه‌ات آورد تا به جدّت عبد المطّلب سپارد در راه مکه گم شدي، حليمه و عبد المطلب سخت پريشان شدند و خدا زود آنها را به تو) ره نمايي کرد. ( 7 )  و باز تو را فقير (الي الله) يافت (به دولت نبوت) توانگر کرد (و نعمت رسالت عطا نمود). ( 8 )  پس تو هم يتيم را هرگز ميازار. ( 9 )  و فقير و گداي سائل را به زجر مران. ( 10 )  و اما نعمت پروردگارت را (که مقام نبوت و تقرب کامل به خدا يافتي، بر امت) باز گو. ( 11 ) ترجمه سوره انشراح 🌹🌹🌹🌹 به نام خداوند بخشنده مهربان (اي رسول گرامي) آيا ما تو را (به نعمت حکمت و رسالت) شرح صدر (و بلندي همّت) عطا نکرديم؟ ( 1 )  و بار سنگين (گناه) را (به اعطاي مقام عصمت) از تو برداشتيم. ( 2 )  در صورتي که آن بار سنگين ممکن بود پشت تو را گران دارد. ( 3 )  و نام نکوي تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کرديم. ( 4 )  پس (بدان که به لطف خدا) با هر سختي البته آساني هست. ( 5 )  و با هر سختي البته آساني هست. ( 6 )  پس چون از نماز و طاعت پرداختي براي دعا همت مصروف دار. ( 7 )  و به سوي خداي خود هميشه متوجه و مشتاق باش. (

‌ در زمان یکى از اولیاى حق، مردى بود که عمرش را به بطالت و هوسرانى ولهو و لعب گذرانده بود، نزدیک مرگ پرونده خود را ملاحظه کرد، گذشته عمر را به بازبینى نشست و از عمق دل آهى کشید و بر چهره تاریک اشکى چکید و به عنوان توبه و عذرخواهى از حریم مبارک دوست عرضه داشت : 《یا مَنْ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَهُ اِرْحَم مَن لَیْسَ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَهُ 》. پس از مرگ، اهل شهر به مردنش شادى کردند و او را در بیرون شهر در خاکدانى انداخته، خس و خاشاک به رویش ریختند! آن مرد الهى در خواب دید به او گفتند : او را غسل بده و کفن کن و در کنار اتقیا به خاک بسپار. عرضه داشت: او به بدکارى معروف بود ، چه چیز او را به نزد تو عزیز کرد و به دایره عفو و مغفرت رساند؟ جواب شنید : خود را مفلس و تهیدست دید، به درگاه ما نالید، به او رحمت آوردیم. کدام غمگین از ما خلاصى خواست او را خلاص نکردیم، کدام درد زده به ما نالید او را شفا ندادیم. 📚برگرفته از کتاب عرفان اسلامی اثر استاد انصاریان

امام زمانت با تو سخن می‌گوید! 🔥آتشی در خرمن الامام المهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف : وَالْعاقِبَةُ بِجَميلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَكُونُ حَميدَةً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِيَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوب با صنع نيكوى خداوند، فرجام كار،مادامى كه شيعيان از گناهان دورى گزينند، پسنديده و نيكو خواهد بود. 📚 احتجاج، ج2 اين مطلب، بخشى از نامه‌اى است كه امام زمان عليه السلام براى شيخ مفيد رحمه الله مرقوم داشته‌اند. حضرت عليه السلام به نكته‌اى مهم اشاره كرده‌اند كه اگر شيعيان ما، عاقبت به خيرى مى‌خواهند، بايد از گناهانى كه خداوند متعال از آن‌ها منع كرده است، اجتناب كنند. آن كس كه از انجام دادن گناه باكى ندارد ـ حال آن گناه كم باشد يا زياد، كوچك باشد يا بزرگ ـ بداند كه حقيقت خود را تيره و تار كرده، شايستگى ورود به جايگاه نور و پاكى را ندارد. يك گناه، آتشى است كه در خرمنى مى‌افتد. انسان سال‌ها تلاش مى‌كند و ثواب‌ها براى خويش فراهم مى‌آورد، ولى با يك گناه، حاصل عمرى را به هدر مى‌دهد. از اين رو، حضرت، در اين حديث، خطر #گناه را گوشزد كرده است. #سخن_امام #اللهم‌عجـل‌لولیڪ‌الفـرج |

قیامت نزدیک است 🔥 عواقب وحشتناک رعایت نکردن حق الناس داستانی عجیب از یک شهید آیت الله خرازی در عالم خواب یک شهید را دید و به آن گفت خوش به حالتان که شما راحت شدید ازاین دنیا و عاقبت بخیر شدید. به یکباره آن شهید ناراحت شد و گفت نه گرفتارم ، وقتی نامه اعمال من را به دستم دادند دیدم روی نامه من یک خط قرمز کشیدند و به من گفتند شما حق الناس گردنتان است یک خانم در آموزش و پرورش که همکار او بود تو از او یک عیب پیدا کردی و بجای آن که به خودش بگویی تاخودش را اصلاح کند یکسره رقتی سراغ حراست و مدیر و آن را اخراج کردند و آبروی او رفت تا او تو را حلال نکند بهشت خدا را نخواهی دید آقای خرازی تا از خواب بیدارشدند رفتند و آن زن را که دیگر سنش زیاد شده بود پیداکردند و گفتند من 3 برابر مبلغ حقوق کل سالهای اخراجت را میدهم شهید راحلال کن آن زن لبخند تلخی زد و گفت تا قیامت آن شهید راحلال نخواهم کرد و هرکاری کردند راضی نشدند مراقب حق الناس و آبروی مردم باشید که حتی اگر شهید هم شوید گناه از بین بردن ابروی مردم از شما بخشیده نخواهد شد..... بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿۱﴾ آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد (۱) وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿۲﴾ و آنگه كه ستارگان همى‏ تيره شوند (۲) وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿۳﴾ و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند (۳) وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿۴﴾ وقتى شتران ماده وانهاده شوند (۴) وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾ و آنگه كه وحوش را همى‏ گرد آرند (۵) وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿۶﴾ درياها آنگه كه جوشان گردند (۶) وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿۷﴾ و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند (۷) وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿۸﴾ پرسند چو زان دخترك زنده به‏ گور (۸) بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿۹﴾ به كدامين گناه كشته شده است (۹) وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾ و آنگاه كه نامه ‏ها زهم بگشايند (۱۰) وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿۱۱﴾ و آنگاه كه آسمان زجا كنده شود (۱۱) وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿۱۲﴾ و آنگه كه جحيم را برافروزانند (۱۲) وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾ و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند (۱۳) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾ هر نفس بداند چه فراهم ديده (۱۴) فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾ نه نه سوگند به اختران گردان (۱۵) الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿۱۶﴾ [كز ديده] نهان شوند و از نو آيند (۱۶) وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾ سوگند به شب چون پشت گرداند (۱۷) وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿۱۸﴾ سوگند به صبح چون دميدن گيرد (۱۸) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۱۹﴾ كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (۱۹) ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿۲۰﴾ نيرومند [كه] پيش خداوند عرش بلندپايگاه است (۲۰) مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿۲۱﴾ در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است (۲۱) وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿۲۲﴾ و رفيق شما مجنون نيست (۲۲) وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿۲۳﴾ و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده (۲۳) وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿۲۴﴾ و او در امر غيب بخيل نيست (۲۴) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿۲۵﴾ و [قرآن] نيست‏ سخن ديو رجيم (۲۵) فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿۲۶﴾ پس به كجا مى ‏رويد (۲۶) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۲۷﴾ اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست (۲۷) لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿۲۸﴾ براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود (۲۸) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿۲۹﴾ و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نيز] نخواهيد خواست (۲۹)

باز شدن درب جهنم با یک جمله! 🔰مدتی است که اصطلاحی بین مردم رایج شده است که : "اعصاب نداریم" و این جمله گویی کلید توجیه هر بد اخلاقی و بد رفتاری شده است! 🔷اما آیا این جمله ما را از عواقب اعمال ناخوشایندمان تبرئه میکند؟ ✳️مثلا بر اثر خستگی و کلافگی بر سر پدر و مادرمان، دوست و همکارمان فریاد می کشیم و در نهایت با هزارتا منت گذاشتن می گوییم "اعصاب نداریم" و انتظار دلجویی هم داریم!! 🌒پس کی میخواهیم حق الناس های ناشی از این رذیله اخلاقی را از گردنمان برداریم؟ 🛑"پرخاشگری" رذیله ایست سمی که دنیا و آخرت ما را به باد می دهد. 🔰رذیله ای که ائمه معصومین علیهم السلام به شدت از آن نهی کرده اند. 🌻پیامبر صلی الله علیه و آله: در مسلمان دو خصلت روا نیست: بخل و بداخلاقى 🌺پيامبر(صلی الله علیه و آله): خداوند از توبه شخصى كه داراى اخلاق بد است كراهت دارد. عرض شد كه: اى رسول خدا! این چگونه است؟ 🌸فرمود: [زیرا] هنگامى كه از گناهى توبه میكند در گناهى بزرگتر از گناه گذشته واقع میشود. 🌺در حدیثی از پیامبر (صلى الله علیه و آله) می‎خوانیم كه فرمودند: «بیش‎ترین چیزی كه امت من به سبب آن وارد بهشت می‎شوند تقوی و حسن خُلق است» 🌼پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله: شما را سفارش میكنم به حسن خلق، زیرا خوش اخلاق بدون شک در بهشت است و از بداخلاقى‏ بپرهیزید كه بداخلاق بدون شک در جهنم است. 🌷حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: «كامل ترین شما از نظر ایمان كسی است كه اخلاقش نیكوتر باشد. 🌹در حدیث دیگری فرمودند: «حسن خلق روزی‎ها را فراوان می‎كند و بر محبت دوستان می‎افزاید». 💐در حدیثی از پیامبر(صلى الله علیه و آله) آمده كه فرمود: «از سوء خلق پرهیز كنید كه این عمل سرانجام صاحب خود را به آتش دوزخ گرفتار می‎كند». ✅باید توجه داشته باشیم که تحمل ناملایمات و سختی های روزگار برای ما آرامش دنیاو آخرت را در پی دارد. 🍃و دامن زدن به این ناملایمات علاوه بر تیره کردن دنیایمان راهی است مستقیم به جهنم...🔥 📗جهاد النفس وسائل الشیعة / ترجمه افراسیابى 281/ 69 📘احتجاجات،ترجمه بحالأنوار،ج‏2،350

جهت برآورده شدن حوائج ذكر فاطمه زهرا  حجت الاسلام والمسلمين عليرضا توحيدلو می گوید: ‌مؤلف کتاب «فاطِمَةُ الزّهْراء بَهْجَةُ قَلْبِ المُصْطَفی(ص)» از استاد خویش، آیت الله مرحوم آخوند همدانی، آورده است که به هنگام توسل به ریحانه پیامبر، باید با اخلاص کامل رو به بارگاه خدا آورد و (٥٣٠) بار این دعا را خواند: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ » ،بار خدایا! بر فاطمه و پدر گرانقدرش، بر فاطمه و همتای بزرگوارش، بر فاطمه و پسران ارجمندش به شمار آنچه که دانش بی کرانت آن را فرا گرفته است درود فرست.و نیز از همان مرد دانش و دعا آورده است که میگفت: به هنگام توسل به ریحانه پیامبر این دعا به همان شمار (٥٣٠) بار، با شور و اخلاص و ایمان و عرفان خوانده شود. « اِلٰهي بِحَقِ فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها »(١) و همچنین این عدد (٥٣٠) بار از مرحوم علامه شیخ بهائی نیز نقل شده است. اما چرا عدد (٥٣٠) بار؟ بعضی از بزرگان کرام علت این عدد را یافته اند که عبارت باشد،(٢) از لفظ «فاطمه» به حروف ابجد (ف= ٨٠ ، أ= ١، ط= ٩، م= ۴٠، ت= ۴٠٠،

بعضی انسان ها فکر می کنند همین که نماز و روزه خود را به وقت و مرتب انجام دادند دیگر حقی بر آنها نوشته شده نیست و با همین امور خود را از برترین انسانهای روی زمین می دانند اما می بینیم که در کتب روایی و به طور کلی در شرع مقدس توجه فراوانی به حق الناس شده است. به طوری که اگر تمام روایات مربوطه جمع بندی شود، چندین جلد کتاب خواهد شد. امّا در اینجا به چند نمونه از روایات اشاره می‌شود. حضرت علی(ع) می‌فرماید: «اَمّا الظّلم الّذی لا یُترکُ، فَظلمُ العباد بَعضُهُم بعضاً؛ امّا ظلمی که بخشوده نمی‌شود ظلمی است که بعضی از بندگان خدا بر بعض دیگر می‌کنند».(1) و در روایت دیگری آن حضرت حتی ادای حق الناس را از حق الله مهم‌تر دانسته و می‌فرماید: «جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمهً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ عبادالله کانَ ذلک مۆدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله؛ خداوند حقوق بندگانش را مقدم برحقوق خود قرار داده و کسی که حقوق بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد».(2)

‍ 🍃🔸از امام صادق (علیه السلام) نقل شده: هر بنده ای که آب بخورد و امام حسین (علیه السلام) و اهل بیت او را یاد کند، و کشندگان آن حضرت را لعنت کند، ⬅حق تعالی صد هزار حسنه برای او بنویسد ⬅صد هزار گناه از او بیندازد ⬅صد هزار درجه برای او بلند کند ⬅و چنان باشد که صد هزار بنده آزاد کرده باشد ⬅و حق تعالی او را خوشحال و با اطمینان خاطر محشور گرداند. و اگر به این نحو بگوید خوب است: صَلَواتُ الله عَلَی الحُسَین و اَهلِ بَیتِهِ وَ اَصحابِه، وَلَعنَهُ الله عَلی قَتَلَهِ الحُسَین وَ اَعدائِهِ.

☑️فوق العاده تأمل بر انگیز! 🔵خدا و خرما در حادثه کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم. 🔸اول: امام حسین علیه السلام حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور و ناحق بشود. تا آخر می‌‌ایستد.خودش و فرزندانش کشته می‌شوند. هزینه انتخابش را می‌‌دهد و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد. از آب می‌گذرد، از آبرو نه‌ 🔸 دوم: یزید بن معاویه (لعن الله) همه را تسلیم می‌خواهد. مخالف را تحمل نمی‌‌کند. سرِ حرفش می‌‌ایستد. نوه‌ پیغمبر و اهل بیت اش را سر می‌‌ٔبرد و به اسارت میبرد بی‌ آبرویی را به جان میخرد و به چیزی که می‌‌خواهد می‌رسد 🔸سوم: عمرِ سعد به روایتِ تاریخ تا روز8محرّم در تردید است. هم خدا را می‌خواهد هم خرما، هم دنیا را می‌خواهد هم اخرت. هم می‌خواهد حسین را راضی‌ کند هم یزید را. هم اماراتِ ری را می‌خواهد،هم احترامِ مردم را. نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد،نه‌ از خوشنامی. هم آب می‌خواهد هم آبرو. 🔸دستِ آخر اما عمرِ سعد تنها کسی‌ است که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد. نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی چون که بعد از بودن سردوراهی .....راه نادرست رو انتخاب کرد 🔸ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ امام حسین صلوات الله علیه شدن را داریم، نه قدرت و حماقت یزید شدن را، اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست! من بیش از همه از عمر سعد شدن میترسم 🔸زکات علم ، آموختن است

این تلاوت حزین رو گوش بدین و ثوابش رو تقدیم کنید به گذشتگان پس از شهادت امام حسين(علیه السلام) سرِ مطهّر حضرت را به كوفه و شام بردند در هر دو شهر، افراد متعدد،‌ آياتی را از رأس مطهّر شنيده و روايت كرده ‌اند. در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارك حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در كوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: «اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَاب‌َ الكَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ كانوا مِن ءایـَتِنا عَجَبـا؛ (1) آیا گمان كردی اصحاب كهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ ». موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب كهف است‌. (2)

🏴 تلنگر ✍ما فکر می‌کنیم عاشورا و کربلا زمان و مکانی است که حسین کشته شده... فکر می‌کنیم، مختصات یک اتفاق تاریخی، در تقویم قمری است.. فکر می‌کنیم کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، یعنی همین عزاداریها و سینه زنیها، همین نوحه‌ها و دم گرفتن‌ها و طبل کوبیدنها! اما دشت کربلا وجود خود ما، و هر روز، روز عاشورا است. ما در وجودمان حسین و یزیدی داریم که هر روز با هم در نبردند حسین درون ما با نیکی‌ها، مهربانیها و عشق ورزیدن‌ها و در یک‌کلام با التزام ما به حق و‌ حقیقت سیراب می‌شود.. پس وقتی که ما از صبح تا شب حتی یک کار خوب انجام نمی‌دهیم، حسین را تشنه نگه داشته‌ایم. وقتی هر روز صبح زبان به دروغ می‌گشاییم، وقتی وظیفه‌مان را درست انجام نمی‌دهیم، وقتی حق دیگری را پایمال می‌کنیم، وقتی آبروی رفیقمان را می‌بریم، وقتی خیانت می‌کنیم، حسین را سر می بریم، و این‌چنین است که هر روز تاریخ تکرار شده و هر روز حسین را در مقابل یزید قربانی می‌کنیم! 💥همین حالا هم که حسین بیاید، بیشتر از همان کاروان سال۶۱ هجری همراهی‌اش نخواهند کرد و باز حسین تنها خواهد ماند و تنها خواهد رفت و قبل از رفتنش، همان‌نامه یک خطی‌را خواهد نوشت: بسم الله الرحمن الرحیم از حسین بن علی بن ابی‌طالب به بنی‌هاشم و اما بعد، هر کس با من بیاید شهید می‌شود و هر کس نیاید، پیروز نخواهد شد. والسلام ‌‌‌

جان عالمی به قربانت یا اباعبدالله، ما همه امید و انتظار داریم به دیدن ما هم بیایی. از ما هم دستگیری بکنی. مثل افرادی که یک عمری برای امام حسین گریه کردند و اشک ریختند یک سری خرابه شام بزنیم. به ناز دانه اباعبدالله سری بزنیم.  یا اباعبدالله شما اگر با پا نتوانستید به زیارت فرزند سه ساله‌ای که نیمه‌های شب گریان بود و بهانه شما را می‌گرفت بیایید ولی با سر آمدید. اما یک وقت دیدند یک تشت و طبقی را جلوی کودک گذاشتند. صدا زد عمه جان من که از شما غذا نخواستم. بی بی‌ گفت: عمه‌جان آن مقصود و گم شده شما در میان تشت است. رو پوش را کنار زد.  کدام فرزند طاقت دارد سر پدر را به این حالت ببیند. با دست‌های کوچک سر پدر را به سینه چسباند. بابا‌جان بعد از تو چه قدر به ما تازیانه زدند. چقدر روی خار مغیلان ما را دواندند. باباجان بعد از این برای ما چه کسی سرپرست باشد؟ باباجان کدام ظالمی رگ‌های گردنت را بریده؟ باباجان کدام ظالمی محاسنت را از خون سرت خضاب کرده؟ بلبل حسین روضه می‌خواند و اهل‌بیت یک پارچه عزاداری و گریه می‌کردند.  اما یک وقت دیدند دیگر بلبل حسین آرام و خاموش شد. سر یک طرف و بی‌بی رقیه یک طرف افتاد. گفتند: حتماً خوابش برده است. دیگر بابا را فراموش می‌کند. امام وقتی نزدیک آمدند دیدند از فراغ پدر جان داده است. «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، «أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمینَ » (هود: 18).

خیلی متاسفم که درباره امام حسن یک خط هم نمیتونیم توضیح بدم یا بنویسم 😔 اصلا نمیشناسمش ... شهادت سیدالشهدا انقدر سنگین و سخته که یه چیزایی رو برده حاشیه ، حتما این سخنرانی رو گوش بدین که از امام حسن(ع) بیشتر بدونیم ...

دست از سرم بردار من بابا ندارم زخمی شدم بهر دویدن پا ندارم گیسو سپیدم؛ احترامم را نگه دار سیلی نزن؛ من با کسی دعوا ندارم باشد بزن چشم عمو را دور دیدی من هیچ کس را بین این صحرا ندارم زیبایی دختر به گیسوی بلند است مثل گذشته گیسوی زیبا ندارم این چند وقته از در و دیوار خوردم دیگر برای ضربه هایت جا ندارم تا گیسویم را ز دستانت درآرم غیر از تحمل چاره ای اینجا ندارم گفتم به عمه از خدا مرگم بخواهد خسته شدم میلی به این دنیا ندارم گیرم که پس دادند هر دو گوشوارم گوشی برای گوشواره ها ندارم شیرین زبان بودم صدایم را بریدند آهنگ سابق را به هر آوا ندارم در پیش پایم نان و خرما پرت کردند کاری دگر با شام و شامی ها ندارم با ضربه ی پا دنده هایم را شکستند کی گفته من ارثیه از زهرا ندارم نشناختم بابا تو را تغییر کردی امشب دگر راهی به جز افشا ندارم گویا تنور خولی آتش داشت آنشب ترکیب رویت گشته خیلی نا مرتب

ترجمه فارسی زیارت اربعین سلام بر ولی خدا و دوست او سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش سلام بر حسین مظلوم و شهید سلام بر آن بزرگواری که به گرفتاریها اسیر بود و کشته اشک روان گردید؛خدایا من براستی گواهی دهم که آن حضرت ولی (و نماینده) تو و فرزند ولی تو بود و برگزیده ات و فرزند برگزیده ات بود که کامیاب شد. به بزرگداشت تو، گرامیش کردی بوسیله شهادت و مخصوصش داشتی به سعادت و برگزیدی او را به پاکزادی و قرارش دادی یکی از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یکی از کسانی که از حق دفاع کردند. و میراث های پیامبران را به او دادی و از اوصیایی که حجت تو بر خلقت هستند قرارش دادی او نیز در دعوت مردم جای عذر و بهانه ای (برای کسی) نگذارد و بی دریغ خیرخواهی کرد و جان خود را در راه تو داد؛تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانی و سرگردانی (در وادی ) گمراهی و چنان شد که همدست شدند بر علیه آن حضرت کسانی که دنیا فریبشان داد و فروختند بهره (کامل و سعادت خود را) به بهای پست ناچیزی و بداد آخرتش را در مقابل بهایی اندک و بی مقدار و بزرگی کردند. و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون کردند، و تو و پیامبرت را به خشم آوردند و پیروی کردند از میان بندگانت آنانی را که اهل دو دستگی و نفاق بودند و کسانی را که بارهای سنگین گناه بدوش می کشیدند و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (که چنان دید) با شکیبایی و پاداش جویی با آنها جهاد کرد تا خونش در راه پیروی تو ریخت و حریم مقدسش شکسته شد. خدایا آنان را لعنت کن به لعنتی و بال دار و عذابشان کن به عذابی دردناک سلام بر تو ای فرزند رسول خدا سلام بر تو ای فرزند آقای اوصیاء گواهی دهم که براستی تو امانتدار خدا و فرزند امانت دار اویی سعادتمند زیستی و ستوده از دنیا رفتی و گمگشته و ستمدیده و شهید درگذشتی. و نیز گواهی دهم که خدا براستی وفا کند بدان وعده ای که به تو داده و به هلاکت رساند هرکه را که دست از یاریت برداشت و عذاب کند کسی که تو را کشت و گواهم دهم که تو به خوبی وفا کردی به عهد خدا و جهاد کردی در راه او تا مرگت فرا رسید. خدا لعنت کند کسی که تو را کشت و خدا لعنت کند کسی که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند مردمی که شنیدند جریان کشتن و ستم تو را و بدان راضی بودند خدایا من تو را گواه می گیرم که من دوست دارم هر که او را دوست دارد و دشمنم با هر که او را دشمن دارد. پدرم و مادرم به فدایت ای فرزند رسول خدا گواهی دهم که تو براستی نوری بودی در پشت پدرانی بلند مرتبه و رحم هایی پاکیزه که آلوده ات نکرد اوضاع زمان جاهلیت به آلودگیهایش و در برت نکرد از لباس های چرکینش. و گواهی دهم که براستی تو از پایه های دین و ستون های محکم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمانی و گواهی دهم که تو براستی پیشوای نیکوکار با تقوا و پسندیده و پاکیزه و راهنمای راه یافته ای و گواهی دهم که همانا امامان از فرزندانت روح و حقیقت تقوی و نشانه های هدایت و رشته های محکم (حق و فضیلت) و حجت هایی بر مردم دنیا هستند. و گواهی دهم که من به شما ایمان دارم و به بازگشتتان یقین دارم با قوانین دینم و عواقب کردارم و دلم تسلیم دل شما است و کارم پیرو کار شما است و یاریم برایتان آماده است تا آنکه خدا در ظهورتان اجازه دهد. پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهای خدا بر شما و بر روان های شما و پیکرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشکارتان و نهانتان آمین ای پروردگار جهانیان. پس دو رکعت نماز می کنی و دعا می کنی به آنچه می خواهی و برمی گردی

شنیده بود کـه این‌ بار باز دعوت نیست کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست بیا بـه داد دل تنگ مـا برس اي عشق! اگر کـه حوصله داری، اگر کـه زحمت نیست غمی اسـت در دل جامانده ‌هاي کرب‌ و بلا کـه هرچه هست، یقین دارم از حسادت نیست میان مـا کـه نرفتیم و رفته‌ ها، شاید تفاوتی‌ ست در آغاز و در نهایت نیست همیشه آن‌ کـه نرفته اسـت، بی‌ قرارتر اسـت همیشه آن‌ کـه نرفته اسـت، کم‌ سعادت نیست و آن کسی که در این راه اهل دل باشد مدام اهل گله کردن و شکایت نیست خودش نرفت و دلش را پیاده راهی کرد نباید این‌ هـمه دل‌ دل کند کـه فرصت نیست

به تو می اندیشم. پس در خویش می شکنم و فرو می ریزم. به تو می اندیشم و ذوب می شوم در شرمِ خویش و در حقارتِ بزرگم. بر تو آیا چه گذشت، علمدار! آن گاه که بیرقِ سپاهِ کوچکِ برادر، در دستِ تو مانده بود. پس تو دستی برای نگاه داشتنش بر پیکر نداشتی و بیرق بر زمین افتاد. بر تو آیا چه گذشت، سقّا! آن گاه که فغان العطش، از خیمه ها بیرون می پاشید؛ پس تو سقّای کاروان بودی و شرم، خونِ تو را به جوش می آورد. حال تو مانده ای و تنهایی حسین. دیگر سپاهی نمانده است و برادر، تنهاست. همه ی سوارانِ عاشق، یک به یک، دلاورانه خاک را بوسیدند. اینک تویی، سقّا و علمدار، بشتاب که برای برادر یاوری جز تو نمانده است. و هنوز از خیمه ها صدای العطش می تراود. این مشک تهی را بر دوش افکن! بگذار این جماعت، خاطره ی علی را باز هم زنده و ایستاده ببینند. فرزند علی! ذوالفقارت را به آسمان نشانه بگیر و بگذار سُمِ اسبت، زمین را چون قلبِ دژخیمان بلرزاند. چه کسی است که در برابر تو خواهد ایستاد؟ فرات تورا می خوانَد که دیری است منتظرِ دلاوری چون توست. گام هایت، آبِ ساکنِ فرات را توفان می کند. بتاز مرد! آنان که در مقابل تو صف آراسته اند، دندان می نمایند. آیا کدام صف در هجومِ اسطوره وارِ تو، از هم نخواهد پاشید؟ نگهبانانِ آب، مبهوت می نگرند. گردبادی گویی برخاسته است، چنان که نینوا، در تاخت و تازش به هم پیچیده است. پهلوانی نشسته بر اسبی دلیر، تیغ علی در دست، مشکِ حسین بر دوش، راهِ فرات می پیماید. پس هر سربازی به سویی می گریزد. آخر، علمدار آمده است. کجا هستند آنان که سرِ حسین را می خواهند؟ اینک این برادر حسین است که به خونخواهیِ هاشمیان آمده است. راهِ فرات، به غرّش تیغِ اباالفضل گشوده می شود و مشکِ آب، پُر. سقّا، بر فرات نشسته است؛ امّا کفِ دستی نیز آب نمی نوشد. آخر مگر پیش از برادرِ تشنه، پیش از خواهرِ جگر سوخته و کودکانِ بی قرار، مگر می شود آبی نوشید؟ گاهِ بازگشت به سوی خیمه هاست که کودکان، دیری است در انتظارند. مشکِ سنگینِ آب بر دوش و شمشیر بر دست، می جنگد و پیش می آید. و مگر جز به خُدعه و نیرنگ می شود که این چنین، سیل خروشانی را از حرکت بازداشت. پس گُرزِ نیرنگ، از کمینگاه، فرقِ عبّاس را می شکافد و تیغی بی شرم، دستِ سقّا را قطع می کند. تنها یک دست بر پیکرِ علمدار مانده است. شمشیر یا مشکِ آب؟ کدامیک؟ بی شک مشک را می گزیند. اگر چه بی شمشیر، کارزار، میسّر نیست؛ امّا عطشِ کودکانِ لب سوخته را، شمشیر نمی تواند فرو بنشاند. پس آن گاه که دستِ دیگر نیز بریده شد، جز به دندان، آوردن مشک مسیر نیست. که ناگاه، تیری، مشک را می شکافد و قطره قطره، امید سقّا روی زمین می ریزد. حالا نه مشکی مانده، نه دستی، نه شمشیری. سقّا مانده و شرم. علمدار مانده و بیرقِ افتاده. به تنهایی برادر می اندیشد و اسارتِ عطشناکِ قافله. وقتِ رفتن است، سقّا! علی، فرزندش را طلب می کند. پس با دو بال، که جای دست های بریده، می روید، از خاکِ خونین و داغ، آرام و دلواپس، به آسمان بال می گشاید. به تو می اندیشم، علمدار! با دو بالِ اهورایی ات. ای آخرین تکیه گاهِ قافله ی عشق! کدام قلم، کدام واژه و کدام صفحه می تواند تو را بنویسد؟ اینک تو را می گریم و به تو می اندیشم.

عصر روز سه شنبه در خرابه در کنار حضرت زینب(س) نشسته بود. جمعی از کودکان شامی را دید که در رفت و آمد هستند. پرسید: عمه جان! اینان کجا می روند؟ حضرت زینب(س)فرمود: عزیزم این ها به خانه هایشان می روند. پرسید: عمه! مگر ما خانه نداریم؟ فرمودند: چرا عزیزم، خانه ما در مدینه است. تا نام مدینه را شنید، خاطرات زیبای همراهی با پدر در ذهن او آمد. بلافاصله پرسید: عمه! پدرم کجاست؟ فرمود: به سفر رفته. طفل دیگر سخن نگفت، به گوشه خرابه رفته زانوی غم بغل گرفت و با غم و اندوه به خواب رفت. پاسی از شب گذشت. ظاهراً در عالم رؤیا پدر را دید. سراسیمه از خواب بیدار شد، مجدداً سراغ پدر را از عمه گرفت و بهانه جویی نمود، به گونه ای که با صدای ناله و گریه او تمام اهل خرابه به شیون و ناله پرداختند. خبر را به یزید رساندند، دستور داد سر بریده پدرش را برایش ببرند. رأس مطهر سید الشهدا را در میان طَبَق جای داده، وارد خرابه کردند و مقابل این دختر قرار دادند. سرپوش طبق را کنار زد، سر مطهر سید الشهدا را دید، سر را برداشت و د رآغوش کشید. بر پیشانی و لبهای پدر بوسه زد و آه و ناله اش بلند تر شد، گفت: پدر جان چه کسی صورت شما را به خونت رنگین کرد؟ پدر جان چه کسی رگهای گردنت را بریده؟ پدر جان «مَن ذَالَّذی أَیتَمَنی علی صِغَرِ سِنِّیِ» چه کسی مرا در کودکی یتیم کرد؟ پدر جان یتیم به چه کسی پناه ببرد تا بزرگ بشود؟ پدر جان کاش خاک را بالش زیر سرم قرار می دادم، ولی محاسنت را خضاب شده به خونت نمی دیدم. دختر خردسال حسین(ع) آن قدر شیرین زبانی کرد و با سر پدر ناله نمود تا خاموش شد. همه خیال کردند به خواب رفته. وقتی به سراغ او آمدند، از دنیا رفته بود. شبانه غساله آوردند، او را غسل دادند و در همان خرابه مدفون نمودند.

اللهم الرزقنی کربلا بی حسین بن علی احساس پیری می کنم... نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم... گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی ؟ گفتم از آیینه ی دل گردگیری می کنم .... می دونم ارباب الان که دارم مینویسم گناهام از همه عالم بیشتره ... سعی میکنم درست بشم ... اما چه کنم هر کار هم که کرده باشم بازم نوکره خودتم...

این کاروان از نوزدهم محرم تا اول ماه صفر، بین کوفه و شام در راه بودند، در این میان قوم ستمگر سر مبارک امام حسین (ع) و نیز زنان و مردان اسیر خاندان را حرکت دادن تا نزدیک شهر دمشق رسیدند. ام‌کلثوم (س) به «شمر» که از افراد آن قوم ستمگر بود، نزدیک شد و به او گفت: درخواستی از تو دارم! شمر گفت: درخواستت چیست؟ ام‌کلثوم (س) فرمود: اینک به شهر شام رسیدیم، اگر خواستی ما را وارد شهر کنی از دروازه‌ای ببر که تماشاگر کمتری دارد تا مردمان نظاره‌گر کمتری باشند و به ما کمتر نگاه کنند و امر کن سرهای شهدا را از میان ما بیرون ببرند و دور کنند و پیش دارند تا مردم به تماشای آنها مشغول شوند و به ما کمتر نگاه کنند زیرا از کثرت نگاه‌هایشان به ما در این حال خوار و رسوا شده‌ایم! «شمر بن ذی الجوشن» خبیث و ملعون بر عکس مطالبه حضرت ام‌کلثوم (س) رفتار کرد و فرمان داد که سرها را بر سر نیزه و در وسط کاروان حرکت دهند. گفته است: به قصد زیارت بیت‌المقدس از مدینه خارج شدم. در میان راه به شام وارد شدم، شهری دیدم پر آب و درخت و با خانه‌های بلند و منازل فراوان! دیدم که بازارها را تزئین کرده‌اند و پرده‌ها آویخته‌اند و زینت کرده و شاد و خوشحالند و دف و طبل و ساز می‌نوازند. با خود گفتم شاید امروز شامیان عیدی دارند که من نمی‌شناسم! از مردم پرسیدم: آیا در شام عیدی دارید که ما آن را نمی‌شناسیم؟ گفتند: ای پیرمرد! مگر تو در این شهر غریبی؟! گفتم: من سهل بن سعدم، پیامبر خدا (ص) را دیده‌ام و از او حدیث شنیده‌ام! گفتند: ای سهل ما تعجب داریم چرا خون از آسمان نمی‌بارد و چرا زمین سرنگون نمی‌شود و ساکنانش را فرو نمی‌برد؟ گفتم: چرا این گونه شود؟! گفتند: این فرح و شادی برای آن است که سر مبارک حسین بن علی (ع) را از عراق برای یزید هدیه می‌برند و اکنون می‌رسد. گفتم: شگفتا! سر حسین (ع) را هدیه می‌برند و مردم خوشحالی می‌کنند؟! پرسیدم: از کدام دروازه می‌آورند؟ مردم به دروازه‌ای به نام دروازه ساعات اشاره کردند. به سوی آن دروازه رفتم. در آنجا بود که دیدم پرچم‌های کفر و ضلالت پی در پی آمد، ناگاه دیدم اسب سواری آمد به دستش نیزه سرشکسته‌ای بود و سری بر آن قرار داشت که شبیه‌ترین صورت‌ها به پیامبر خدا (ص) بود. همراه آنها زنانی سوار بر شتران برهنه و بدون جهاز را آوردند. به یکی از آنان نزدیک شدم و به او گفتم: ای دختر! تو کیستی؟ گفت: سکینه دختر حسین (ع)! به او گفتم: من صحابه جد شمایم، آیا درخواستی از من داری؟ من سهل بن سعد هستم که پیامبر (ص) را دیده و از او حدیث شنیده‌ام. سکینه گفت: به این بدبختی که سر پدر بزرگوارم را دارد، بگو از بین ما بیرون رود و سر را جلوی ما ببرد تا مردم به دیدن او سرگرم شوند و به ما نگاه نکنند که ما حرم پیامبر (ص) خداییم! به حامل سر نزدیک شدم و به او گفتم آیا درخواست مرا اجابت می‌کنی تا در عوض چهارصد دینار بگیری؟ گفت: حاجت تو چیست؟ گفتم: سر را جلوتر از اهل حرم حرکت بده. سر را از میان زنان بیرون ببر و پیشتر از آنان برو. او چنین کرد و من هم آنچه را وعده داده بودم به او پرداختم. در این دو گزارش، تنها درخواست اهل بیت (ع) پنهان ماندن اهل حرم از دیدگان مردان نامحرم است. این درخواست دغدغه بزرگ و رنج درونی اهل بیت (ع) را آشکار می‌کند. آنان از رنج‌ها و سختی‌ها و آزارهای فراوان جسمی دژخیمان یزید در اینجا هیچ سخنی نمی‌گویند و تنها شکنجه روحی و آزار درونی بر اثر نگاه‌های بیگانگان و مردان بنی‌امیه در جشن دشمنان هنگام ورود به شام را مطرح می‌کنند و درصدد مهار این بی‌احترامی و رهایی از نظرهای تحقیرآمیز بیگانگان هستند.

طریقه حاجت گرفتن از حضرت ام البنین ۱- آنچه به تجربه به اثبات رسیده است و در کتبی که مربوط به کرامات این بزرگوار ثبت است( از جمله کتاب ستاره درخشان مدینه نوشته شیخ علی ربّانی خلخالی )، آمده است : نذر زیارت کربلا به نیابت از حضرت ام البنین به این نحو که هرگاه حاجت مهمی تو را روی داد به نیابت ایشان به کربلا برو و ثواب زیارت را به روح این علیا مخدره هدیه کن و از ایشان بخواه که در درگاه الهی شفیع شده تا مشکلت بر طرف گردد . حتی اگر خودت نمی توانی به کربلا بروی ، خرج سفر کسی را تامین نما تا وی به کربلا رفته و به نیابت از ایشان زیارت به جا آورد . امید است که جاجت روا گردی چرا که به تجربه ثابت شده است که کسانیکه از این طریق به حضرت متوسل شده اند به حاجت خود رسیده اند . ۲- آیت‌اللّه‌العظمی حاج سیّدمحمود حسینی شاهرودی رحمه‌الله فرموده‎اند که در سختی‌ها، صد مرتبه صلوات برای مادر حضرت عباس علیه السلام، ام‌البنین علیهاالسلام فرستاده و حاجت می‎گرفتند. ۳- قرن‌هاست‌ که‌‌ شیعیان‌ برای‌ دور کردن‌ بلا و دست‌ یافتن‌ به‌ حاجات خود، به طرق مختلف به حضرت ام‎البنین توسل‌ می‌جویند و از او طلب یاری می‌کنند. توسل‌ به‌ حضرت ام‌ البنین‌ به صورت‌ نذری دادن و اطعام دیگران نیز انجام می‎شود. اما باید توجه داشت که در اهدای‌ ثواب نذری‌ به‌ حضرت ام‌ البنین‌، یا هر شخصیت‌ مقدس‌ دیگر، نیت خالص و حلال بودن غذای نذری‌ برای رسیدن به حاجات و نزدیک شدن به ارواح مقدس این شخصیت‌های والا اهمیت زیادی دارد. ۴- ختم صلوات؛ به این طریق که روز چهارشنبه شروع کرده تا چهل روز، هر روز پس از نماز صبح به تعداد ۱۳۵ مرتبه صلوات فرستاده و به روح حضرت ام البنین سلام الله علیها هدیه کنید.

ریان بن شبیب را جزو تاریخ‌نگاران و محدثان معتبر پیروان مذهب شیعه می‌دانند. کسی‌که بخش قابل توجهی از مقتل‌ها و روضه‌های مربوط به کربلا و قیام عاشورا را روی کاغذ آورده است. معروف‌ترین روایت ریان را به روایتی از قول امام رضا (علیه‌السلام) به مناسبت آغاز ماه محرم نسبت می‌دهند. ، ریان بن شبیب به نقل از امام هشتم در وصف واقعه عاشورا نوشته است:‌ ای پسر شبیب! خبر داد مرا پدرم از پدرش، از جدش که چون جدم حسین (علیه‌السلام) را شهید کردند از آسمان خون و خاک سرخ بارید. ‌ای پسر شبیب! اگر گریه می‌کنی بر حسین (علیه‌السلام) گریه کن تا آب دیده بر روی صورت تو جاری شود خدای متعال، همه گناهان صغیره و کبیره تو را می‌آمرزد؛ خواه اندک باشد یا بسیار. ‌ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی، در حالی‌که هیچ گناهی برای تو نباشد، پس امام حسین (علیه‌السلام) را زیارت کن. ‌ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی در غرفه عالیه بهشت ساکن شوی و با رسول خدا و ائمه طاهرین (علیه‌السلام) باشی، پس قاتلان حسین (علیه‌السلام) را لعنت کن. ‌ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، هر گاه مصیبت آن حضرت را یاد می‌کنی بگو «یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما» یعنی ‌ای‌کاش من با شما ‌بودم و به رستگاری بزرگ (شهادت در راه دین خدا) نائل می‌شدم.

*🏴آنچه از امام حسین علیه السلام که کمتر به ما گفته‌اند🏴* ⚠️امام حسین را فقط در چند ساعت آخر زندگی‌اش خلاصه کرده‌ایم در حالی که از ۵۷ سال زندگی او بی خبریم. ✅امام حسین در جنگ‌های جمل و صفین، مثل سربازهای ساده در میدان جنگ حاضر شد؛ در حالی که می‌توانست به بهانه آقازاده بودن، خود را از رزم، معاف کند. ✅امام حسین عاشقانه خانواده‌اش را دوست داشت و به آنها محبت می‌کرد و حتی برای همسرش رباب، شعر عاشقانه می‌سرود. ✅در حال اعتکاف و طواف خانه خدا، شخص مقروضی از ایشان تقاضای کمک کرد و امام حسین اعتکاف خود را شکست تا از طلبکار، تقاضای مهلت کند. ✅هیچگاه هیچ پست و مقامی را از پدر خود که حاکم تمام ممالک اسلامی بود طلب نکرد. امام حسین کشاورز بود و هر روز بر روی اراضی خود کار می‌کرد. ✅در ماجرای صلح امام حسن با معاویه، با برادرش همراهی کرد و سخن هیچ مخالفی را نپذیرفت. پس از شهادت برادر نیز تا زمان مرگ معاویه به پیمانی که معاویه بارها آن را شکسته بود، متعهد ماند. ✅هیچگاه هیچ سائلی از خانه او دست خالی بر نمی‌گشت و نه تنها به فقرا کمک می‌کرد بلکه آن‌ها را از گدایی بی نیاز می‌کرد. ✅در ماجرای خاکسپاری امام حسن، به خاطر جلوگیری از نزاع، به دفن نشدن برادرش در کنار رسول‌الله رضایت داد. ✅کنیز خود را به خاطر اینکه یک دسته‌گل به ایشان هدیه داد، آزاد کرد. ✅وقتی برده‌ای را دید که به یک سگ غذا می‌دهد، او را از اربابش که یهودی بود خرید و همان‌جا آزاد کرد. مرد یهودی و همسرش با دیدن مرام حسین، همان‌جا مسلمان شدند. ✅در ماجرای بیعت اجباری با یزید، در حالی که می‌توانست مثل عبدالله‌بن‌زبیر در مکه پناهنده شود، این‌کار را نکرد تا حرمت کعبه خدشه‌دار نشود. ✅وقتی به سپاه هزار نفری حربن‌یزید ریاحی برخورد کرد، نه تنها از عطش لشکریان دشمن سوء‌استفاده نکرد بلکه همه لشگریان دشمن را سیراب کرد. حتی امام‌حسین دستور داد که اسب‌های دشمن را هم سیراب کنند. ✅وقتی که فهمید مردم کوفه از بیعت خود برگشته‌اند، برای جلوگیری از جنگ و خون‌ریزی به دشمن گفت که از رفتن به کوفه منصرف شده‌ و بر‌می‌گردد ولی ابن‌زیاد مخالفت کرد. ✅وقتی حربن‌یزید ریاحی به دستور ابن‌زیاد، اجازه بازگشت به امام حسین نداد، اصحاب به ایشان پیشنهاد دادند که با لشکر کوچک حُر بجنگند و از مهلکه فرار کنند ولی حضرت سیدالشهداء فرمود: من شروع کننده جنگ نیستم. ✅در حالی که تعداد سربازان ایشان کمتر از صد نفر بود، به آنها فرمود هر کسی که بدهکار است نمی‌تواند با ما باشد و دو نفر از سربازان، به همین دلیل شبانه از امام حسین جدا شدند. ✅زمین کربلا را شصت هزار درهم از صاحبان آن خرید و به همان‌ها بخشید تا خون او در زمین دیگران ریخته نشود. ✅مردم در هنگام دفن امام‌حسین، آثار زخم‌هایی کهنه بر دوش ایشان دیدند. امام سجاد فرمودند این زخم‌ها اثر کیسه‌هایی است که پدرم شبانه به منزل نیازمندان می‌بُرد.

عهد میکنیم هر روز یه وقتی رو برای ارادت به حضرت سیدالشهدا بزاریم ، خوندن زیارت عاشورا در اینهمه زمان هر روزمون اصلا وقتی نمیگیره ، تازه کلی اثرات داره که حالا پایین تر میگم ،میتونیم توی وقتهایی که کاری نداریم مثلا تاکسی ،ماشینمون ، قبل از خواب ،پیاده روی و.... زیارت عاشورا رو حداقل یکبار گوش بدیم . حضرت امام صادق (ع) می‌فرماید: «هر کس به وسیله خواندن زیارت عاشورا، جدم حسین (ع) را زیارت کند، چه از راه دور یا نزدیک، به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد، به وی می‌دهد». برای رسیدن به محبت، عشق و علاقه امام حسین (ع) هم راه‌های گوناگون وجود دارد، اما راهی که سریع‌تر می‌توان به وسیله آن به بارگاه سرور و سالار شهیدان راه یابید و جزو شیفتگان و عشاق سیدالشهدا (ع) شوید، از طریق قرائت زیارت عاشورا و به ویژه مداومت به خواندن این زیارت شریف است. ائمه اطهار (ع) ما شیعیان، به ویژه آقا و سرورمان امام زمان (عج) تاکید به خواندن و مداومت به خواندن زیارت شریف عاشورا داشته‌اند. در ملاقاتی که سید رشتی با امام عصر (عج) داشته‌اند، ایشان به سید رشتی می‌فرمایند «چرا عاشورا نمی‌خوانید و بعد سه بار می‌فرمایند: عاشورا، عاشورا، عاشورا».

زيارت غمگین ناحيه مقدّسه دلم گرفته و جانم ز زندگی سیر است هوای شام چرا اینقدر نفس گیراست لباس عید به تن کرده اند مردم شام فضای شهر چراغان و غرق تزویر است نوای هلهلۀ مردمان همانندِ صدای نیزه و تیر و صدای شمشیر است ز بام ها ز چه باران سنگ می بارد به سوی ما همه جا سیل غم سرازیر است ز دست و پای گلی روی ناقه خون ریزد حدیث غُربت او ناله های زنجیر است چه غافلند که بر اشک و آه ما خندند که در کمان دل خستگان همین تیر است قسم به آیۀ ناب"لیِذهِبَ عَنکُم" به روی نیزه سری از تبار تطهیر است پی هدایت مردم ز روی نی آید نوای قاری قرآن که غرق تفسیر است به عرش دوست زده تکیه قدر ما، امّا هنوز دشمن بیدادگر زمین گیر است مس وجود «وفایی» اگر که آوردی غبار درگه این آستانه اکسیر است غلامر ضا سازگار: فتنه و بیداد و بلا بود شام سخت تر از کرب و بلا بود شام شام بلا تیره تر از شام بود عصمت حق در ملأ عام بود ساز و نی و نغمه و آهنگ بود دسته گل سنگدلان سنگ بود خلق به دور اسرا صف زدند کوچه به کوچه همگی کف زدند فاطمه های حرم فاطمه زخم زبان مرهم زخم همه هرکه به آن خسته دلان رو نهاد زخم زبانی زد و دشنام داد خنده به رأس شهدا می زدند سنگ به ناموس خدا می زدند قافله تا وارد دروازه شد داغ جگر سوختگان تازه شد پای سر رهبر آزادگان عید گرفتند زنازادگان آل ابوسفیان در هلهله آل رسول الله در سلسله وای ندانم که چه تقدیر بود دست خدا در غل و زنجیر بود ماه سر نیزه پدیدار بود یا سر عباس علمدار بود چهره چو خورشید بر افروخته از عطشِ تشنه لبان سوخته دوخته چشم از سر نی بر حسین محو شده، غرق شده در حسین دیده ی اطفال به سیمای او چشم سکینه شده سقای او مانده سر نیزه به حال سجود مهر جبینش شده محو از عمود دیده ی اکبر سر نی نیم باز مانده به لب هاش اذان نماز هرکه به خورشید رخش چشم بست گفت که این سر، سر پیغمبر است رأس امام شهدا نوک نی کرده چهل مرحله معراج، طی زلفِ غباریش پر از بوی مُشک لعل لبش خشک تر از چوب خشک ماه خجل از رخ نورانیش سنگ زده بوسه به پیشانیش هیچ شنیدید که از گَرد راه پرده کشد باد به رخسار ماه هیچ شنیدید که در موج خون صورت خورشید شود لاله گون رخ زگل زخم، بهاران شده وجه خدا ستاره باران شده اشک همه سیل شد از سرگذشت

دویــد شمــر ســـوی قتلگــاه بعد چه شد؟ کشیـد فــاطمـه از سیـنـه آه بعـد چه شد؟ نهـــاد زانـــوی خــود را بـه روی قلب حسین شکـست مخــزن سِّــــر الــه بعـد چه شد؟ ســر بـــریـده روی دسـت‌هـــای قــاتــل بود کـه کــرد فــاطمــه او را نگـاه بعد چه شد؟ گــرفت چهـرۀ خـورشید و روز شد شـب تار به نیزه گشت عیان قرص ماه بعد چه شد؟ بـدن بــه روی زمیـن بــود و اسب بی‌صاحب روانه شـد به سوی خیمه‌گاه بعد چه شد؟ فــــرار فــــاطمه‌ها پـــابـرهنـه بــر ســر خـار فتــاده از پـی‌ِشان یـک سپاه بعد چه شد؟ کجـا روم بــه کـه گـویم کـه کودکی از ترس بَـــرد بــه کـــودک دیگــر پنـاه بعـد چه شد؟ دو دسـت شـوم قـوی پنجـه‌ای بـه بـالا رفت کـه شـد دوگونۀ طفلی سیاه بعد چه شد؟ ز گــوش دختــرکـی خصـم گـوشواره کشید فتـــاد روی زمیـن بــی‌گنــــاه بعـد چه شد؟ جــــواب دادن «میثــــم» بـــه انتـهــا نـرسد هـــزار بـــار بپــــرسیــــد آه بعــد چــه شد؟

یا حسین، آن که دل از غیر تو بُبرید، منم آن که لاجرعه می مهر تو نوشید منم آن که از شوق به هنگام ولادت چون شمع عوض گریه در آغوش تو خندید منم آن که با پرورش مادر و تعلیم پدر تربیت یافته در مکتب توحید منم آن که همراه تو آمد به صف کرب و بلا پا به پای تو صمیمانه بکوشید منم آن که خون شد دلش از محنت ایّام ولی جامه صبر به تن بهر تو پوشید منم روز عاشورا، به هنگام وداع آخر آن که پروانه صفت دور تو گردید منم آن که جا از پی یک بوسه به اعضات ندید خم شد و حنجر خونین تو بوسید منم آن که چون لانه زنبور ز شمشیر ستم جسم عریان تو آغشته به خون دید منم نشنیده است کسی از سر بُبریده سخن آن که صوت ملکوتی ز تو بشنید منم آن که در بزم یزید بن معاویه پست قد علم کرد و سخن گفت و نترسید منم جنگ با اسلحه کار تو و یاران تو بود آن که با تیغ زبان بعد تو جنگید منم نظر مرحمتی کن تو به «ژولیده» که گفت یا حسین، آن که دل از غیر تو بُبرید منم

🏴آیا از همسر و بچه های حضرت عباس خبر دارید؟ از آنجایی که ممکن است سوال برخی عزیزان بوده باشد تقدیمتان میشود. 🔷حضرت عباس(ع) تنها با یک زن ۰ازدواج کردند. او لبابه دختر عبیدالله بن عباس بود. لبابه زنی بسیار شایسته پاکدامن و از خاندانی شریف بود. او از بهترین زنان زمانه خود و از محبان امام علی (ع) بود. لبابه از حضرت ابوالفضل (ع) پنج پسر و یک دختر بدنیا اورد. لبابه در کربلا حضور داشت. یکی از پسران او بنام قاسم در کربلا شهید شد. خود او نیز اسیر شد. همراه با سایر اسرا زجر و شکنجه ها را تحمل کرد. 🔷پس از آزادی اسرا او به مدینه برگشت. لبابه روز و شب گریه میکرد چندان که بیمار شد و در سن ۲۸ سالگی از دنیا رفت. خدای رحمتش کند. فرزندان او مدتی توسط مادربزرگ پاکشان ام البنین سلام الله علیها تربیت شدند اما اوهم دوسال بعد از واقعه کربلا از دنیا رفت و سرپرستی فرزندان به امام سجاد علیه السلام منتقل شد. 🧚🏼‍♀️گفتنی است هر گاه یکی از فرزندان حضرت عباس (ع) نزد امام سجاد ع می آمد اشک بر گونه های حضرت جاری می شد. 🌷 هدیه کنید به پیشگاه مقدس قمر بنی هاشم‌ حضرت ابوالفضل العباس(ع) صلواتی بر محمد و آل محمد. 🌑🟤🌕 *اللهم صل علی محمد و علی آل محمد و عجل فرجهم* 🔶سید بن طاووس اقبال الاعمال ص ۲۸🔶

جز تو به فکر خیمه گاهم هیچ کس نیست بعداز تو آب آور بخواهم هیچ کس نیست پای شریعه  لشکرم  را دادم از دست جز یک حرم زن، در سپاهم هیچ کس نیست غربت سراغم آمد عباسم  که می رفت غیر از علی اصغر، گواهم هیچ کس نیست زیر بغل های مـرا باید بگیری من  داغ دیدم عذرخواهم هیچ کس نیست تنها شدم اطرافم اما ازدحام است هم هست یعنی آشنا هم هیچ کس نیست بی دست می شد کــــاش دسـتم را بگیری حالا که بی تو تکــیه گاهم هیچ کس نیست فرقت شکسته با علی فرقی نداری پاشیده تر از جسم ماهم هیچ کس نیست

تمام غیرت من زیر دست و پا مانده دوباره دست دلم غرق ربنا مانده کبوترانه تو هم پر زدى و عشق شدى نگاه حسرت من بین روضه‌ها مانده براى فاتحه خوانى زبان نمى چرخد امان بریده ز من باز بغض وامانده زمانه بى تو عزیزم چه زود پیرم کرد زمانه بعد تو اصلا بگو چرا مانده ببین چه لشکر ما بى تو سوت و کور شده چرا صداى تو در سینه ى تو جامانده شبیه مادرمان سینه ات ترک خورده دوباره در غم سختى قدم دوتا مانده بلند قامت من روى خاک افتادى پدر نشسته و یک جسم در عبا مانده نفس بکش پسرم پا زمین مکش اکبر هنوز روضه سلطان کربلا مانده هنوز درد غریبى هنوز تنهایى هنوز اشک یتیمى بچه‌ها مانده به وسعت همه دشت جا به جا شده اى چگونه خیمه برم پیکرت کجا مانده بلند شو پسرم تا نبینم عمه تو میان حجمه ى یک مشت بى حیا مانده

بس کن رباب نیمه‌ای از شب گذشته است دیگر بخواب نیمه‌ای از شب گذشته است کم خیره شو به نیزه، علی را نشان نده گهواره نیست٬ دست خودت را تکان نده با دست‌های بسته مزن چنگ بر رخت با ناخن شکسته مزن چنگ بر رخت بس کن رباب حرمله بیدار می‌شود سهمت دوباره خنده انظار می‌شود ترسم که نیزه‌دار کمی جابجا شود از روی نیزه رأس عزیزت رها شود یک شب ندیده‌ایم که بی‌غم نیامده دیدی هنوز زخم گلو هم نیامده گرچه امید چشم ترت ناامید شد بس کن رباب یک شبه مویت سپید شد پیراهنی که تازه خریدی نشان مده گهواره نیست٬ دست خودت را تکان مده با خنده خواب رفته تماشا نمی‌کند مادر نگفته است و زبان وا نمی‌کند بس کن رباب سر به سر غم گذاشتی اصلاً خیال کن که تو اصغر نداشتی دیگر ز یادت این غم سنگین نمی‌رود آب خوش از گلوی تو پائین نمی‌رود بس کن ز گریه حال تو بهتر نمی‌شود این گریه‌ها برای تو اصغر نمی‌شود

آن روز که از گنبد و بارگاه جدم رسول خدا(ص) وداع کردیم و مدینه را به ساکنانش سپردیم، در چشمانت خواندم که حال و هوای دلت طوفانی است و ابری تیره و تار، آسمان آبی قلبت را پوشانده است. سخت؛ حال گریه داشتی، اما گریه نکردی. می دانم چرا؛ نخواستی خاطر اندوهگین پدرت آزرده تر شود. بغضی گرم و متراکم گلویت را فشرد. آن را نگه داشتی، تا امروز که در میدان نبرد بر سر نامردان افشاندی. دست مریزاد عزیزم!

بس که سوز تشنگی در کودکان افتاده است اصغر شیرین زبانم از زبان افتاده است کودک بی شیر را گهواره جنباندن چه سود او نخوابد کز عطش آتش به جان افتاده است بس که گردانَد زبان خشک را دور دهن بر لب خشکیده اش داغی گران افتاده است از کنار خیمه ها آید صدای آب آب مشک خشک خالی از آب، در میان افتاده است از زبان ما نمی افتد عمو جان نام تو گر چه طفلان را، زبان هم از توان افتاده است کن ثوابی با شتابی جرعه ی آبی بیار ای ز نامت لرزه بر جان یلان افتاده است

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَیْنِ الطِّفْلِ الرَّضِیعِ الْمَرْمِیِّ الصَّرِیعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِی حَجْرِ أَبِیهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِیَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ کَاهِلٍ الْأَسَدِیَّ وَ ذَوِیهِ؛ سلام بر عبدالله پسر حسین، کودک شیرخوار تیر خوردهٔ به زمین افتادهٔ به خون غلتیده که خونش به آسمان بالا رفت و در آغوش پدرش به وسیلهٔ تیر ذبح شد. خداوند تیرانداز و پژمرده کننده‌اش حرملة بن کاهل اسدی را لعنت کند. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ ق، امام حسین(ع)، پس از اصابت تیر به گلوی فرزندش، دست خود را زیر گلوی او گرفت و چون پر از خون شد، آن را به سوی آسمان پاشید و فرمود: «هَوَّن علَیّ ما نزَل بی أنّه بعین الله؛ آنچه این سختی‌ها را برایم آسان می‌سازد این است که همه در محضر خداست».[۱۵] از امام باقر(ع) نقل شده است که از آن خون قطره‌ای به زمین بازنگشت.[۱۶] همچنین گفته شده است که امام با مشاهده این واقعه گریست و فرمود: «پروردگارا! تو خود میان ما و این مردم داوری فرما که ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند؛ اما ما را کشتند».[۱۷] به گزارش سبط بن جوزی، در این هنگام ندایی از آسمان شنیده شده که «او را واگذار- ای حسین - که شیر دهنده ای (دایه) او را در بهشت شیر می‌دهند».[۱۸] ، ص۵۷۴.

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

طریقه توسل به حضرت رقیه (س) هنگامی که حضرت رقیه سلام الله علیها را واسطه برآورده شدن حاجت قرار می دهید - عدد 14 را در نظر بگیرید. مثلا بگویید چنانچه انشاءالله مشکلم برطرف شد چهارده صلوات بر محمد وآل محمد و یا 14000 هزار تومان و یا چهارده میلیون تومان و... به نیت آن بانوی مکرمه به فلان امر خیر اختصاص دهم. تو را چه بنامم، که ناب تر از شبنم های صبح گاه بر گلبرگ تاریخ نشسته ای. تو را چه بسرایم که آوازه برکت و کرامتت، موج وار، همه دل ها را به تلاطم در آورده است. تو را چه بنامم که بیش از سر بهار در آغوش بابا، طعم زندگی را نچشیدی و مانند او، غریبانه از غربت این غریبستان خاکی بار سفر بستی. پس سلام بر تو، روزی که به عالم خاکی گام نهادی و روزی که به افلاک پر کشیدی

بنال ای دل نوا دارد رقیه *به هر دردی دوا دارد رقیه* مرض او را ز پا انداخت ،امّا مریضان را شفا دارد رقیه *سه ساله کودک و این اوج عزّت؟ مدال مرحبا دارد رقیه* بیا یا فاطمه اندر خرابه عزای بی ریا دارد رقیه *بدور از دیدهٔ بیگانه امشب سخن با آشنا دارد رقیه* ز دست ساربان و زجر و خولی به بابا شکوه ها دارد رقیه* ز خونین چهره میبوسید و می گفت غم بی انتها دارد رقیه* بیا ای یار پیشانی شکسته که با مهمان صفا دارد رقیه *چه با جا آمدی ای جان جانان ببین جا در کجا دارد رقیه* از آن روزی که افتادی به مقتل دل پر ماجرا دارد رقیه دلم در قتلگاه و جسمم اینجاست وطن در کربلا دارد رقیه* بمیرم از چه لبهایت کبود است بگو محشر به پا دارد رقیه* پدر بر چهره ام یک دم نظر کن رُخ زهرا نما دارد رقیه* به جرم عاشقی جان بر لب آمد شکایت زاشقیا دارد رقیه* خدا خواهد اگر ،می میرم امشب که هر شب این دعا دارد رقیه

السلام علیک یا أباعبدالله وعلی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله أبدا مابقیت وبقی اللیل والنهار ولاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم السلام علی الحسین وعلى علی بن الحسین وعلى أولاد الحسین وعلى أصحاب الحسین