Zwierciadło Podcasty

Kieliszek wina do kolacji, jedno piwo po ciężkim dniu w pracy, butelka wina podczas randki – tak tylko dla rozluźnienia – przecież wszystko jest dla ludzi. "Nie jest"- mówi psychoterapeuta uzależnień Robert Rutkowski. I ma na to twarde naukowe dowody. Bo będziemy rozmawiać w oparciu właśnie o fakty. Nie snujemy domysłów, nie przypuszczamy. Robert mówi wprost jak jest. Co z naszym mózgiem robi ten wspomniany tylko jeden kieliszek wina, jak alkohol niszczy pojedynczego człowieka, jak rozbija więzi, dewastuje rodziny, paraliżuje służbę zdrowia. Jak eksperymentowanie z nim, używanie go a potem nadużywanie przeradza się w obsesję z której aby wyjść trzeba stoczyć batalię z samym sobą. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy Karoliny Morelowskiej-Siluk z psychoterapeutą, Robertem Rutkowskim.

Zapraszamy do wysłuchania nowego cyklu podcastów Karoliny Morelowskiej-Siluk „Uwolnić się od alkoholu”, w którym rozmawia z doświadczonym specjalistą psychoterapii uzależnień, Robertem Rutkowskim.

[Płatna współpraca] Zapewne sprawdzacie, co jest w kosmetykach, po które sięgacie i zależy wam, żeby były naturalne, nieuczulające, odpowiednie dla was i żeby miały jak najlepsze składniki. I bardzo dobrze! Tylko czy zastanawiacie się, z czego zrobione są opakowania albo czy producent dba również o jakość życia na naszej planecie i co to właściwie znaczy? Czym jest odpowiedzialność od A do Z? O tym w podkaście „Wszystkimi zmysłami" Beata Tadla porozmawia z przedstawicielkami marki tołpa.®: Anną Derudzka, dyrektor personalną i członkinią zarządu, Elżbietą Denes, kierowniczką działu rozwoju formulacji i Ewą Nowak, starszą menadżer produktu.

Sponsorem podcastu jest marka tołpa.®:www.tolpa.pl

Pamiętacie mit o Meduzie? Czy to na pewno opowieść o potworze, którego na całe szczęście pokonał dzielny Perseusz? A może, gdyby uważniej przyjrzeć się temu mitowi (a także obrazom i rzeźbom, które do niego nawiązywały) okaże się, że to kompletnie inna historia, w dodatku bardzo na czasie? Dlaczego słynna malarka Artemisia Gentileschi (1593-1654) wciąż wracała do wątku Judyty mszczącej się na Holofernesie? I jak obrazy Artemisii mają się do tego, co dzieje się tu i teraz? Spróbujmy potraktować dzieła sztuki jak zaszyfrowane wiadomości. Takie, z których dowiedzieć się można wiele nie tylko o przeszłości, ale także o nas samych. Co wspólnego ma z tym wszystkim kobieca histeria? W tym odcinku cyklu podcastów „W strefie komfortu” rozmawiamy z historyczką sztuki Sonią Kiszą.

– Był taki moment, kiedy podjęłam świadomą decyzję, że nie będę kłamać, bo uświadomiłam sobie, że tego kłamstwa jest w moim życiu dużo – mówi nam Karolina Gruszka. Opowiada także o innym swoim doświadczeniu, kiedy to przekonała się, jak żonglowanie prawdą, manipulacja może być ekscytująca, dając poczucie władzy nad innymi. Pretekstem do tej rozmowy jest najnowsza rola Karoliny w „Za dużym za bajki 2”, filmie, gdzie temat kłamstwa, w tym także kłamstwa z miłości, jest istotnym wątkiem. Czy z dzieckiem powinno się rozmawiać o wszystkim? Jak przekazywać mu te najtrudniejsze wiadomości? Przed czym bohaterka tego odcinka podcastu „W strefie komfortu” chce chronić swoją córkę? I co to ma wspólnego z poezją, a także czytaniem dzieciom książek na głos, również tym starszym.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Jeśli otaczający nas świat nas przytłacza, jeśli słyszymy „Nie histeryzuj, nie użalaj się nad sobą, weź się w garść” albo, co gorsza, powtarzamy to sobie w głowie, to znak, żeby przyjrzeć się własnej wrażliwości. Wiele osób ignoruje własną wysoką wrażliwość sensoryczną, poczucie przebodźcowania, natrętne myśli, niepokojące sygnały płynące z ciała. Zamiast przyjrzeć się ich przyczynom, próbujemy się dostosować się do innych, dogonić pędzące życie. Z psycholożką Katarzyną Kucewicz rozmawiamy o tym, co to znaczy czuć za dużo i za bardzo. Kiedy powinna zapalić nam się czerwona lampka, ale też jak zatroszczyć się o swoją wrażliwą część i jak z niej czerpać. Oraz o tym, co z tym wszystkim ma wspólnego dobry seks. Na sam koniec polecamy związane z tematem najnowsze premiery. Film dokumentalny, animacja i serial, w których duża wrażliwość bywa problematyczna, ale przed wszystkim jest darem. 

„Mówię to dla twojego dobra”, słyszymy w czasie rozmów z bliskimi. Jak rozpoznać, czy to prawda, czy też może ktoś nami manipuluje? Z Małgorzata Majewską, językoznawczynią, ekspertką od komunikacji, autorką książki „Mówię, więc jestem”, rozmawiamy o tym, co kryje się w języku, którego na co dzień używamy. Odszyfrowujemy intencje, ale i ukryte w wypowiadanych słowach i zdaniach sygnały świadczące o naszej kondycji psychicznej, o nałogach, ukrywanych emocjach czy o kondycji naszych związków i relacji z innymi. Jak słuchać, żeby zrozumieć, czyli kiedy powinna nam się zapalić czerwona lampka? I jak mówić, żeby nie krzywdzić i nie manipulować? Tego między innymi dotyczy ta rozmowa, do której tradycyjnie dokładamy porcję kulturalnych poleceń.

[Płatna współpraca] Diagnoza może wystraszyć, ale boimy się tylko tego, czego nie znamy. One udowadniają, że rak piersi nie ogranicza. Same się o tym przekonały. Dziś kompleksowo wspierają młode kobiety, u których wykryto nowotwór. W podcaście Zwierciadła założycielki Fundacji OmeaLife – Magdalena Kardynał i Ewelina Patała.

Sponsorem podcastu jest kampania „Wylecz raka piersi HER2+”:www.wyleczrakapiersi.pl

[Płatna współpraca] Mówią o niej, że jest matką głupich, ale też, że umiera ostatnia. Czasem jest wszystkim, co mamy. Po co nam w życiu nadzieja? Czy warto za nią iść i się jej trzymać? Kiedy – i czy – trzeba ją porzucić? Bo może bywa też niepotrzebna, naiwna i zwodnicza? Czy nadzieja może być elementem naszego duchowego rozwoju? Skąd ją czerpać? Gdzie jej szukać, zwłaszcza w dzisiejszych czasach? I co tak naprawdę oznacza, że „wszystko będzie dobrze”? Jeśli miewacie chwile zwątpienia i beznadziei, jeśli jesteście aktualnie w ciemnym miejscu i bardzo chcielibyście ujrzeć choć promień światła – ten odcinek jest właśnie dla was.

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z Anwen.

Zdradzi czy nie zdradzi? A jeśliby do tego doszło, czy dobre długoletnie małżeństwo ma szansę mimo wszystko przetrwać i żyć szczęśliwie? Dlaczego rola zranionej żony, którą rewelacyjnie zagrała Emma Thompson, jest tak prawdziwa i tak celnie oddaje obawy wielu kobiet w podobnej sytuacji? Po 20 latach wraca do kin kultowy film „To właśnie miłość”, a Kasia Miller zaprasza występujących w nim bohaterów i bohaterki do siebie na kozetkę, analizując ich miłosne perypetie i życiowe problemy z punktu widzenia doświadczonej psychoterapeutki. Które z postaci od razu zaprosiłaby na terapię, a które szczerze podziwia za świadome decyzje i życiową postawę? Rozmawiamy o związkach, emocjach, podejściu do ciała i seksu, i o poczuciu własnej wartości. O tym także mówią książka, serial i film, trzy głośne premiery, którym po rozmowie z Kasią Miller przyjrzą się w duecie redaktorka naczelna ‚„Zwierciadła” Joanna Olekszyk z szefową działu kultury Zofią Fabjanowską.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

[Płatna współpraca] Mało rzeczy boli tak jak zdrada, ale też mało jest tak powszechnych jak ona. Jak mówi Kasia Miller, jesteśmy zdradzani już od początku naszego życia. Ktoś bliski nam coś obiecał i nie dotrzymał słowa, śmiał się z nas publicznie albo nie dochował tajemnicy, którą mu powierzyliśmy. Te wszystkie mniejsze lub większe ciosy w naszą integralność, godność i poczucie wartości przydarzają nam się praktycznie cały czas, dlaczego więc to niewierność w romantycznych relacjach jest nam najtrudniej przeboleć? W końcu osoba, która zdradza, nie robi tego przeciwko nam – ona to robi dla siebie. Czy zdradę można zaakceptować? Przebaczyć i zapomnieć? Wyciągnąć z niej ważną lekcję i ruszyć do przodu? O tym wszystkim rozprawiamy właśnie w tym odcinku.

Książka, o której rozmawiają Kasia Miller i Joanna Olekszyk, to „Kup kochance męża kwiaty”. Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z Anwen.

[Płatna współpraca] Powszedni, szary, codzienny, rutynowy, przeciętny, zwyczajny… Czyli: nudny, nieatrakcyjny, powtarzalny, nijaki? Stop, pora odczarować te słowa. Przecież nasze życie w dużej mierze jest właśnie zwyczajne, a mimo to – ważne, wartościowe i piękne. „Bo on jest taki zwyczajny!” – mówią dziewczyny tęskniące za partnerem, przy którym serce bije im mocniej, i nie są pewne, co się za chwilę wydarzy. Owszem, taki dreszczyk emocji jest w życiu potrzebny, ale nie zbudujemy na nim niczego stałego. Zwyczajny to taki, na którym można polegać, znany, bezpieczny. To także taki sam jak wszyscy. W dobrym tego słowa znaczeniu! Jeszcze was nie przekonałyśmy? To posłuchajcie tego odcinka.

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z Anwen.

[Płatna współpraca] Dla niektórych granice to ograniczenia, dlatego warto je pokonywać. Dla innych to nasza ochrona, nasz pancerz, dlatego trzeba ich bronić za wszelką cenę. Dla jeszcze innych – i do tych się w sumie chyba najbardziej zaliczamy jako autorki tego podcastu – granice to po prostu nasz zarys, czyli nasza charakterystyka, nasza wyjątkowość i nasza odrębność. Tak naprawdę bardziej są dla nas niż dla innych, bo to właśnie dzięki nim wiemy, czy coś jest z nami zgodne, czy nie, czy nam służy, czy raczej zagraża. Szósty odcinek postanowiłyśmy poświęcić szeroko rozumianej asertywności, która nie jest wcale tylko mówieniem „nie”, ale też – a może przede wszystkim – mówieniem „tak”.

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z Anwen.

Jakie parametry muszą spełniać nasze relacje, żeby uznać je za dobre i pełnowartościowe? Czy jest jakiś wiarygodny test sprawdzający, czy nasi tzw. bliscy – rodzina, przyjaciele – są nam faktycznie bliscy? Czy przeciwieństwa faktycznie się przyciągają? I co jest potrzebne, żeby nawet bardzo trudne, latami raniące nas układy – na przykład układ między matką a dorosłą córką – uzdrowić i odbudować? O tym między innymi rozmawiamy z psycholożką, terapeutką Sylwią Sitkowską. A do rozmowy dołączamy najnowsze premiery – polecamy serial i dwa filmy, które poruszają temat bliskości.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

[Płatna współpraca] Strach – jak każda emocja – jest po coś. Ma nas chronić przed niebezpieczeństwami i generalnie raczej polepszać i wydłużać nam życie, niż je niszczyć. Dlaczego zatem strach, a właściwie lęk – czyli jego bardziej neurotyczna i wyobrażeniowa wersja – coraz częściej staje nam na przeszkodzie do szczęścia i spełnienia? Dlatego, że – jak mówi Kasia Miller – wychowuje się nas głównie przez zastraszanie. W efekcie wiele lęków, z którymi idziemy przez świat, wcale nie jest naszych i w niczym nam one nie pomagają. Dlatego w tym odcinku postanowiłyśmy się skupić na tym, jak przywrócić strachowi jego pierwotną funkcję.

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z Anwen.

[Współpraca płatna] Zamiana ról to zwykle ciekawy eksperyment i niezła zabawa, ale nie w tym wypadku. Kiedy dziecko przejmuje rolę opiekuna, czyli tego, kto ma troszczyć się o innych, w tym także o samych rodziców, z jednej strony czuje się ważne, dzielne i dorosłe (często jest zresztą za to chwalone), a z drugiej – dźwiga ciężar zbyt duży na swoje barki. Czym takie doświadczenie może skutkować w przyszłości? Po czym rozpoznać, że parentyfikacja była naszym udziałem? Jak jako rodzic do niej nie dopuścić? – o tym wszystkim rozmawiamy w kolejnym odcinku „Przerwy na kawę z Kasią Miller”. 

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z ANWEN. 

[Płatna współpraca] To chyba jeden z najdłuższych odcinków całego cyklu „Przerwy na kawę…”. Widocznie nie jest tak łatwo dotrzeć do sedna naszego kolejnego tematu. A brzmi on: dlaczego niektóre relacje nas krzywdzą, a mimo to nadal w nich trwamy? Oraz: co to znaczy, że związek nas krzywdzi, po czym to poznać? A może to my same i my sami krzywdzimy się naszymi nierealnymi oczekiwaniami wobec związków? Przecież – jak mówi Kasia Miller – nikt się nie wiąże z drugą osobą po to, by było mu źle. Jak zatem zrobić, by było nam dobrze?

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z ANWEN.

[Płatna współpraca] Śmiech to zdrowie, a zdrowy uśmiech to wizytówka każdego z nas. Jak wpływa na naszą samoocenę? Jaką pełni rolę społeczną? Czy jesteśmy uśmiechniętym narodem i co sprawia, że jest nam nie do śmiechu? Rozmawiamy z Dorotą Kowalewską, brand manager marki Seysso.

Czego oczekuje ode mnie szef, czego potrzebują moi współpracownicy, komu pomóc, a może trzeba dziś zostać po godzinach? – o tym myśli kobieta w pracy. A gdzie ona sama? Znowu – na ostatnim miejscu… Praca to kolejny obszar, gdzie warto – a nawet trzeba – uwzględniać siebie. Tylko jak to zrobić?

Żyjemy w kulturze, która przyzwyczaiła nas do tego, że, my, kobiety, stawiamy innych ludzi oraz dziesiątki, setki spraw na pierwszym miejscu – zawsze przed sobą. Zajmujemy się dziećmi, rodziną, rodzicami, pracą, szkołą i próbujemy ratować świat, zapominając o swoich potrzebach. Refleksja, żeby zatroszczyć się o własne zasoby, zadbać o swój dobrostan, zwykle przychodzi dopiero, gdy strajkuje ciało. Podcast „Bądź dla siebie ważna” jest zachętą do tego, by kobiety, zaczęły żyć swoim życiem, by zaczęły uwzględniać swoje pragnienia na co dzień. Chcemy rozmawiać o kobietach, bo kobiety podziwiamy. Przyglądamy się im, czyli również sobie, z miłością i troską, ale uczciwie, bez lukru. Dziennikarka Karolina Morelowska-Siluk w rozmowie z psycholożką, psychoterapeutką i socjolożką dr Joanną Heidtman.

[Płatna współpraca] Niby wszyscy umówiliśmy się, że jest w sumie OK, ale jednocześnie nadal uważamy, że w życiu raczej przeszkadza, niż pomaga. No bo jak jesteś wrażliwa czy wrażliwy, to życie da ci w kość. Prawda to? Tylko częściowo. Wrażliwość to większe wyczulenie na emocje, większa świadomość i większa empatia. Owszem, to może przytłaczać, ale też umożliwia barwniejsze, pełniejsze i pełne głębszych relacji życie. Ale aby tak się stało, trzeba się obsługi swojej wrażliwości nauczyć.

Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z ANWEN.

[Płatna współpraca] Co powinni robić rodzice, żeby ich dziecko mogło cieszyć się zdrowym i pięknym uśmiechem? Kiedy zacząć kształtowanie nawyków związanych z higieną jamy ustnej? Sprzymierzeńcy, wrogowie i Wróżka Zębuszka na drodze do zdrowych ząbków w rozmowie z Krzysztofem Gałką, ekspertem marki Seysso.

Partnerstwo czy zależność? Dlaczego relacja, która nawet z nazwy jest partnerską, tak często – za sprawą nas, kobiet – staje się relacją zależnościową? Dlaczego pozwalamy na to, by emocje, potrzeby, sprawy naszych partnerów były ważniejsze od naszych własnych emocji, potrzeb i spraw? Dlaczego czytamy im w myślach, nadskakujemy, oddajemy całe pole, a my schodzimy na drugi plan?

Żyjemy w kulturze, która przyzwyczaiła nas do tego, że, my, kobiety, stawiamy innych ludzi oraz dziesiątki, setki spraw na pierwszym miejscu – zawsze przed sobą. Zajmujemy się dziećmi, rodziną, rodzicami, pracą, szkołą i próbujemy ratować świat, zapominając o swoich potrzebach. Refleksja, żeby zatroszczyć się o własne zasoby, zadbać o swój dobrostan, zwykle przychodzi dopiero, gdy strajkuje ciało. Podcast „Bądź dla siebie ważna” jest zachętą do tego, by kobiety, zaczęły żyć swoim życiem, by zaczęły uwzględniać swoje pragnienia na co dzień. Chcemy rozmawiać o kobietach, bo kobiety podziwiamy. Przyglądamy się im, czyli również sobie, z miłością i troską, ale uczciwie, bez lukru. Dziennikarka Karolina Morelowska-Siluk w rozmowie z psycholożką, psychoterapeutką i socjolożką dr Joanną Heidtman.

[Płatna współpraca] Jeśli pomyślałaś lub pomyślałeś sobie kiedyś: „Mam zerowe poczucie własnej wartości”, to znak, że z tym poczuciem nie jest wcale u ciebie tak źle. Bo – jak powiedziała kiedyś Ewa Woydyłło-Osiatyńska – ten, kto się w ogóle zastanawia nad poczuciem wartości, ten stara się być „lepszy”. Jak sprawić, by to staranie było skuteczne? Jak krok po kroku budować w sobie przekonanie, że „taka, jaka jestem, jestem OK”? O tym właśnie porozmawiamy w pierwszym odcinku nowego sezonu „Przerwy na kawę z Kasią Miller”.

W odcinku odwołujemy się m.in. do rozmowy Aliny Gutek z Ewą Woydyłło: Ewa Woydyłło – wywiad z psychoterapeutką i autorką książek o poczuciu własnej wartości (zwierciadlo.pl) Sponsorem podcastu jest ANWEN. Odkryj naturalne piękno swoich włosów z ANWEN.

[Płatna współpraca] Od oferty sprzętu do zębów może zakręcić się w głowie. Szczoteczki elektryczne, soniczne, irygatory, nakładki, nici, wybielacze… Czy naprawdę musimy mieć każdy gadżet, jaki pojawia się na rynku? Co jest naprawdę niezbędne, byśmy mieli pewność, że nasz uśmiech jest zadbany i zdrowy? Przez meandry technologicznych nowinek przeprowadza Krzysztof Gałka, ekspert Marki Seysso.

[Płatna współpraca] Wzrok jest jednym z najważniejszych zmysłów człowieka, pełniącym kluczową rolę w zdobywaniu informacji ze świata zewnętrznego. W ostatnich latach obserwuje się jednak coraz większą liczbę przypadków wad wzroku u dzieci, z krótkowzrocznością na czele. Długotrwała praca wzrokowa w bliskich odległościach i ograniczenie aktywności poza domem – to popandemiczne przyczyny rosnącej fali krótkowzroczności. 

Jakie mogą być konsekwencje niewykrytej i niekontrolowanej krótkowzroczności? Jak postępować w przypadku zdiagnozowania tej wady? Czym różni się korekcja od kontroli krótkowzroczności oraz jakie są metody spowalniania progresji tej wady? 

O tym w rozmowie z Beatą Tadlą opowiada Sylwia Kijewska, optometrystka, ekspertka Hoya Lens Poland. 

Soczewki okularowe MiYOSMART służą do korekcji i spowalniania progresji krótkowzroczności u dzieci. 

Producent: Hoya Holdings N.V. 

Podmiot prowadzący reklamę: Hoya Lens Poland sp. z o.o. 

TO JEST WYRÓB MEDYCZNY. UŻYWAJ GO ZGODNIE Z INSTRUKCJĄ LUB ETYKIETĄ.

Jeśli mówimy „Jeszcze dzisiaj nie usiadłam”, jaki to ma związek z przeszłością i naszymi korzeniami? Skąd bierze się w nas wewnętrzny imperatyw, od którego trudno się uwolnić – ciężkiej pracy na rzecz innych, stawiania sobie zbyt wysokich wymagań – a jednocześnie poczucie, że jesteśmy przeciążone, że wzięłyśmy na barki więcej, niż jesteśmy w stanie udźwignąć? Z Joanną Kuciel-Frydryszak, autorką superpopularnej książki „Chłopki”, rozmawiamy o tym, czego nie wiemy o naszych babkach i prababkach, i o tym, jak ogromny wpływ na nas mają dzisiaj ich biografie. O poruszających historiach naszych przodkiń, ale i o przekazywanych nawykach, postawach, słabszych i mocnych stronach. Oraz o fenomenie książki, filmu i serialu „Chłopi”, fascynacji ludowością i tak powszechnym przywracaniu pamięci o tym, jak faktycznie wyglądało życie na wsi. Oprócz rozmowy z gościnią polecamy kilka kulturalnych premier związanych z tematem.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Bycie matką to dla wielu z nas arcyważna rola. Ale czy jej wypełnianie powinno oznaczać rezygnację z siebie…? Dziecko potrzebuje nie tylko zabezpieczenia jego podstawowych potrzeb, lecz także potrzebuje mieć obok siebie matkę towarzyszkę, matkę przewodniczkę. A dobry przewodnik to człowiek, który ma i realizuje swoje własne potrzeby, swoje pasje, ma siebie i liczy się z samym sobą. O macierzyństwie rozmawiają Karolina Morelowska-Siluk i psycholożka dr Joanna Heidtman.

Żyjemy w kulturze, która przyzwyczaiła nas do tego, że, my, kobiety, stawiamy innych ludzi oraz dziesiątki, setki spraw na pierwszym miejscu – zawsze przed sobą. Zajmujemy się dziećmi, rodziną, rodzicami, pracą, szkołą i próbujemy ratować świat, zapominając o swoich potrzebach. Refleksja, żeby zatroszczyć się o własne zasoby, zadbać o swój dobrostan, zwykle przychodzi dopiero, gdy strajkuje ciało. Podcast „Bądź dla siebie ważna” jest zachętą do tego, by kobiety, zaczęły żyć swoim życiem, by zaczęły uwzględniać swoje pragnienia na co dzień. Chcemy rozmawiać o kobietach, bo kobiety podziwiamy. Przyglądamy się im, czyli również sobie, z miłością i troską, ale uczciwie, bez lukru. Dziennikarka Karolina Morelowska-Siluk w rozmowie z psycholożką, psychoterapeutką i socjolożką dr Joanną Heidtman.

To rodzaj miłości, która nas niszczy. Wzbudza strach przed odrzuceniem i podnosi oczekiwania dotyczące zaspokojenia potrzeb emocjonalnych. Uzależnia od emocji, które przeżywamy przy rozstaniach i powrotach. Czym jest obsesyjna miłość? Jak rozpoznać zależność uczuciową? Dlaczego osoby z syndromem DDA/DDD są najbardziej narażone na rozwinięcie tego nałogu w życiu dorosłym? Rozmowa z Julią Kawalec, psychoterapeutką uzależnień, współuzależnień i specjalistką w dziedzinie syndromów DDA i DDD.

Żyjemy w kulturze, która przyzwyczaiła nas do tego, że, my, kobiety, stawiamy innych ludzi oraz dziesiątki, setki spraw na pierwszym miejscu – zawsze przed sobą. Zajmujemy się dziećmi, rodziną, rodzicami, pracą, szkołą i próbujemy ratować świat, zapominając o swoich potrzebach. Refleksja, żeby zatroszczyć się o własne zasoby, zadbać o swój dobrostan, zwykle przychodzi dopiero, gdy strajkuje ciało. Dlaczego warto żyć swoim życiem i uwzględniać swoje pragnienia na co dzień? Rozmowa z psycholożką, psychoterapeutką i socjolożką dr Joanną Heidtman.

Podcast „Bądź dla siebie ważna” jest zachętą do tego, by kobiety, zaczęły żyć swoim życiem, by zaczęły uwzględniać swoje pragnienia na co dzień. Chcemy rozmawiać o kobietach, bo kobiety podziwiamy. Przyglądamy się im, czyli również sobie, z miłością i troską, ale uczciwie, bez lukru. Dziennikarka Karolina Morelowska-Siluk w rozmowie z psycholożką, psychoterapeutką i socjolożką dr Joanną Heidtman.

Życzliwość ułatwia codzienne życie – to wiemy. Badania wskazują jednak, że wynika z niej wiele korzyści psychicznych i poznawczych również dla osób, które ją okazują. Jak zatem uczyć się bycia życzliwym? Od czego zacząć trening łagodnej tolerancji i aktywnego zainteresowania potrzebami innych ludzi? Pytamy psychologa i neuropsychologa Daniela Jerzego Żyżniewskiego.

Więcej o dobrostanie psychicznym i świadomym życiu przeczytacie w najnowszym numerze „Sensu”, w którym również zachęcamy do troski o swoją psychikę.

Szacuje się, że 2,5 proc. Polaków jest uzależnionych od hazardu. Wielu ludzi dotyczy też problem współuzależnienia. Dotyka on przede wszystkim rodziców, którzy często pozostają bez pomocy – panuje bowiem przekonanie, że mogą sobie z tym radzić samodzielnie. Tymczasem hazard staje się problemem społecznym. Na czym konkretnie polega? Czy można mieć predyspozycje do uzależnienia się od hazardu? Rozmowa z Joanną Flis, certyfikowaną psychoterapeutką uzależnień i współuzależnienia.

Za uzależnieniami stoi nieumiejętność regulowania emocji w zdrowy sposób, zatem młodym, którzy dopiero rozwijają wewnętrzne kompetencje, łatwiej uzależnić się od zachowań niż dojrzałym osobom. Co możemy zrobić, by ich przed tym uchronić? Wystarczy być blisko i wskazywać alternatywne metody znalezienia ulgi. Niby proste, a jednak dorosłym stwarza wiele trudności. Jak je przezwyciężyć? O wskazówki poprosiliśmy psycholożkę Sonię Ziembę-Domańską, kierującą Ogólnopolskim Behawioralnym Telefonem Zaufania.

Więcej o dobrostanie psychicznym i świadomym życiu przeczytacie w najnowszym numerze „Sensu”, w którym również zachęcamy do troski o swoją psychikę.

Tym razem rozmawiamy o odwadze. Tej życiowej, która pozwala nam w pełni wykorzystywać własne zasoby. Gdyby próbować stworzyć obraz statystycznej Polki: nie brak nam zaradności – bierzemy wiele na swoje barki, zresztą taki właśnie model najczęściej dziedziczymy po naszych mamach i babciach. A skoro tak, dlaczego tak dużo z nas ma wieczne poczucie winy związane z tym, jakimi jesteśmy pracownicami, matkami, partnerkami, przyjaciółkami? Skąd bierze się w nas przekonanie, że powinnyśmy się starać bardziej, i na ile jest ono racjonalne? W rozmowie z Marzeną Mawricz, autorką książki „Kobiety, które nie chcą się bać”, analizujemy przyczyny, ale przede wszystkim mówimy o pozbywaniu się lęku, dobrych, budujących nas nawykach, wzmacnianiu poczucia wartości i sprawczości. Tradycyjnie dołączamy też porcję świeżych kulturalnych polecajek związanych z omawianym tematem. Bierzemy pod lupę dwa dodające odwagi filmy i wyjątkową książkę.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Obsesja na punkcie wyglądu jest chorobą. Na czym polegają dysmorfofobia i bigoreksja? Dlaczego, choć coraz więcej mówi się o akceptacji upływu czasu oraz niedoskonałości, coraz więcej ludzi jest niezadowolonych ze swojego wyglądu? Co wpływa na to, jak postrzegamy siebie i świat? Rozmowa z psychiatrą dr. Michałem Feldmanem z Centrum Terapii Dialog.

Myślenie o śmierci nie musi być niepokojące. Ryzykownie zaczyna się robić dopiero wtedy, gdy wyobrażenia stają się coraz bardziej konkretne, a sama śmierć zaczyna być postrzegana jako rozwiązanie życiowych problemów. Co powinno przykuć naszą uwagę? Jak zacząć rozmowę z osobą w kryzysie? Jakie środki samopomocowe mieć pod ręką, by myśli nie przeszły w zachowania samobójcze? Odpowiedzi na te pytania szukamy z pomocą suicydolożki Małgorzaty Łuby.

Więcej o dobrostanie psychicznym i świadomym życiu przeczytacie w najnowszym numerze „Sensu”, w którym również zachęcamy do troski o swoją psychikę.

Pracujemy, bo musimy. Czy zatem można uzależnić się od tego, co jest koniecznością? Pracoholizm to norma we współczesnych czasach i jedyny nałóg, na który jest społeczne przyzwolenie. To zjawisko, którym się wręcz chwalimy. Tymczasem praca często jest ucieczką przed problemami i samotnością. Na szczęście, gdy staje całym światem, coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z tego, że coś jest nie tak. Na czym polega pracoholizm i u kogo może wystąpić? Czy każda praca może doprowadzić do zbytniego zaangażowania? Jaka jest zależność między perfekcjonizmem a pracoholizmem? Czy work-life balance będzie kiedyś normą, czy pozostanie tylko hasłem? Pytamy dr Jacka Bucznego, doktora psychologii, badacza samokontroli i uzależnień behawioralnych.

Podstawowa zasada profilaktyki: lepiej zapobiegać, niż leczyć – odnosi się również do zdrowia psychicznego. Jak zatem chronić swoją psychikę? Na czym polega higiena psychiczna? Jakie postawy sprzyjają zachowaniu zdrowej psychiki? Na pytania o profilaktykę zdrowia psychicznego odpowiada doświadczony psychiatra Sławomir Murawiec.

Więcej o dobrostanie psychicznym i świadomym życiu przeczytacie w najnowszym numerze „Sensu”, w którym również zachęcamy do troski o swoją psychikę.

Czy została wychowana w poczuciu, że sensualna strona życia jest ważna? Jak z wiekiem zmienia się jej podejście do tego tematu? „Jestem osobą namiętną”, wyznaje Maja Ostaszewska. Zdradza, na planie którego z filmów musiała się, jak sama mówi, odseksualnić, ale też opowiada o współpracy z koordynatorką intymności podczas kręcenia „Teściów 2”. A jednak to rozmowa nie tylko o podejściu do własnego ciała i cielesności. Równie ważne są tu emocje, relacje, wątek troski o siebie i o innych. W tym odcinku, jak zawsze, znajdziecie kilka kulturalnych poleceń. Tym razem będą to audiobook i serial rozbudzające zmysły oraz film dokumentalny, który ogląda się z prawdziwą przyjemnością.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Z psycholożką Joanną Flis rozpracowujemy schematy, które sprawiają, że wyrośliśmy na takich, a nie innych dorosłych. Dlaczego tak trudno nam uwierzyć w swoje zasoby, skąd się bierze nasz ciągły brak czasu czy niski poziom asertywności? I dlaczego akurat polscy rodzice przodują w rankingach najbardziej wypalonych rodziców na świecie? Rozmawiamy o tym, co można w sobie odkryć, patrząc w przeszłość, i czym się od nas różni najmłodsze pokolenie. A na koniec polecamy kilka gorących premier, które bazując na nostalgii, zabierają nas w czasy dzieciństwa.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Żyjemy w świecie masowej konsumpcji. Ciągle chcemy więcej i kupujemy więcej. Po czym poznać, że to już zakupoholizm? Kiedy zakupy na poprawę nastroju zamieniają się w ucieczkę od trudnych emocji? Jakie są mechanizmy zakupoholizmu i jak w tym szalonym świecie konsumpcjonizmu wyrwać się z nałogu? O tym rozmawiamy z dr. Jackiem Bucznym doktorem psychologii, badaczem samokontroli i uzależnień behawioralnych oraz wykładowcą na Uniwersytecie SWPS w Sopocie i uniwersytecie w Amsterdamie.

[Płatna współpraca] Przecież wciąż kojarzą nam się z czymś przyjemnym. A jednak aż 80 procent Polaków – jak wynika z badania firmy Fitbit – odczuwa przed wyjazdem zdenerwowanie. Wielu z nas jest rozczarowanych, bo nie wypoczywamy tak, jak założyliśmy. Co zatem zrobić, żeby regenerować się skutecznie? I jak mogą w tym pomóc nowe technologie? O tym z psycholożką społeczną doktor Ewą Jarczewską-Gerc rozmawia Beata Tadla.

#Summer ready to nasza przedwakacyjna akcja, w której wspólnie z marką Fitbit chcemy sprawić, żeby wakacje były czasem zarówno przyjemności jak i odpoczynku. Aby tak się stało, konieczne jest regularne i świadome dbanie o siebie każdego dnia, a nie tylko od święta. Należy pamiętać o tym, że ruch i odpowiednio długi sen to podstawa codziennej troski o zdrowie i regenerację organizmu – doradzamy, jak to zrobić. Redakcja „Zwierciadła” od zawsze promuje sport, zdrowy sen oraz sztukę leniuchowania i świadomy zachwyt światem. Piszemy o tych ideach, bo sami każdego dnia przekonujemy się, że to jak pracujemy, śpimy i ile się ruszamy, wpływa na to, jakie mamy życie. Przywołujemy też naukowe dane, które potwierdzają słuszność stawianych przez nas tez.

Ze znaną psycholożką i autorką popularnego podcastu „O zmierzchu”, Martą Niedźwiecką, bierzemy pod lupę kobiece wzorce. Te najciekawsze i najbardziej inspirujące, a także te, które niekoniecznie muszą nam się podobać. Rozmawiamy też o superkobiecych historiach, prawdziwych i zmyślonych, które możecie obejrzeć albo przeczytać. Pilotki, rzeźbiarki i buntowniczki o wolność – polecenia kulturalne. 

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Ponad 32 mln ludzi w Polsce korzysta z Internetu, ponad 27 mln z serwisów społecznościowych. Czy wybieranie wirtualnego świata jest ucieczką od tego prawdziwego? Co zrobić, by patrząc w telefon, nie wpaść w sidła uzależnienia? Czy da się z tego wyjść? Odpowiada Krzysztof Piersa, terapeuta uzależnień, specjalista w dziedzinie uzależnień od nowoczesnych technologii i cyberzagrożeń.

Choć zachęcają nas do tego poradniki rozwojowe, filmy, reklamy, a nawet napisy na modnych koszulkach, to być sobą nie jest wcale prostą sprawą. Zwłaszcza jak się nie wie, kim się właściwie jest. Znacie to? W pracy solidna i obowiązkowa, w domu – niezdarna. Albo: w szkole przebojowa i wesoła, a w relacjach z chłopakami nieśmiała i wycofana. No i jeszcze: wśród przyjaciół dusza towarzystwa, w samotności – introwertyk. Jesteśmy różni w różnych sytuacjach i wobec różnych osób. W dodatku mamy tendencję do zatracania się w naszych związkach, oddawania siebie w całości do tego stopnia, że kiedy się one już kończą, nie wiemy nawet, co lubimy jeść i robić, bo robiłyśmy i lubiłyśmy do tej pory to, co ukochana osoba.

Kim naprawdę jestem? Po co się urodziłam/urodziłem? Te pytania to pierwszy krok do odnalezienia rdzenia swojej osobowości, esencji tego, kim jesteśmy. Po co? By wiedzieć, co jest dla nas dobre, by wykorzystywać swój potencjał, by nie przekraczać swoich, ale i cudzych granic, by się sobie nie sprzeniewierzać. Bo kiedy mamy siebie i kiedy siebie znamy, nic nie jest nam straszne.

[Płatna współpraca] Ludzki genom ma zaledwie 25 tysięcy, a liczba genów kodowana przez bakterie żyjące w naszym ciele to prawie 3 miliony! Wyobrażacie sobie, co to za potencjał? Wpływają one chociażby na rozwój chorób autoimmunologicznych oraz rozwój mózgu, szczególnie we wczesnym etapie. O tym, jak nowoczesna nauka i badania DNA oddziałują na nasze zdrowie, samopoczucie i życie, rozmawiamy z prof. Łukaszem Krychem z uniwersytetu w Kopenhadze.

Podcast sponsorowany przez markę jogurtów Activia.

Centrum naszego dowodzenia zazwyczaj lokalizujemy w głowie. To ona odpowiada za zdolność logicznego myślenia, analizowanie, odczuwanie radości i smutku. Okazuje się jednak, że na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne oddziałują także jelita wyposażone we własny układ nerwowy, tzw. trzewny, który wpływa na nasz nastrój, decyzje oraz stan zdrowia. Wydawnictwo Zwierciadło, marka Activia oraz Katarzyna Błażejewska-Stuhr, dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka, zapraszają na podcast „Jelita – twój drugi mózg”, w którym wspólnie z ekspertami wyjaśnią, jak jelita wpływają na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

Jaki jest związek między kompulsywną masturbacją a poziomem lęku, umiejętnościami psychospołecznymi oraz zaburzeniami więzi. Czym jest uzależnienie od seksu? Jaką rolę odgrywa w nim oglądanie pornografii? Jak diagnozuje się i leczy seksoholizm? Rozmowa z Magdaleną Smaś-Myszczyszyn, seksuolożką, certyfikowaną specjalistką terapii uzależnień z Warszawskiego Instytutu Seksuologii i Psychoterapii.

[Płatna współpraca] „Jak się czuję w swoim domu?” – w pandemii większość z nas zadała sobie takie pytanie. Zamknięci w czterech kątach skonfrontowaliśmy się z otoczeniem, w którym przebywamy większość czasu. Wzrosła nasza świadomość na temat tego, jak lepsze urządzenie domu może poprawić nasze dobre samopoczucie. Czy można urządzić dom idealny? Jak wpływa na nas bałagan? Jak powinny być zorganizowane nasze mieszkania? Kto i dlaczego rozmawia z roślinami? Czy porządki mają działanie terapeutyczne i mogą prowadzić do przełomu? Do rozmowy o tym, jak mieszkają Polacy, zaprosiliśmy Annę Cybulską, dyrektorkę ds. projektowania wnętrz i rozwoju rynku w IKEA Retail Polska. Rozmawia Beata Tadla.

Sponsorem podcastu jest IKEA – dla lepszego życia w domu na co dzień

„Co pamiętasz ze swojego dzieciństwa?” – zaczyna swoją książkę psycholożka Jonice Webb. W odpowiedzi na to pytanie raczej każdy z nas potrafi przywołać jakiś obraz, zapach czy smak, a czasem nawet dużo, dużo więcej. Niektóre z tych wspomnień są radosne, inne mniej, ale równie ważne jak to, co się zdarzyło i co pamiętamy, jest to, czego w tym dzieciństwie zabrakło, czego nie dostaliśmy od naszych rodziców. Książka, o której mowa, nie na darmo nosi tytuł „Wypełnić pustkę”, albowiem tamtą pustkę często staramy się wypełnić – świadomie lub nie – przez całe nasze dalsze życie.

W kolejnym odcinku podcastu „Przerwa na kawę z Kasią Miller” rozmawiamy o tym, czym jest zaniedbanie emocjonalne, ale też o tym, że trwałe rany mogą nam wyrządzić nawet z pozoru błahe zdarzenia. Nie obwiniamy rodziców, raczej ich odwiniamy. Prawdopodobnie wszystko, co zrobili (i nadal robią) było czynione w jak najlepszej wierze (oczywiście wyłączając tych, którzy krzywdzą swoje dzieci rozmyślnie). Dali, co mieli i co potrafili dać, a to, czego od nich nie dostaliśmy, cóż – musimy dać sobie już sami.

Książka „Wypełnić pustkę. Pokonaj skutki zaniedbania emocjonalnego z dzieciństwa” Jonice Webb: https://sklep.zwierciadlo.pl/produkt/ksiazki/psychologia-i-rozwoj-osobisty/poradniki-terapeutyczne/wypelnic-pustke

„Wszystko jest dla ludzi!” – czy to hasło w kraju wielu nikotynistów i alkoholików jest bezpieczne? Kiedy zaczyna się uzależnienie? Od jakich substancji i jak szybko się uzależniamy? Kim są wysoko funkcjonujący alkoholicy? Rozmowa z psychiatrą uzależnień dr. n. med. Andrzejem Silczukiem.

Pewnie już nieraz słyszałeś czy słyszałaś, że słowa tworzą rzeczywistość. Tę dookoła nas, ale i tę wewnątrz nas. Że od tego, co do siebie mówimy, ale i słyszymy – zależy to, co myślimy o sobie i o świecie. Czy wierzymy w siebie, czy wątpimy. Walczymy czy raczej idziemy z prądem. Potrafimy kochać siebie i innych czy boimy się bliskości. Słowa mogą nas wzmacniać i mobilizować, mogą też ranić i osłabiać. Mogą działać jak zaklęcia czy przekleństwa, zwłaszcza jeśli słyszeliśmy je często w dzieciństwie, w dodatku od ważnych dla nas osób. Ale też nie musi się tak dziać, mamy wpływ na to, czy słowo w nas zapadnie, czy też po nas spłynie albo się od nas odbije. W kolejnym odcinku „Przerwy na kawę z Kasią Miller” rozmawiamy o tym, że tak naprawdę to my nadajemy znaczenie słowom. Ale też o takich słowach, które po prostu mają moc same z siebie. I tak, wszystkie one są wam dobrze znane…

[Płatna współpraca] Mówimy, że „zalewa nas żółć”, „krytyka odbija nam się czkawką”, „ze strachu mamy pełne portki”, a „problemy musimy przetrawić”. Jaka jest zależność między jelitami a emocjami? Jak odejść od głowocentryzmu i zadbać o siebie holistycznie? Odpowiada Elżbieta Lange, psychoterapeutka, członkini fundacji Kobiety bez Diety.

Podcast sponsorowany przez markę jogurtów Activia.

Centrum naszego dowodzenia zazwyczaj lokalizujemy w głowie. To ona odpowiada za zdolność logicznego myślenia, analizowanie, odczuwanie radości i smutku. Okazuje się jednak, że na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne oddziałują także jelita wyposażone we własny układ nerwowy, tzw. trzewny, który wpływa na nasz nastrój, decyzje oraz stan zdrowia. Wydawnictwo Zwierciadło, marka Activia oraz Katarzyna Błażejewska-Stuhr, dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka, zapraszają na podcast „Jelita – twój drugi mózg”, w którym wspólnie z ekspertami wyjaśnią, jak jelita wpływają na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

[Płatna współpraca] Jesteś tym, co jesz – wszyscy znamy to hasło. Zapominamy jednak, że odnosi się również do włosów. Mamy ogromny wpływ zarówno na ich budowę i kondycję, jak i przeciwdziałanie ich wypadaniu. Jak? Odpowiednio skomponowaną dietą. Dietetyczka kliniczna Katarzyna Błażejewska-Stuhr podpowiada, na co zwrócić uwagę, aby naszym włosom niczego nie zabrakło, tłumaczy, dlaczego warto jeść niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT) oraz… dlaczego w bagażniku zawsze ma gumowe rękawiczki i worek.

Sponsorem odcinka jest marka Kerabione – ekspert dla twoich włosów.

Bywają takie dni, takie miesiące, a nawet takie lata, kiedy podstawowym uczuciem, jakie nam towarzyszy, jest brak. Za tym brakiem może kryć się wiele innych uczuć i doznań: strata, tęsknota, żal, nuda, nienasycenie czy rozgoryczenie. Nie są one ani łatwe, ani przyjemne. Zwłaszcza jeśli trwają długo. Zwykle w pierwszym odruchu chcemy od nich uciec, kompulsywnie wypełnić czas, przestrzeń i myśli. Tymczasem lepszą i dojrzalszą strategią jest uznać, że pustka też jest częścią naszego życia. Co więcej, ważną i potrzebną. To są te wszystkie momenty „pomiędzy”, w których jedno się skończyło, ale drugie jeszcze nie zaczęło. Możemy się z tego powodu frustrować, a możemy wykorzystać ten czas choćby na zastanowienie się, czym naprawdę chcemy wypełnić tę wolną przestrzeń. Ale też na przemyślenie pewnych spraw czy po prostu na odpoczynek, oczyszczenie się z nadmiaru bodźców lub wrażeń. Z pustką da się zaprzyjaźnić!

[Płatna współpraca] Wiemy już, że antybiotyki wpływają na naszą mikrobiotę. Ale mało kto wie, że podobnie działają leki, które możemy kupić na stacji benzynowej. Ile czasu należy brać probiotyki? Czy istnieje coś takiego jak personalizowany probiotyk? I czym jest farmakomikrobiomika? Na te i wiele innych pytań odpowiada prof. Karolina Skonieczna-Żydecka.

Podcast sponsorowany przez markę jogurtów Activia.

Centrum naszego dowodzenia zazwyczaj lokalizujemy w głowie. To ona odpowiada za zdolność logicznego myślenia, analizowanie, odczuwanie radości i smutku. Okazuje się jednak, że na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne oddziałują także jelita wyposażone we własny układ nerwowy, tzw. trzewny, który wpływa na nasz nastrój, decyzje oraz stan zdrowia. Wydawnictwo Zwierciadło, marka Activia oraz Katarzyna Błażejewska-Stuhr, dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka, zapraszają na podcast „Jelita – twój drugi mózg”, w którym wspólnie z ekspertami wyjaśnią, jak jelita wpływają na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

Czy żyjesz swoim życiem? – pyta w swojej najnowszej książce „Przędza” Natalia de Barbaro. Brzmi może absurdalnie, ale wiele i wielu z nas mogłoby się podpisać pod stwierdzeniem, że właściwie ich życie wcale nie jest ich. Czyli: odnosimy sukcesy zawodowe, mamy udane życie rodzinne, dom, samochód, psa, kota, nawet działkę, ale jednak to wszystko jakoś nie cieszy i nie spełnia tak, jak powinno. Dlaczego tak się dzieje? Bo realizujemy nie swój scenariusz, wypełniamy nie swoją listę zadań, podążamy nie swoją mapą marzeń, jesteśmy nie sobą. Tylko co to tak naprawdę znaczy „żyć swoim życiem”? Czy wiemy, co naprawdę jest nasze? Czy potrafimy żyć pełną piersią i na to samo pozwolić innym? Ale też co zrobić, kiedy stwierdzimy, że nasze życie nie jest nasze? Od czego zacząć zmianę? A może rewolucję? Na te wszystkie pytania postara się odpowiedzieć nie kto inny jak Kasia Miller.

[Płatna współpraca] Podobno w naszym brzuchu jest więcej bakterii niż gwiazd w drodze mlecznej. Każdy z nas ma inną mikrobiotę jelitową, która wypływa na nasze życie, zdrowie, samopoczucie i na to, że tak się od siebie różnimy. Psychodietetyczka Katarzyna Błażejewska-Sthur wprowadza w świat mikrobów, mówi, ile ważą bakterie w naszym ciele, i opowiada o tym, że otyłością możemy się zarazić. Zapraszamy do słuchania!

Podcast sponsorowany przez markę jogurtów Activia.

Centrum naszego dowodzenia zazwyczaj lokalizujemy w głowie. To ona odpowiada za zdolność logicznego myślenia, analizowanie, odczuwanie radości i smutku. Okazuje się jednak, że na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne oddziałują także jelita wyposażone we własny układ nerwowy, tzw. trzewny, który wpływa na nasz nastrój, decyzje oraz stan zdrowia. Wydawnictwo Zwierciadło, marka Activia oraz Katarzyna Błażejewska-Stuhr, dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka, zapraszają na podcast „Jelita – twój drugi mózg”, w którym wspólnie z ekspertami wyjaśnią, jak jelita wpływają na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

Filmy i to, jak na nie reagujemy, nierzadko pozwalają nam przyjrzeć się sobie i swoim emocjom. Jak działa ten mechanizm, ale i o osobistych doświadczeniach mówi Anna Cyklińska – psycholożka, psychoterapeutka w trakcie specjalizacji, edukatorka i autorka książki „Przewodnik po emocjach. Jak lepiej rozumieć własne uczucia”. Rozmawiamy o wzruszeniach, zaskoczeniach, o kojącym działaniu niektórych historii, ale i o szkodliwych mitach i schematach z kina, jakie czasem przenosimy na życie. A także o tym, czy w gabinecie psychologa filmy można przepisywać pacjentom na receptę.

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszonych gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości, a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

Bywają takie momenty w naszym życiu, kiedy z powodu różnych okoliczności, czasem też wbrew naszym staraniom – ogarnia nas ciemność. To może być utrata kogoś lub czegoś dla nas ważnego, to mogą być depresja, zniżka nastroju lub inny kryzys psychiczny. Czujemy, że dotychczasowe – mniej lub bardziej świadome – strategie się już nie sprawdzają, gubimy się w doskonale znanym otoczeniu. „Kiedy nie wiesz, co robić, kiedy się pogubiłeś, pierwszy krok to pracą nad witalnością. Tylko siły witalne są w stanie poprowadzić cię, kiedy nie masz pojęcia, dokąd iść” – mówi Phil Stutz, amerykański psychoterapeuta. Piramida sił witalnych ma trzy poziomy. Najniższy to relacja z ciałem, kolejny to relacje z innymi ludźmi, najwyższy poziom to relacja z samym sobą. I tym właśnie trzem poziomom przyjrzymy się w kolejnym odcinku „Przerwy na kawę”.

[Płatna współpraca] Od kilku lat coraz więcej mówi się o tym, że jelita to nasz drugi mózg. Mikrobiota wpływa na nasze samopoczucie, zdrowie, odporność i nastrój. Ale na jakiej zasadzie? Pytamy profesor Ewę Stachowską z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, naukowczynię, badaczkę i pedagożkę.

Podcast sponsorowany przez markę jogurtów Activia.

Centrum naszego dowodzenia zazwyczaj lokalizujemy w głowie. To ona odpowiada za zdolność logicznego myślenia, analizowanie, odczuwanie radości i smutku. Okazuje się jednak, że na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne, oddziałują także jelita wyposażone we własny układ nerwowy, tzw. trzewny, który wpływa na nasz nastrój, decyzje oraz stan zdrowia. Wydawnictwo Zwierciadło, marka Activia oraz Katarzyna Błażejewska-Stuhr, dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka zapraszają na podcast „Jelita – twój drugi mózg”, w którym wspólnie z ekspertami wyjaśnią, jak jelita wpływają na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

Niska samoocena, wciąż nadający głos wewnętrznego krytyka, upatrywanie swoich błędów jako porażek, a nie jako lekcji – to wszystko skutki, ale i przyczyny naszego braku wiary w siebie. Nie wierzymy w siebie, więc nie podejmujemy nowych wyzwań, boimy się przyszłości, frustrujemy nawet drobnymi niepowodzeniami. Nie wierzymy w siebie, więc nie wierzymy w innych ludzi, w to, że coś większego, mądrzejszego nami się opiekuje. Ale dobra informacja jest taka, że możemy też systematycznie i skutecznie zwiększać zaufanie do siebie, przekonanie o własnej skuteczności oraz poczucie, że jesteśmy OK – tacy, jacy jesteśmy. Jak to zrobić? Jak wierzyć w siebie na przekór temu, co o sobie myślimy i co inni o nas myślą? Jak wierzyć w siebie, kiedy nikt w nas nie wierzy?

Podcast realizowany w ramach płatnej współpracy z Fundacją JiM.

Jak czuje się matka, której dziecko jej nie chce? Dlaczego zwykle szuka winy w sobie? Jak zmienia się życie rodziny po diagnozie autyzmu? Skąd brać siły? Odpowiedzi na te pytania szukamy w rozmowie z Violettą Ambroziak-Krzysztofowicz, psychiatrką dziecięcą, psychoterapeutką, mamą córki z autyzmem. Obecnie współpracuje z Fundacją JiM, która tworzy lepszy świat dla osób autystycznych.

Fundacja JiM od lat zajmuje się edukowaniem na temat autyzmu. Jej misją jest tworzenie lepszego świata dla osób neuroatypowych oraz ich bliskich, uwzględnienie ich potrzeb w codziennym życiu i zerwanie ze schematem, że to one powinny się dostosować. Ruszyła kampania „Spektrum kobiet. Chcemy być autentyczne!”, która ma zwrócić uwagę społeczeństwa na temat kobiecego autyzmu.

Więcej na stronach: www.autentyczni.org i www.jim.org

Podcast realizowany w ramach płatnej współpracy z Fundacją JiM

Co druga osoba z diagnozą autyzmu może pracować. W Polsce pracuje co pięćdziesiąta. To powinno się zmienić. Aktywizacja zawodowa osób neuroatypowych i stworzenie systemowych mechanizmów wspierających ich rozwój od dzieciństwa do samodzielnej dorosłości – byłyby dobre dla wszystkich: osób z diagnozą, ich rodzin oraz państwa. Tomasz Michałowicz, prezes Fundacji JiM, tłumaczy, jakie bariery musimy pokonać w społeczeństwie, korporacjach i państwie, żeby zmienić kulturę pracy na uwzględniającą neuroróżnorodność.

Fundacja JiM od lat zajmuje się edukowaniem na temat autyzmu. Jej misją jest tworzenie lepszego świata dla osób neuroatypowych oraz ich bliskich, uwzględnienie ich potrzeb w codziennym życiu i zerwanie ze schematem, że to one powinny się dostosować. Ruszyła kampania „Spektrum kobiet. Chcemy być autentyczne!”, która ma zwrócić uwagę społeczeństwa na temat kobiecego autyzmu.

Więcej na stronach: www.autentyczni.org i www.jim.org

Podcast realizowany w ramach płatnej współpracy z Fundacją JiM

Większość dorosłych kobiet w spektrum autyzmu nie ma diagnozy i przez całe swoje życie nie wie, co jest powodem poczucia bycia „inną”, „dziwną”, „niepasującą”. Wciąż rzadziej diagnozowane są również dziewczynki. Dlaczego? Jak przebiega diagnoza, jakie są narzędzia diagnostyczne, co daje rozpoznanie? Odpowiedzi na te pytania szukamy w rozmowie z Klaudią Lewandowską, kobietą w spektrum, oraz Ewą Łusiak z Fundacji JiM.

Fundacja JiM od lat zajmuje się edukowaniem na temat autyzmu. Jej misją jest tworzenie lepszego świata dla osób neuroatypowych oraz ich bliskich, uwzględnienie ich potrzeb w codziennym życiu i zerwanie ze schematem, że to one powinny się dostosować. Ruszyła kampania „Spektrum kobiet. Chcemy być autentyczne!”, która ma zwrócić uwagę społeczeństwa na temat kobiecego autyzmu.

Więcej na stronach: www.autentyczni.org i www.jim.org

[Płatna współpraca] „Staram się sobie już niczego nie udowadniać” – mówi Agnieszka Grochowska.  Słuchając jej nie sposób się nie uśmiechnąć. I właśnie m.in. o uśmiechaniu się i dobrych życiowych zmianach rozmawiamy, a pretekstem jest premiera filmu „Skołowani”. To jej rola zupełnie inna od wszystkich poprzednich, historia z potężną dawką optymizmu. Za co Agnieszka Grochowska jest sobie wdzięczna, o co jej zdaniem warto walczyć. Ale też np. o tańczeniu do czwartej rano czy o karmieniu piersią dzieci na planach filmowych i innych zadaniach specjalnych będących częścią jej codzienności. 

„W strefie komfortu” to podcast kulturalno-psychologiczny. Zaproszone gościnie i gości pytamy o to, co ich definiuje, a co jest im zupełnie obce. Na czym budują swoje poczucie wartości a co nadal jest dla nich wyzwaniem. Jak łapią pion i wewnętrzną równowagę. Oraz co robią dla siebie, zanim zrobią coś dla świata.

[Płatna współpraca] Fajnie jest mieć do życia stosunek seksualny – lubi mówić Kasia. Co to znaczy? Że trzeba być życiem podjaranym, nakręconym i podnieconym, choć też nie cały czas, bo potrzebne są też momenty spokoju i pustki. W każdym razie seks jest naturalnym, ważnym a często też bardzo radosnym elementem naszego życia. A jednak wokół tej sfery narosło bardzo dużo obaw, wstydu, zahamowań i bezradności. W efekcie czujemy, że jest z nim u nas… niewystarczająco. No bo czy seks zawsze powinien iść w parze z miłością? Niekoniecznie. Ale z bliskością i poczuciem bezpieczeństwa – jak najbardziej. Czy jeśli nie chcę czegoś w seksie – znaczy, że jestem zacofana lub zahamowana? A czy jeśli chcę ciągle próbować w nim czegoś nowego i przesuwać granice – nienasycona i niespełniona? Czy seks powinien być czymś odświętnym czy wprost przeciwnie – codziennym? Jak mówić i myśleć o seksie bez tabu, wstydu i oceniania? Jak nauczyć się obsługiwać ten wrodzony ludzki potencjał? I jak umiejętnie wprowadzać w ten świat dzieci?

[Płatna współpraca] Jedna z drugą często się spotykają. Częściej niż nam się wydaje. Magia i psychologia. Pierwsza to w wielkim skrócie wszystko to, czego istnienia nie umiemy jeszcze wytłumaczyć, druga – pomaga wskazać mechanizmy kierujące naszym postępowaniem i reakcjami. Wydaje się to pokrewne, a jednak często wzbraniamy się przed tym połączeniem, bo jak tu stawiać znak równości między przeczuciem a wiedzą? Ale przecież zanim powstanie nauka, jest niewiadoma. Dziś psychoterapeuci z powodzeniem wykorzystują w swojej pracy wizualizacje, sny czy symbole. A fizycy kwantowi mówią o takich zjawiskach jak intuicja, telepatia czy synchroniczność. Bo – jak piszemy piszemy we wstępie do „Kart symboli” – wydawałoby się, że postęp nauki sprawił, że mity powoli odchodzą do lamusa, stają się niczym więcej jak metaforą, prymitywnym sposobem tłumaczenia sobie świata, ale to tylko pozór. Nasze myślenie jest nadal magiczne, nie naukowe. Bo opowiada o naszych największych pragnieniach i instynktach.

[Płatna współpraca] Na ekranie są albo wzorami albo antywzorami. Zgadzamy się z nimi i zachwycamy albo się z nich śmiejemy i irytujemy. Pewnie jak w życiu. Który z filmowych bohaterów jest najbliższy temu, jaki powinien być dobry terapeuta? A który najdalszy temu ideałowi? Co to w ogóle znaczy „dobry terapeuta”? Taki, który jest dla nas lustrem czy przyjacielem? Taki, który opowiada o swoim prywatnym życiu czy jednak pozostaje niezaangażowany? Ale też czy ktoś, kto nie ogarnia swoich własnych problemów, może pomóc innym? Jak znaleźć psychoterapeutę dobrego po prostu dla siebie? Czym się kierować? O co pytać? A filmowo rozmawiamy m.in. o Robinie Williamsie i jego roli w „Buntowniku z wyboru”, filmach „Serce nie sługa”, „Zwyczajni ludzie”, „Depresja gangstera”, „Wszyscy mówią: Kocham Cię” czy serialu „After Life”. Ale też o prawdziwych psychoterapeutach ukazanych w kinie: Bogdanie de Barbaro w filmie „Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham” czy Philu Stutzu w dokumencie „Stutz”.

[Płatna współpraca] Już w 2009 roku badacze szacowali, że jeśli nie podejmiemy żadnych działań, w 2030 roku przybierze ona rozmiary epidemii. Epidemia samotności, bo to o niej mowa, toczy nasz świat, choć tak naprawdę to nie sama samotność jest niebezpieczna, a poczucie osamotnienia.

Samotność to po prostu bycie samym czy samą – doświadczenie potrzebne każdemu, zarówno dla równowagi psychicznej, jak poznania samego czy samej siebie. Dobra samotność wzmacnia, sprzyja ważnym przemyśleniom i zachwytom nad światem. Jest podstawą dobrego kontaktu ze sobą i z innymi ludźmi. Kiedy jednak się przedłuża lub nie jest naszym wyborem, zaczyna doskwierać. I wtedy do gry wkracza osamotnienie.

To nie tyle stan, co poczucie, i to zawsze bolesne. Można go doświadczyć zarówno pośród pustych czterech ścian, jak i w sali pełnej ludzi, być smutnym na najgłośniejszym i najbardziej radosnym przyjęciu. Bo kiedy pragniemy nawiązać kontakt, ale przychodzi nam to z trudem, czujemy się niechciani, nieakceptowani, odrzuceni. W dodatku kiedy mamy poczucie, że nie obchodzimy innych, zaczynamy się od nich odsuwać. I koło się zamyka, często nie pamiętamy już, co było pierwsze.

W czasach, które stawiają na indywidualizm, szybki zysk i jeszcze szybszą karierę – poczucie osamotnienia staje się powoli naszą codziennością. Nie podtrzymujemy ważnych dla nas relacji, bo to wymaga czasu i pracy, a te stają się wartościami deficytowymi. Co więcej, czujemy się opuszczeni przez system, czyli urzędników, polityków, rządzących – mamy poczucie, że musimy liczyć tylko na siebie. To wszystko nie sprzyja wzrostowi zaufania i tworzeniu bliskich relacji, ale ich nie wyklucza. Jak wyrwać się z błędnego koła osamotnienia? Ale też jak nie uciekać od samotności? O tym właśnie będziemy rozmawiać w szóstym odcinku „Przerwy na kawę z Kasią Miller”.

[Płatna współpraca] Bywa drugim domem – tak wiele poświęcamy jej czasu i energii. Dla wielu jest ucieczką od problemów dnia codziennego, nagrodą za niepowodzenia w innych dziedzinach. Czy to dobrze? Co się dzieje, kiedy praca staje się naszym życiem?

Dr Tomasz Srebnicki kilka lat temu w wywiadzie dla magazynu „SENS” powiedział, że do pracy powinniśmy chodzić po to, by zarobić na życie po pracy. Jednak dzisiaj te dwie sfery zaczynają się coraz bardziej przenikać. Po pierwsze, często pracujemy z domu, po drugie, robimy to też „po godzinach”. Po trzecie, w wypadku zawodów artystycznych ciężko w ogóle powiedzieć, kiedy praca się zaczyna a kiedy kończy, bo inspiracją do twórczości może być wszystko, także codzienność.

W dzisiejszych czasach, kiedy marzeniem wielu jest mieć jakąkolwiek pracę, warto walczyć o to, by mieć pracę dobrą. Dobrą czyli, jak mówi dr Srebnicki, taką, która nas nie narusza. Która nie zmusza nas do robienia rzeczy wykraczających poza nasz indywidualny komfort życia. I jest zgodna z naszymi wartościami.

Jak nie dać się wyżąć pracodawcy, który chce od nas więcej i więcej, mamiąc opowieściami o misji i pasji? Jak nadać sens pracy, która wprawdzie nas nie narusza, ale polega na powtarzalnej, nudnej rutynie? Jak szukać i znajdywać taką pracę, która do nas pasuje, czyli wykorzystuje nasze umiejętności i daje spełnienie? Na te i inne pytania będziemy starały się odpowiedzieć w kolejnym odcinku podcastu „Przerwa na kawę z Kasią Miller”.

[Płatna współpraca] Po śmierci babci mierzyła się z depresją. Potem, z dnia na dzień, przyszła psychoza. O tym, że choruje na schizofrenię, dowiedziała się podczas drugiej hospitalizacji. O stanach psychotycznych, terapii i życiu z chorobą opowiada Paulina, edukatorka Fundacji eFkropka, która zajmuje się zapobieganiem wykluczeniu społecznemu osób po kryzysach psychicznych.

Sponsorem podcastu jest firma Gedeon Richter Polska Sp. z o.o. W trosce o zdrowie kobiet.

[Płatna współpraca] Przywykliśmy myśleć o rodzinie jako o osobach z nami spokrewnionych, związanych więzami krwi. Tyle że te więzy niekiedy bardziej nas wieżą niż rzeczywiście łączą. 

Statystyki kryminale od lat dobitnie przypominają, że najwięcej zbrodni i nadużyć jest właśnie popełnianych w rodzinach urodzenia. Tym bardziej kusi nas wizja rodziny z wyboru – ludzi, z którymi zdecydowaliśmy się utrzymywać bliskie relacje, bo ich kochamy i bo tak chcemy. W końcu czym innym jest małżeństwo, jak rodziną, którą sobie wybieramy? Albo tzw. rodziny patchworkowe, czyli „poskładane” i „pozszywane” różne fragmenty rodzin, niespokrewnionych ze sobą, które postanawiają trzymać się razem – to przecież także rodziny z wyboru. Wychowujemy dzieci naszego partnera, spędzamy święta z byłą teściową czy wyjeżdżamy na wakacje z byłą partnerką naszego brata – bo tak chcemy, bo postanawiamy, że są częścią naszego stada. Jedna z psychologicznych definicji rodziny mówi, że to dwie lub więcej osób, związanych urodzeniem, małżeństwem, adopcją albo wyborem. Od kilku dekad coraz bardziej popularny jest trend myślenia o rodzinie jako o grupie przyjaciół, która pełni funkcję rodziny niejako zastępczej, także dlatego, że rodzina z urodzenia „wypisała się” z bycia naszą rodziną. Bo nie spełniamy jej oczekiwań, bo wybraliśmy inną ścieżkę życiową lub zawodową niż ona pragnęła, bo wyłamaliśmy się ze schematu, któremu od lat czy wieków hołdowała. Mówiąc sobie: od dziś jesteś moją mamą, moim bratem, moją siostrą czy moim dzieckiem – niejako adoptujemy siebie nawzajem. Ale czy rodzina zastępcza może być rodziną prawdziwą? Czy rodzina z wyboru może dać nam to, czego nie dała nam rodzina z urodzenia? Czy jest w stanie ją zastąpić? A może jedna nie wyklucza drugiej?

[Płatna współpraca] Zdrowienie to jeden z filarów leczenia schizofrenii i nowe podejście do zaburzeń psychicznych. Zakłada, że z każdej choroby można wyzdrowieć. Polega na patrzeniu na pacjenta z perspektywy zdrowienia a nie chorowania, i co najważniejsze koncentruje się na jego odporności psychicznej oraz zasobach. Rozmowa z psychiatrką Joanną Krzyżanowską-Zbucką, ordynatorką Oddziału Zapobiegania Nawrotom Instytutu Psychiatrii i Neurologii, założycielką Fundacji eFkropka zajmującej się zapobieganiem wykluczeniu społecznemu osób z doświadczeniem choroby psychicznej.

Sponsorem podcastu jest firma Gedeon Richter Polska Sp. z o.o. W trosce o zdrowie kobiet.

[Płatna współpraca] O roli przyjaźni mówiliśmy i pisaliśmy wiele, ale czym innym jest przyjaźnienie się a czym innym przyjaciółkowanie się. To drugie jest nam równie potrzebne. 

Przyjaciółki – w liczbie mnogiej – to cenny zasób każdej kobiety. To społeczność, która łączy się na zasadach wzajemnej sympatii i radości ze spędzania wspólnego czasu, a czasem też wspólnych interesów czy zainteresowań. W takiej grupie mogą znaleźć się zarówno bliskie przyjaciółki, jak i koleżanki z pracy, warsztatów czy mamy dzieci chodzących do tej samej klasy. Spotykająca się wspólnie stała grupa kobiet ma swoje korzenie w naszej tradycji – to jest to słynne „darcie pierza”, czyli wspólna praca połączona ze wspólnymi opowieściami, ze śmiechem i piosenką, a czasem i z płaczem czy trudnymi wyznaniami. W bliskim gronie kobiet odżywamy, rozkwitamy, a czasem też leczymy swoje rany. Dostajemy wsparcie i tym wsparciem obdarzamy. Ale też świetnie się bawimy, żartujemy, rozmawiamy o książkach czy filmach, relaksujemy się, wymieniamy informacjami. Czujemy się ważne i potrzebne. Katarzyna Kordylewska w „Zwierciadle” nazywa takie paczki watahami, tłumacząc, że „tak jak wilkom trudno przeżyć bez rodziny, tak kobietom trudno przeżyć bez wsparcia sióstr”. Bo choć kobiecy los jest w wielu wymiarach podobny, to w takiej grupie widzimy, że nasze doświadczenia różnią się jednak od siebie, tak jak i my się od siebie różnimy. Inna bohaterka „Zwierciadła” – dziennikarka i felietonistka Monika Górska apelowała niedawno do kobiet: „Budujcie swoje alternatywne miasto. Swój kapitał zawodowy, bazę znajomych. Rozwijajcie pasje. No i wysyłajcie pieniądze na swoje konto. Bo jak miasto, którym jest wasze małżeństwo, zostanie zbombardowane, będziecie mieć gdzie zamieszkać”. A takim miastem jest właśnie zgrana i bliska grupa kobiet.

[Płatna współpraca] O schizofrenii wciąż wiemy niewiele, a to jedna z najbardziej stygmatyzujących chorób. Stereotypowo osoby, które na nią cierpią, uważane są za nieprzewidywalne, a nawet niebezpieczne. 

Czym jest schizofrenia? Kto na nią choruje? Jak można ją leczyć? Rozmowa z prof. dr hab. n. med. Agatą Szulc, psychiatrką, kierowniczką Kliniki Psychiatrycznej Wydziału Nauki o Zdrowiu WUM.

Sponsorem podcastu jest firma Gedeon Richter Polska Sp. z.o.o. W trosce o zdrowie kobiet.

[Płatna współpraca] Okres okołoświąteczny jednych wprawia w stan euforii i przyjemnego rozmarzenia, innych irytuje i męczy. Czym innym jest bowiem wola celebracji, a czym innym czucie się do niej zmuszonym. A jednak celebrowanie świąt to zwyczaj, który może dać nam wiele dobrego. 

Psychologowie twierdzą, że kto nie potrafi celebrować chwil, ten nie potrafi celebrować siebie i innych ludzi. Celebrując pewne wydarzenia czy osoby, nadajemy im szczególne znaczenie, „wyjmujemy” z natłoku codzienności. Celebracja to domknięcie, zakończenie, ale też wyraz wdzięczności i szacunku. To bycie tu i teraz, odbieranie rzeczywistości wszystkimi zmysłami. To także tworzenie dobrych wspomnień. Meik Wiking, założyciel Instytutu Badań nad Szczęściem i popularyzator duńskiego słowa „hygge” w swojej książce „Sztuka tworzenia wspomnień” pisze, że z ankiety, którą niedawno przeprowadził, wynika, że najszczęśliwsze wspomnienia dotyczą zwykle doświadczeń, które są nowe, istotne i emocjonujące, a przy tym angażują nasze zmysły. Przekładają się się bezpośrednio na większe zadowolenie z obecnej chwili i życia w ogóle. Dlatego poleca, by wyznaczać sobie małe i większe cele i je celebrować, a kiedy dzieje się w naszym życiu coś ważnego – postarać się, by ta chwila zapadła nam w pamięć na zawsze, tak byśmy mogli do niej wracać, kiedy nam będzie źle. To one sprawiają, że bardziej cenimy życie i że bilans ostatecznie wychodzi nam na plus. Najważniejsze jest jednak, by świętować z przekonaniem – zarówno święta kalendarzowe, jak i te własne, całkiem prywatne rocznice. Ogromnie ważne są też rytuały codzienności. Czyli, jak mówi blogerka Brooke McAlary, „regularnie powtarzane, formalne, ceremonialne akty”. To może być pita zawsze o tej samej porze herbata, poranna medytacja czy wieczorna kąpiel – najważniejsze jest, by robić je świadomie, nie automatycznie. Bo celebracja nadaje sens życiu.

[Płatna współpraca] Bądź miła – słyszymy od małego: od rodziców, od opiekunów, od nauczycieli, jednym słowem – od społeczeństwa. 

No więc się staramy: chowamy swoje uczucia do fartuszka, mówimy „tak”, gdy chcemy powiedzieć „nie”, robimy dobrą minę do złej gry i uśmiechamy się przez łzy. Tylko że na dłuższą metę nie służy to ani nam ani innym. Nas pozbawia energii i czyni przezroczystymi – nie wiadomo właściwie, co lubimy, jakie mamy zdanie, co nas cieszy a co złości – innym daje fałszywe wrażenie, że wszystko jest OK, nawet gdy nie jest OK. „Tak zostałam wychowana i dopiero teraz, w wieku 30 lat widzę, że cały czas, starając się zadowolić wszystkich wokół, żyłam nie swoim życiem ” – pisze do nas słuchaczka. „Empatia jest super sprawą, ale ja w którymś momencie poszłam z nią za daleko. Chciałam, by wszyscy byli zadowoleni, a to jest przecież niemożliwe” – mówi aktorka Maria Dębska w wywiadzie dla „Zwierciadła”. A terapeutka Jacqui Marson, autorka książki „Bycie miłym to przekleństwo” zauważa: „Wielu Miłych czuje, że są uwięzieni w pułapce oczekiwań innych ludzi, by zawsze zachowywali się w określony sposób: ciężko pracowali, byli pomocni, uprzejmi, opiekuńczy, zabawni itp. A to może negatywnie wpływać na zdrowie Miłych, ich poczucie szczęścia i relacje”. 

Czy to problem typowo kobiecy? Gdzie leży granica pomiędzy szacunkiem dla innych i szacunkiem dla siebie? Jak uwolnić się od przekleństwa bycia miłą?

Bycie singlem nie musi oznaczać życia w samotności. Można żyć w pojedynkę i być otoczonym ludźmi. Wybór życia poza związkiem nie musi być żadnym samooszukiwaniem się. Można wybrać wolność.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

Chociaż ADHD często kojarzy się z niegrzecznymi chłopcami przewracającymi ławki w szkole, jest to zaburzenie, z którym mierzy się wielu dorosłych. Jednym z nich jest Maciek Piasecki, który o swojej diagnozie dowiedział się kilka miesięcy temu. Jak do niej doszło i jak wpłynęła na jego życie? O priorytetyzacji zadań, optymistycznym podejściu do czasu, publicznej opiece zdrowotnej i relacjach z innymi ludźmi – z dziennikarzem rozmawia Gosia Serafin.

Boimy się swoich błędów. Tak się nas wychowuje – w iluzji doskonałości i w ułudzie, że jak sobie ułożysz życie, to już je masz. Tymczasem błądzić jest rzeczą ludzką. Nie warto katować się za pomyłki, obwiniać się za nie, uważać się za nieudanych. Niepowodzeniami warto się zająć – tylko dla samych siebie.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

Z jakimi problemami i wyzwaniami mierzy się na co dzień dorosła kobieta ze zdiagnozowanym ADHD?  Jak wspomina swoje dzieciństwo i czas szkoły? Co sprawia jej najwięcej trudności? Jak działają leki i jakie techniki pomagają w codziennym funkcjonowaniu? Rozmowa Małgorzaty Serafin z Julią Migdalską.

Umniejszanie samego siebie sieje zniszczenie. Sami najcelniej zadajemy sobie rany. Jeśli łapiemy się̨ na myślach w rodzaju: „Znowu mi nie wyszło”, „Nie nadaję się”, „Nie zasługuję”, „Coś ze mną̨ nie tak” – jest to sygnał ostrzegawczy, że krytyk wewnętrzny próbuje przejąć nad nami kontrolę.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

Że nie istnieje, stało się modne albo jest wymówką dla leniwych i roztrzepanych. O ADHD wciąż krąży mnóstwo stereotypów. Tymczasem jest to zaburzenie, z którym zmaga się około 7 proc. dorosłej populacji. Czym jest ADHD? Jakie daje objawy? Jak przebiega u kobiet i mężczyzn?

Małgorzata Serafin rozmawia z Martą Cieślą, psycholożką i psychoterapeutką, która od 2011 roku pracuje z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi z wyzwaniami neurorozwojowymi – autyzmem, zespołem Aspergera, ADHD.

Dzięki psychologii wiadomo, że człowiek jest pod dużym wpływem tego, jak się go traktuje, gdy przyjdzie na świat. Wychowanie w domu pełnym lęku, przemocy, niepewności odciska piętno na resztę życia. Żeby wyrwać się z poczucia krzywdy, najlepiej zobaczyć i posłuchać innych, zmienić perspektywę na szerszą, bo poczucie krzywdy wiąże się̨ z tym, że widzimy tunelowo, jednowymiarowo. Zmiana jest możliwa.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

Zdrowy egoizm polega na tym, że człowiek lubi siebie i zgadza się na to, że ma mocne i słabe strony. Zdaje sobie sprawę, że inni ludzie, tak jak on, traktują siebie poważnie. Żyje szczęśliwie i przez to daje światu odetchnąć.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

Bycie uważnym przybliża nas do akceptacji siebie. To zgoda na to, czego doznajemy w danej chwili.

Kontakt z ciałem, oddech, nazwanie tego, jak się czujemy i w jakim jesteśmy nastroju, pozwala żyć prawdziwiej. Nie ma sensu zaprzeczać temu, co się dzieje, lepiej nauczyć się to odczuwać.

Partnerem cyklu „Troska o siebie” jest marka feedSkin

W szkole była dobrą uczennicą, ale nie potrafiła rozmawiać z ludźmi. Nie rozumiała, dlaczego nie może nawiązać relacji. Nie miała przyjaciół. Skupiała się na zadaniach, nie osobach. Czuła się inna.

Ida Tymina jest nauczycielką angielskiego, współzałożycielką kanału internetowego „Neuroatypowe”. Diagnozę zespołu Aspergera dostała w wieku 27 lat. Opowiada nam, jak to zmieniło jej życie.

Joanna Musiał, fotografka, dla której aparat stał się tarczą, za którą chroni się przed światem zewnętrznym. Portretuje neuroatypowe dziewczyny i kobiety, żeby zmienić postrzeganie spektrum autyzmu. Opowiada nam o swoim odczuwaniu świata, sposobach na powrót do równowagi i wyjaśnia, dlaczego unika small talków. „Mówię dosłownie i wprost, co mam na myśli” – wyznaje. „Światem osób dorosłych rządzą niepisane reguły, większość ludzi intuicyjnie je odczuwa, świetnie się odnajduje w konwenansach, a ja do dziś ich nie rozumiem Osoby z autyzmem tak mają.” - dodaje.

Miałam rodzaj żalu, że zostałam przeoczona przez system, i że nikt przez tyle lat nawet nic nie podejrzewał” – mówi Dorota Kotas, pisarka, autorka książek „Pustostany” i „Cukry”, która diagnozę autyzmu dostała w wieku 26 lat. Opowiada nam o życiu w samotności, braku akceptacji, poczuciu bycia „innym”.

Kiedy nasze dziecko wkracza w trudny nastoletni wiek, jesteśmy pełni obaw: Czy nie stracimy z nim kontaktu? Czy będziemy w stanie go jakoś jeszcze kontrolować, wiedzieć, czym żyje, z kim się zadaje?   Staramy się więc z nim zakumplować, zaprzyjaźnić. Czy to dobry pomysł? O tym, czego tak naprawdę potrzebuje od rodziców nastoletnie dziecko rozmawiam z psycholożką z Uniwersytetu SWPS w Warszawie, Dorotą Wiśniewską – Juszczak, mamą dwójki nastolatków.

To paradoks, ale im czasy są bardziej skomplikowane a może i nawet bardziej niebezpieczne, tym bardziej ciągnie nas do kryminałów oraz tzw. true crime stories, czyli dramatyzowanych prawdziwych opisów zbrodni. Co ciekawe, badania pokazują, że czytają je w dużej mierze kobiety. Skąd się to bierze? Czy to rodzaj ucieczki? Sublimacji? Możliwość wyrażenia swoich krwiożerczych instynktów w bezpieczny sposób? A może chęć uchronienia się przed tym, co spotyka bohaterów? Odwieczna potrzeba, by zło zostało ukarane? By ktoś – detektyw, policjant czy szeryf – przywrócił światu porządek? A może po prostu potrzebujemy mocnych wrażeń? Są różne rodzaje kryminałów: te bardziej logiczne i te bardziej krwawe, są kryminały retro. Kto jakie wybiera? Od czego to zależy? Co to o nas mówi?

[Płatna współpraca] Dobra matka to ta, która bardzo się stara? Rozmowa z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską.
Wiele kobiet żyje w poczuciu winy, że nie są wystarczająco dobrymi matkami. Pomimo wielkich starań. O co warto się starać, a kiedy można odpuścić – Katarzyna Troszczyńska rozmawia z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską, współautorką książki „Kobiety, które starają się za bardzo” (DW Rebis).

Ile czasu zaplanować na podróż do Australii? Po co zakładać kalosze, kiedy idziemy wyrzucić śmieci? Jakie wrażenie robi z bliska legendarny budynek opery w Sydney? Przyzwyczajeni do europejskiej skali zapominamy, że Australia to nie tylko państwo, ale i kontynent. Otoczony wielką wodą z każdej strony a zarazem w przeważającej części pustynny kraj jest jak symbol relacji natura-cywilizacja. Mieszkańcy wyspy doskonale zdają sobie z sprawę z zależności człowieka od środowiska naturalnego, natomiast turyści szybko uczą się, by ostrzeżenia o siedliskach niebezpiecznych zwierząt brać na poważnie. Zwyczaje dzisiejszych Australijczyków to przede wszystkim mieszanka tradycji zaimportowanych przez pokolenia imigrantów, którzy tworzą obecne społeczeństwo, jednak rdzenna ludność miała swoją bogatą kulturę na długo przed odkryciem kontynentu przez Europejczyków. O czym warto pamiętać, planując podróż do Australii?

Kiedy jej 3-letni syn dostał diagnozę autyzmu, w wielu obszarach spektrum rozpoznała siebie. Pomyślała: „Hej, ja mam tak samo”. W wieku 33 lat dostała swoją diagnozę – spektrum autyzmu. Poczuła ulgę, przestała się winić za to, że jest inna.

Po latach zrozumiała, dlaczego nie potrafiła komunikować się ze światem, wyrażać swoich potrzeb i realizować ich jak inni. Otrzymanie diagnozy pozwoliło jej inaczej spojrzeć na życie. Pogodziła się ze swoimi ograniczeniami i trudnościami. Natalia Fiedorczuk jest psychopedagożką, piosenkarką oraz autorką dwóch książek: „Ulga" i „Jak pokochać centra handlowe”, za którą w 2017 r. dostała Paszport Polityki.

[Płatna współpraca] Czy jeśli kochasz, to się postarasz?  Rozmowa z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską.
Wiele kobiet w swoich związkach za bardzo się stara. Czy jest to związane z tym, że również kochają swoich partnerów za bardzo? O tym jak rozpoznać granicę, za którą te starania i miłość stają się zbyt duże – Katarzyna Troszczyńska rozmawia z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską, współautorką książki „Kobiety, które starają się za bardzo” (DW Rebis).

Tata uważa, że synek powinien chodzić spać, kiedy chce, mama - że o określonej porze. Mama zabrania oglądania telewizji, jedzenia słodyczy, tata nie widzi w tym nic złego. Często rodzice mają na ten temat – i na wiele innych – różne zdania i odmienne pomysły dotyczące wychowania. Czy mogą ujawniać te różnice przy dziecku, czy powinni je raczej ukrywać i prezentować wspólny front? O tym, czy i jak komunikować różnice zdań między rodzicami dotyczące dzieci i nie tylko rozmawiam z psycholożką z Uniwersytetu SWPS, Ewą Jarczewską – Gerc, mamą dwójki nastolatków.

[Płatna współpraca] Czy wysoka wrażliwość jest przeszkodą w budowaniu relacji partnerskich? Rozmowa z psycholożką i psychoterapeutką Katarzyną Kucewicz. 
Budowanie dojrzałego, satysfakcjonującego związku to duże wyzwanie dla każdej osoby. O tym z jakimi problemami mierzą się w tym obszarze kobiety o wysokiej wrażliwości Katarzyna Troszczyńska rozmawia z psycholożką i psychoterapeutką Katarzyną Kucewicz, autorką książki „Kobiety, które czują za bardzo” (DW Rebis)

Ile języków oficjalnych jest w Belgii? Z czego słynie Antwerpia? Jaka postać reprezentuje belgijski humor?

Brukselczyk z urodzenia Jacques Brel w piosence „Płaski kraj” śpiewał o niekończących się mgłach, strugach deszczu na dobranoc i niebie tak szarym, że aż trzeba mu przebaczyć. Wydaje się, że taki właśnie obraz utrwalił się w naszym przekonaniu, skoro w badaniach Belgia wskazywana jest jako jeden z najnudniejszych krajów. Na to nakłada się obraz Brukseli - stolicy zjednoczonej Europy, gdzie rytm życia wyznaczają urzędnicy organizacji międzynarodowych. To wszystko jest bardzo krzywdzące dla mieszkańców Belgii - dowcipnych, zdystansowanych do siebie i opisanej przez Brela pogody. W bieżącym odcinku podcastu „Kraje i obyczaje” zachęcamy, by poznawać ich od tej strony.

[Płatna współpraca] Dlaczego wiele kobiet przez całe życie czuje przymus bycia „dobrą córką”? Rozmowa z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską.
Wiele osób, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, przez całe życie stara się, żeby rodzice byli z nich zadowoleni. Kobiety starają się być "dobrymi córkami". Dlaczego tak jest i co to właściwie znaczy być „dobrą córką” – Katarzyna Troszczyńska rozmawia z psycholożką i psychoterapeutką Sylwią Sitkowską, współautorką książki „Kobiety, które starają się za bardzo” (DW Rebis).

Wojtek Rożdżeński jest prawnikiem specjalizującym się w prawie medycznym, zajmuje się bioetyką, prowadzi zajęcia dla studentów. Diagnozę autyzmu dostał w wieku 28 lat. Opowiada nam, jak żyje się osobie nieneurotypowej w korporacji. Zdradza, jaki ma patent na załatwianie spraw urzędowych. I jaką przeszedł drogę do samoakceptacji. „Miałem pretensje do siebie, że nie jestem taki jak inni – przebojowy. Wcześniej, przed diagnozą, nie myślałam, że to może nie być moja wina, tylko inny typ charakteru” – wyznaje. Świadomość tego, że jest w spektrum, sprawiła, że już nie przybiera maski.

Przez lata w wychowaniu (i edukacji) królowało przekonanie, że dzieci najlepiej dopinguje się poprzez wytykanie błędów, pokazywanie słabych stron, co często zamieniało się w permanentną krytykę. Od pewnego czasu punkt ciężkości w motywowaniu dzieci przesunął się w kierunku pozytywnego wzmacniania. To oczywiście daje dzieciom poczucie, że są ważne, wartościowe oraz podstawy do budowania wiary w swoje umiejętności. Ale pochwały mogą również kształtować nierzeczywisty obraz siebie. O tym, czy i jak chwalić i jak nie chwalić, czy też krytykować i jak to robić Alina Gutek rozmawia z psycholożką Małgorzatą Rymaszewską,która prowadzi gabinet psychologiczno – pedagogiczny Rodzice i dzieci w Warszawie, mamą czwórki dzieci.