رادیو انزوا

آخرین مقصد انسان،گریز !

همون نقطه امنی که تا ابد میشه بهش گفت خونه

غرق شدم توی چشمای تو و شاید چشمات باتلاق بود !

اذیت واژه غریبی که شاید کل زندگی با اون درگیریم !

مجموعه ای از حسرت های چهار فصل

شاید انتظار همیشه هم بد نیست

تو به زیبایی برف اما سرد !

سردی روحم که تا ابد همراه من هست..!

چی میشه که آدما میرن؟

روح های پرهیاهو که در انتظاری از مرگ و هاله عظیم محو می شوند.

در دهه ۳۰ عاشق شد و قرار گذاشت.
پسر خواست لباس قرمز بپوشد
تا راحت در میدان فردوسی تهران پیدایش کند.
لباس سرخ پوشید و پسر هیچگاه نیامد.
و یاقوت هر روز بی غیبت
تا دهه ۶۰ سرخ پوش حاضر شد.
و این انتظار ۳۰ سال طول کشید؛
و پسر هرگز حاضر نشد.
تا اینکه یک روز یاقوت هم نیامد
و هیچکس پس از آن روز از او خبردار نشد...