Być rodzicem

To nieprawda, że ona ma być grzeczna i słodka, a jemu wypada łobuzować. Że ona powinna się uczyć gotowania, a on matematyki. Coraz rzadziej słychać komunikaty, które odbierają dziewczykom siłę. I już rosną nam - jakie to piękne - dziewczynki, które mówią: "Mogę wszystko", "Zostanę, kim tylko zechcę", "Lubię być sobą". To wielka zasługa rodziców. Nawet nie wiecie, jak wiele możecie zrobić. O sile dziewczynek rozmawiamy w podcaście Być Rodzicem Nastolatka.

Polska szkoła weszła właśnie w nowy wymiar – nie ma już obowiązkowych prac domowych. Były zmorą rodziców i utrapieniem uczniów. Powinniśmy skakać z radości. A jednak wątpliwości mają i dorośli, i dzieci. Czy to naprawdę dobre rozwiązanie? Czy nie obniży się poziom edukacji? Jedno jest pewne: to duża zmiana, do której będziemy się przez jakiś czas przyzwyczajać. Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska rozmawiały o tym z uczniami, rodzicami i nauczycielami, a teraz o pożegnaniu z pracami domowymi opowiadają w podcaście Wysokich Obcasów Być Rodzicem Nastolatka.

Hashtag "pokolenie Sephora" ma na TikToku już 330 mln wyświetleń. Tzw. Alfy nie interesują się już zabawkami, ale kremami, błyszczykami i tonerami. Dlaczego 10, 11-latki spędzają tyle czasu w drogeriach? Czy trend ze Stanów na dobre przyjął się już w Polsce?

Bycie rodzicem nastolatka wbrew pozorom ma same zalety. Przede wszystkim można się w końcu wyspać! Trochę też dokształcić, bo kto, jak nie one wytłumaczą nam co to bambik i elo? Tylko jak dotrzeć do nastolatka, kiedy nadal uważa, że kumplowanie się ze starymi to obciach? Mamy na kilka sposobów!

Słyszymy, że szkołę trzeba zmienić. Ale jak to? - pytają dorośli. - Za naszych czasów było jeszcze gorzej i jakoś sobie poradziliśmy. Dlaczego więc nasze dzieci nie dają rady? Co w pierwszej kolejności należałoby zmienić: spis lektur, podstawę programową a może raczej należałoby zadbać o dobrostan uczniów. Czy to czego się uczymy jest tak samo ważne jak uczymy? O tym wszystkim porozmawiałyśmy z Aleksandrą Dulas, terapeutką.

Świat ma objawy zaburzeń lękowych. To jest zbiorowe wołanie o pomoc - mówi Marcin Matych, w mediach społecznościowych znany jako dr Nerwica. Wedle niektórych danych, zaburzenia lękowe dotyczą co czwartej osoby. Skąd się biorą? Wiele zależy od tego, w jakim środowisku się wychowujemy, jaki przekaz płynie od rodziców. Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zapraszają na kolejny odcinek podcastu "Wysokich Obcasów" - Być Rodzicem i rozmowę z dr. Nerwicą o tym, jak wielka jest rola rodziców, jak bardzo od nich zależy, czy wychowają człowieka podatnego na lęk. Co mówić? Co robić? Jakich zachowań unikać? Podpowie Marcin Matych, lekarz, psychoterapeuta, autor poradnika "Bliskość i lęk", który 14 lutego pojawił się na rynku nakładem wydawnictwa Agora i pokazuje, jak niezmiernie ważne są dla nas, dla naszego zdrowia psychicznego, dobre relacje - z innymi i ze sobą.

Chcemy dla dziecka jak najlepiej. A - wiadomo - im więcej będzie wiedziało, tym więcej może osiągnąć. Więc może szachy dla przedszkolaka? Nauka pływania dla niemowlaka? Czy pierwsza klasa to nie za późno na rozpoczęcie nauki języka angielskiego? Jednak chcemy, żeby dzieciom było lżej niż nam. Jeszcze się w życiu napracujesz. Na naukę przyjdzie czas, a teraz jest czas na zabawę - mówimy naszym maluchom. No właśnie, czy ci gorliwi rodzice zabierają dziecku dzieciństwo, czy może - przeciwnie - robią dla niego coś dobrego, pomagają mu się rozwijać? A ci pobłażliwi, odbierają szansę na rozwój, czy może pozwalają dziecku być dzieckiem? W podcaście "Wysokich Obcasów" Być Rodzicem Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zastanawiają się, kiedy jest dobry czas na to, aby się tym rozwojem zająć. Jak to zrobić, żeby nie przesadzić. I żeby dziecko dobrze się przy tym bawiło. W tych rozważaniach pomaga nam dr Aneta Czerska, pedagożka, matematyczka, specjalistka rozwoju małych dzieci i autorka metody Cudowne Dziecko.

Babcie i dziadkowie to oddzielny świat - najlepsi przyjaciele swoich wnuków. Rozpieszczają, kochają, uczą. I pozostawiają po sobie ważne wspomnienia, a ich rady zdarza nam się powtarzać po latach własnym dzieciom i wnukom. A że mamy styczeń, a w nim - święto babć i dziadków, to dziś w podcaście "Wysokich Obcasów" Być Rodzicem porozmawiamy o rodzicach rodziców - o babciach i dziadkach.

Rodzice chcą jak najlepiej chronić swoje dzieci. Także przed złem tego świata. Niestety często ochrona oznacza albo zakłamywanie rzeczywistości i udawanie, że pewne zjawiska nie występują, albo nadmierne straszenie dziecka - z nadzieją, że wystraszone nie wplącze się w kłopoty. Jeszcze trudniej rozmawiać, gdy samemu nie pokonało się lęków, gdy nie udało się przepracować własnych traum. Jak nie przenosić lęków na dziecko? Jak rozmawiać o niebezpieczeństwach tak, aby dziecko nie wpadło w panikę i wiedziało, jak postępować? O tym w podkaście "Być rodzicem" rozmawiamy z dr Aleksandrą Piotrowską, psycholożką dziecięcą.

Z urlopu rodzicielskiego korzysta zaledwie 1 procent ojców. Mężczyźni nie biorą urlopów głównie z powodów finansowych. To oni wciąż zarabiają więcej, oni przejmują więc po narodzinach dziecka rolę utrzymującego dom. Ale też według badań nie chcą tego urlopu brać, bo obawiają się utraty pracy i zatrzymania drogi do awansu. Ciekawe, że w przypadku kobiet zakłada się, że takich rozważań nie ma. A przecież, choć luka płacowa jest faktem, zagrożenia związane z dłuższą nieobecnością w pracy nie mają płci. Niestety żyjemy w kulturze, gdzie ojciec zajmujący się dzieckiem to niemalże bohater. A już taki, który wie, w której szufladzie są skarpetki, a na której półce bodziaki, to superbohater. Jak to zmienić? Jak zachęcić ojców do bardziej aktywnego włączenia się w rodzicielstwo? A może to jednak my, kobiety, nie do końca mężczyzn do tego świata dopuszczamy? O tym porozmawiałyśmy z Mariuszem Kanią, dziennikarzem, podróżnikiem, blogerem, autorem cyklu Tata Zawodowiec.

Dziecko mówi: "Nie chcę tu być" albo po prostu "Chciałbym zniknąć". To zawsze alarmujące. A coraz częściej się zdarza, że słyszymy to od kilkuletniego dziecka. - Wiem, dla wielu osób to brzmi niewiarygodnie. Ale tak, to się zdarza nawet w tym wieku i to coraz częściej - mówi Joanna Sass-Gust, psycholożka, psychoterapeutka, pracująca w Fundacji Słonie na Balkonie. - Trafiają do nas do gabinetu nawet kilkuletnie dzieci, wiele dzieci z pierwszych, drugich czy trzecich klas podstawówki. I to wcale nie są wyjątki. Problem jest jednak tak mało rozpoznany, że nie ma żadnych statystyk na temat tego zjawiska. Najbardziej martwi mnie jednak, że w związku z tym, że objawy w tym wieku są nieoczywiste i w związku z brakiem świadomości dorosłych wiele dzieci nie trafia do specjalisty. O nie boję się najbardziej. O depresji dzieci, także tych najmłodszych, o tym, jak w porę zauważyć problem i jak dziecku pomóc - rozmawiamy w podcaście Wysokich Obcasów "Być rodzicem".

Matematyka - królowa nauk. Ale też szkolnych lęków, często wręcz koszmarów, wspominanych jeszcze przez lata po zakończeniu nauki. Komu z nas nie śnił się sprawdzian z matmy, z pustą kartką i pustką w głowie? Badania wykazują, że w grupie przedszkolaków zdecydowana większość dzieci jest uzdolniona matematycznie. A potem w szkole tworzą się sztuczne podziały na humanistów i umysły ścisłe, a dziewczynkom wmawia się, że do matematyki się nie nadają. Dlaczego tak wiele z nas matematyki się boi? Czy polska szkoła potrafi matematyki uczyć? O tym rozmawiamy z Olgą Woźniak, dziennikarką naukową, właścicielką prywatnej szkoły podstawowej Eureka, w której realizuje autorski program nauczania przedmiotów przyrodniczych, w tym matematyki.

Mówią, że małe dziecko to mały kłopot. A później zaczyna się przygoda - ona może być piękna, fascynująca, ale - a mówią to ci, którzy się znają, bo są rodzicami nastolatków - jest to przygoda najeżona wyzwaniami. Joanna Szulc - mama, psycholożka, dziennikarka, napisała książkę "Kochaj i pozwól na bunt" - a to fascynująca lektura dla rodziców, bo problemy dorastających pokazuje z różnych stron, oczami ekspertów z różnych dziedzin. My mamy szczęście, bo możemy zaprosić do studia autorkę i zadać jej całą masę pytań. Z przyjemnością dzielimy się tym szczęściem z Państwem w podcaście Być Rodzicem "Wysokich Obcasów". A przy mikrofonach, niezmiennie - Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler. A przede wszystkim jest nasza gościni - Joanna Szulc, autorka świeżo wydanej książki.

20 proc. dziewcząt w wieku 13-17 lat udostępnia w sieci swoje intymne materiały. Wysyłanie "nudesków" staje się wśród młodzieży niemal tak powszechne, jak selfiaki. Pandora gate, która ujawniła seksualne nadużycia ze strony dorosłych influencerów, otworzyła rodzicom oczy. Wielu z nich zadało sobie w końcu pytanie "czy na pewno wiem, co w sieci robi moje dziecko?". Jak edukować dzieci, by nie padły ofiarą przestępstwa? Czy przeglądanie telefonów to dobra praktyka? Co o seksualności w sieci mówią same dzieci? O tym opowiada nam Martyna Różycka, szefowa zespołu dyżurnet.pl.

Nie ma jednej prawdy o macierzyństwie. Można karmić dziecko piersią lub butelką. Można spędzać z nim bez przerwy dwa lata albo - jak Francuzki - iść po trzech miesiącach do pracy. Można rodzić przez cesarskie cięcie albo naturalnie. Można odpoczywać - jak Karin z Singapuru, która w czasie połogu korzystała z pomocy niani przez 24 godziny i miała czas, by się zregenerować. Można - jak Manal z Bahrajnu - tuż po porodzie brać udział w całodniowym wystawnym przyjęciu na cześć dziecka organizowanym na porodówce, bo tak każe tradycja. Można bardzo chcieć dziecka. Można zdecydować się na aborcję. Anna Pamuła, dziennikarka, pisarka, autorka książki "Mamy do pogadania. Matki świata o miłości, sile i trudnych wyborach" o tę prawdę spytała blisko 100 kobiet z całego świata. I okazało się, że choć tak wiele nas dzieli, łączy jedno: wciąż o macierzyństwie inni chcą mówić za nas. Dlatego właśnie mamy do pogadania. My - mamy, odzyskujemy głos. Posłuchajcie, jak różne to macierzyństwo może być. Na podcast zapraszają Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska

Tak często narzekamy, że chcemy mieć więcej, że chcemy, żeby było lepiej. A są osoby, które cieszą się życiem takim, jakie jest. Bo jest. Tacy ludzie są wśród nas i pomagają innym zrozumieć, że można osiągnąć szczęście, nawet gdy jest trochę trudniej. Jagienka Hursztyn ma 13 lat i z chorobą, wrodzoną łamliwością kości, która odbiera możliwość chodzenia i utrudnia oddychanie, zmaga się od urodzenia. Jagienka ma problemy z poruszaniem. A przede wszystkim ma całą masę marzeń. Ma też plany - chce pomagać ludziom zrozumieć dzieci z niepełnosprawnością. Małgorzata Hursztyn to mama Jagienki. Od początku towarzyszy córce w zmaganiach z chorobą, pewnie nieraz pękało jej serce. A ona się uśmiecha, mówi, że jest szczęśliwa. I też ma plany - chce pomagać i pomaga rodzicom dzieci z niepełnosprawnościami. Tym razem Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler do podcastu Wysokich Obcasów "Być Rodzicem" zaprosiły mamę i córkę - które opowiadają o szczęściu pomimo trudności

"Macierzyństwo było spełnieniem moich marzeń. Stało się przekleństwem. Jestem dla swojego dziecka największym wrogiem. Tarczą, do której córka strzela. Oddałam jej wszystko, co miałam. Całą siebie. Dla córki jestem 'debilką', 'krową'. Jestem kucharką, sprzątaczką i bankomatem". Tak mówią rodzice w reportażu "Macierzyństwo stało się przekleństwem" opublikowanym w sierpniowym wydaniu Wysokich Obcasów. To opowieść o rodzicach, którzy są w rozpaczy, bo mają dzieci, które trudno kochać. A z burzy, która rozpętała się pod tekstem w komentarzach, wynika, że takich rodziców jak w reportażu i takich problemów jest wielu. Tylko o tym się nie mówi. Co robić, gdy miłość nie wystarcza, a dziecko staje się wrogiem? Dlaczego tak trudno czasem być z dzieckiem i je zrozumieć. Co zrobić, żeby nie stać się dla młodego człowieka żywą tarczą? Jak uniknąć błędów? A jeśli już sytuacja staje się dramatyczna, co zrobić? Jak przetrwać? W dzisiejszym odcinku podcastu "Wysokich Obcasów" "Być Rodzicem" Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zaprosiły ekspertkę od trudnych tematów dr Ewę Woydyłło, psycholożkę, psychoterapeutkę, autorkę książek.

Zniknięciem małżeństwa z Warszawy żyła przez dwa miesiące cała Polska. Rodzice, zanim wyjechali w podróż tylko we dwójkę, zostawili dla nastoletnich synów krótki list: "Jesteście dzielni. Poradzicie sobie". Rozgorzała ogólnopolska dyskusja, która głównie toczyła się wokół beztroski rodziców, mało kto jednak zadawał sobie pytanie: a co, jeśli te dzieci mogły już same zostać? A prawo jest w tej kwestii zawiłe. I o ile w przypadku starszych nastolatków, rodzice zakładają po prostu, że faktycznie sami sobie poradzą, tak sytuacja komplikuje się w przypadku dzieci młodszych. Co z samodzielną mamą, która musi wyjść wyrzucić śmieci, a dwulatek przecież w tym czasie smacznie sobie śpi? Co z absurdalnymi adnotacjami w blokach o tym, że do 12. roku życia trzeba jeździć z dzieckiem windą? Czy dojrzałą nastolatkę można zostawić w domu z kilkuletnim rodzeństwem? Dlaczego 7-latek za naszą zgodą może samodzielnie wrócić ze szkoły, ale w domu zostawić go już samego nie możemy? Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska rozmawiają z adwokatką Patrycją Kasicą, specjalistką od spraw rodzinnych.

Mamy coraz lepsze samochody, coraz bardziej markowe ubrania i pięknie urządzone domy. A w nich - zadbane dzieci. Tylko gdy te dzieci otworzą buzię - jest dramat. Na początku XXI w. łódzkie 12-latki miały przeciętnie trzy-cztery zęby zaatakowane próchnicą. Teraz jest to średnio siedem-osiem zębów do leczenia. Dzieci ze zdrowymi zębami zdarzają się sporadycznie. Dziś porozmawiamy o zębach naszych dzieci. Ze statystyk wynika, że już 15-20 proc. dzieci zaczynających przedszkole ma próchnicę. Połowa przedszkolaków ma zepsute zęby. A wśród dzieci, które przedszkole kończą, to już grupa 70 proc. Gabinet stomatologiczny w szkole to rzadkość. Zaledwie co dziesiąte polskie dziecko, które ukończyło ósmy rok życia, nie ma zepsutych zębów. Z najnowszych danych wynika też, że wśród 13-latków nawet 98 proc. dzieci ma próchnicę. I nie ma co robić badań - wiemy, że wciąż się boimy dentysty. My dorośli, na pewno. Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zapraszają do rozmowy eksperta, który podpowie, jak o zęby dbać i co zrobić, żeby dzieci nie bały się dentysty. To dr Jacek Pypeć, specjalista stomatologii wieku dziecięcego, pracuje w Zakładzie Stomatologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Wakacje dla wielu z nas zamiast odpoczynkiem stają się stresującym przeżyciem. Szczególne miejsce w tym szeregu zestresowanych zajmują rodzice małych i nastoletnich dzieci. Bo jak tu odpocząć, kiedy każde chce iść w inną stronę? Kiedy maluch non stop płacze, starsze nie chce iść na plażę, bo to nuda, a średnie nie zje nic w restauracji, bo "nie mają kotlecika". Jak w tym wszystkim zapomnieć o pracy i problemach dnia codziennego? A przecież też po to na te wakacje uciekamy. A może dobrym pomysłem są wakacje tylko we dwoje? Albo wręcz w pojedynkę, kiedy nasze urlopowe plany rozjeżdżają się nawet z marzeniami współmałżonka? Jak wyzbyć się poczucia winy, że przecież najpierw muszę zająć się innymi? O nauce odpoczynku Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska rozmawiają z psychologiem Michałem Wiatrowskim.

Co piąte dziecko w Polsce wychowywane jest przez jedno z rodziców - najczęściej przez matkę. Coraz więcej związków się rozpada. Samodzielne rodzicielstwo niesie ze sobą bagaż odpowiedzialności, zmagań z codziennością, także materialną, czasem poczucia winy. Często jednak, ważniejsze niż trud, bywa wyzwolenie. Może być ciężej. Ale to wcale nie oznacza, że rozstając się z partnerem nie unieszczęśliwiamy dziecka. Jak wyzwolić się z poczucia winy? Jak pomóc dziecku? Jak unikać błędów? I w końcu - jak dać sobie prawo do zadbania o własne potrzeby? O to w podcaście Być Rodzicem Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler pytają Agnieszkę Czajkowską-Wendorff, psycholożkę, psychoterapeutkę, mówczynię motywacyjną.

Dzieci i ryby głosu nie mają. Tak mówili nasi dziadkowie i rodzice. Dziś coraz rzadziej słyszymy to przysłowie, ale wciąż wiele z nas tak niestety myśli. A tymczasem dzieci to najlepsi ludzie, jacy zamieszkują planetę Ziemia. I chyba jedyni, którzy mogą tę planetę uratować. Ze swoją uważnością, wrażliwością, otwartym sercem i świeżym spojrzeniem na świat. Dzieci mówią, jak jest, szczerze, prosto w oczy. Są świetnymi obserwatorami i ufnie dzielą się swoją mądrością. Często widzą zdecydowanie więcej niż my, dorośli. Dlaczego więc tak rzadko oddajemy im głos? O to w dzisiejszym odcinku Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler pytają Katarzynę Stoparczyk, dziennikarkę radiową i telewizyjną, autorkę projektu "Dajcie nam głos! Kasia Stoparczyk i Dzieci"

Dzieci na wakacje czekają z utęsknieniem. Dla dorosłych to logistyczne wyzwanie. Bo lipiec i sierpień to nie tylko czas chwilowego odpoczynku na urlopie. To także coroczny problem z zaplanowaniem dwóch miesięcy bez szkoły czy przedszkola. Półkolonie, wyjazd do dziadków, obóz, a może nuda w domu z pracującym rodzicem obok? Kiedyś dzieci biegały całe wakacje po podwórku z osiedlową bandą. Dziś ze wszystkich sił staramy się otoczyć je bezpiecznym kokonem i aktywnie zapełnić każdą godzinę dnia. Może jednak lepiej, kiedy pozwolimy dzieciom na "nicnierobienie"? I uznamy, że wakacje same się ułożą? A jeśli już wysyłamy pociechy na wojaże, to jak ich do nich przygotować bez popadania w przesadę? Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska rozmawiają z dr Martą Majorczyk, psycholożką, pedagożką i doradczynią rodzinną.

Dzięki rozwojowi medycyny możemy skutecznie walczyć z niepłodnością, techniki ultrasonograficzne pozwalają skuteczniej niż kiedykolwiek badać płód. Mamy coraz piękniejsze szpitale i coraz bardziej nowoczesny sprzęt medyczny i świetnie wykształcony personel. Co z tego, skoro wciąż na tych pięknych porodówkach kobiety słyszą "nie drzyj się, musi boleć", a w najintymniejszych chwilach czują się poniżone, pominięte, niewystarczające. O porodach mówi się najczęściej w aspekcie medycznym. Albo się o nich nie mówi. "Najważniejsze, że dziecko zdrowe" - słyszą kobiety. I same często to powtarzają. Pewnie, że to ważne. Ale poród i to, co działo się z kobietą w tym czasie, bywa bagażem, który pozostaje na resztę życia. Może wzmacniać, uskrzydlać. Ale może też boleć. Wie tym dobrze nasza gościni, Justyna Dąbrowska, autorka książki "Przeprowadzę cię na drugi brzeg - rozmowy o porodzie, traumie i ukojeniu". Na podcast zapraszają Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska.

Lęk o dziecko pojawia się nawet wcześniej niż ono samo na tym świecie. Już w ciąży mamy muszą zmierzyć się z obawami o zdrowie płodu, a zaraz po narodzinach wydaje nam się, że już nigdy nie zmrużymy oka, bo będziemy nieustająco pilnować naszego malucha. Z czasem pewne lęki mijają, pojawiają się za to nowe. Czy moje dziecko zdobędzie przyjaciół? Czy bezpiecznie wróci z pierwszej wycieczki bez rodziców? Czy to już ten moment, kiedy może samo poradzić sobie z powrotem do domu ze szkoły? Czy będzie szczęśliwe? Mamy mają swoje lęki, ojcowie zwykle je tonują. Czasem jednak nawet oni nie potrafią wyciszyć wszystkich naszych strachów. Dzielimy się w tym odcinku z Wami naszymi lękami i próbujemy Was przekonać, że większość naszych obaw... tylko tak strasznie na pierwszy rzut oka wygląda. Na podcast zapraszają Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler.

"Krzyczące" kolorem, ale też stonowane, wręcz minimalistyczne. Często nierealistyczne, wręcz surrealistyczne. Nie ma jednego, dobrego przepisu na dobry rysunek dla dzieci. Który - wbrew obiegowej opinii - wcale nie ma być jedynie dodatkiem do treści. Bo ilustracje w książkach dla dzieci są nie tylko dopełnieniem narracji, tworzą też odrębną historię. To dzięki nim dziecko wchodzi w świat sztuki, rozwija w sobie poczucie estetyki i staje się wrażliwe na piękno. Ale też rozwija fantazję i kreatywność. O tym, jak stworzyć rysunek idealny i jak trudne jest ilustrowanie dla dzieci, opowiada nam Emilia Dziubak, autorka ilustracji do bestsellerowych książek "Proszę mnie przytulić" i "Rok w lesie", która zasiada w jury konkursu Piórko. Na podcast zapraszają Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska.

Żyjemy w czasach, gdy decyzja o macierzyństwie i ojcostwie coraz częściej nie jest wynikiem spontanicznej potrzeby, tylko analiz i zdrowego rozsądku. W Unii Europejskiej średnio pierwsze dziecko rodzi kobieta niemal 30-letnia. Średnio, bo wiele pań decyduje się zostać mamą zdecydowanie później - ciężarne w wieku 40 lat i te starsze już nikogo nie dziwią. A jednak z jakiegoś powodu rozmawiamy o późnych ciążach. O wątpliwościach, zagrożeniach, cieniach i blaskach późnego macierzyństwa Agnieszka Urazińska rozmawia z dr. Tomaszem Rokickim, ginekologiem i położnikiem z kliniki InviMed.

Dlaczego rozmowa jest taka ważna? Od kogo dzieci uczą się rozmawiać? Co możemy zrobić, żeby umiały mówić o uczuciach? Zazwyczaj my, rodzice, skupiamy się na tym, jak mówić do dzieci, żeby nas słuchały. A my, Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler, w podcaście "Być Rodzicem", zastanawiamy się, jak słuchać, żeby chciały do nas mówić. O tym, co przeżywają, o tym, co czują i jak sobie radzą z tymi emocjami. Pomaga nam w tym ekspertka od emocji i od słów - dr Ewa Woydyłło, psycholożka i psychoterapeutka. Dr Woydyłło jest ambasadorką serwisu "Żyć Lepiej. Psychologia codziennie", w którym dziennikarki i dziennikarze "Wysokich Obcasów" i "Gazety Wyborczej" przygotowują teksty dotyczące emocji, o które tak bardzo trzeba dbać w tych niełatwych czasach.

Bicie, popychanie, poszturchiwanie - to jest naruszanie granic. To jest przemoc. A słowo? A negatywne wpływanie na czyjeś emocje? Tu już mniej chętnie używamy słowa przemoc. Z większą gorliwością usprawiedliwiamy innych, a także sobie łatwiej wybaczamy. I trudniej nam zrozumieć, że w ten sposób też możemy ranić i ranimy tych, których kochamy najbardziej - własne dzieci. Dlaczego tak często nie dostrzegamy tego problemu, nie definiujemy go i nie traktujemy z należytą uwagą? W jaki sposób możemy skrzywdzić dziecko. Co zrobić, aby nie stać się oprawcą? Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska pytają o to Agnieszkę Czajkowską-Wendorff, psycholożkę, psychoterapeutkę, mówczynię motywacyjną.

Wydaje nam się, że zawsze dogadamy z naszym dzieckiem - małym, czy dużym. Bo kochamy. Bo je znamy. Dziecko dorasta. I okazuje się, że wcale nie znamy. Nawet jeśli mocno kochamy. Że coraz trudniej się dogadać. A najgorsze, że nie ma złotego środka. A może jest? Do rozmowy zaprosiłyśmy człowieka, który mówi, że kocha dzieciaki. I wzrusza go, gdy słyszy od nich, że traktują go jak wzór. Bo tak, takie rzeczy może usłyszeć nauczyciel. Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zapraszają do rozmowy Marcina Józefaciuka, nauczyciela siedmiu przedmiotów, ultramaratończyka, prowadzącego program "Nastolatki rządzą kasą".

Codziennie czworo dzieci w Polsce próbuje odebrać sobie życie. Psychologowie alarmują, że na pięcioro dzieci, które przyjmują, troje się samookalecza, bo nie radzą sobie z emocjami, w ten sposób krzyczą o pomoc. Już od dziesięciolatka można usłyszeć "nie chce mi się żyć" - i dziecko mówi to serio. Zdarza się, że nastolatek dzwoni na telefon zaufania po próbie samobójczej, zaalarmowane służby zjawiają się u niego w domu i okazuje się, że w pokoju obok siedzieli rodzice – pojęcia nie mieli, że ich syn, czy córka, tak cierpi. Co się dzieje, że nasze dzieci są tak przygniecione życiem? Dlaczego są takie smutne, przestraszone? Dlaczego brakuje im sił, żeby mierzyć się z życiem. I co my, rodzice i opiekunowie, możemy w tej sytuacji zrobić. O tym porozmawiałyśmy z Joanną Sass-Gust, psychoterapeutką dzieci i młodzieży z Fundacji Słonie na Balkonie.

Poranne mdłości to często jeden z pierwszych objawów ciąży. Przez lata słyszałyśmy: "tak natura nas stworzyła, trzeba jakoś ten czas przetrwać". Niestety zdarza się, że wymioty przechodzą w fazę uporczywych i wtedy problemu nie można bagatelizować, bo niesie za sobą konsekwencje zdrowotne zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Niedożywienie, zaburzenia snu, stany lękowe - to tylko część z możliwych efektów takiego przedłużającego się stanu. Kiedy należy zacząć się martwić? Czy istnieją skuteczne sposoby zapobiegania nudnościom w ciąży? Czy możemy pomóc sobie same, czy zawsze z tym problemem powinnyśmy udać się do lekarza? O to Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska spytały dr Małgorzatę Radoń-Pokracką, ginekolożkę, kierowniczkę Oddziału Położniczo-Ginekologicznego Szpitala Ujastek w Krakowie.

Rodzice, w zasadzie od momentu, kiedy tylko ich pociechy przyjdą na świat, chcą swoją radość i dumę oznajmić całemu światu. Kiedyś zdjęcia drukowaliśmy i chowaliśmy do prywatnego albumu. Dziś, gdy większość naszego życia przeniosła się do internetu, te same zdjęcia publikujemy w mediach społecznościowych, pozwalając tym samym, aby zostały tam już na zawsze. Dzieci na plaży, w łazience, te dumne trzymające świadectwo z paskiem, ale też umorusane błotem, "bo to takie zabawne". Niektórzy z nas łudzą się, że zobaczy je jedynie wąskie grono znajomych, inni cyberprzestępczością w ogóle się nie przejmują i potrafią założyć otwarty profil nawet kilkuletniemu dziecku. Pewnie nikt z nas nie powiesiłby zdjęcia dziecka na słupie ogłoszeniowym. Tymczasem bez oporów publikujemy fotografie pociech w sieci. Skąd w nas taka beztroska? Czym jest sharenting i jak bardzo zagraża naszemu dziecku? Czy naprawdę wiemy, co po takiej publikacji dzieje się z wizerunkiem naszego dziecka? O tym porozmawialiśmy z Anną Borkowską, psycholożką, ekspertką Państwowego Instytutu Badawczego NASK.

Przemek miał 3,5 roku, a w szyi rurkę tracheostomijną. Nie chodził, nie mówił. Miał trafić do domu pomocy. Juleczka urodziła się z połową mózgu i medycy mówili, że nie będzie z nią kontaktu, a ona przez kilka lat żyła otoczona wielką miłością. Wiktor ma afazję i chorobę genetyczną. Ala ciężkie skrzywienie kręgosłupa i FAS. Renata i Janusz Zalewscy od kilkunastu lat są rodziną zastępczą dla ciężko chorych, niepełnosprawnych dzieci, takich których nikt nie chce. A oni? Oni się niepełnosprawności nie boją. - Nam się nawet niektóre rybki w akwarium rodzą niepełnosprawne. Takie trochę pokrzywione. Ale pływają, jedzą, są akceptowane przez inne rybki. Tak powinno być - uważa Renata. A o dzieciach mówi krótko: - Po prostu są nasze. Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska zaprosiły do rozmowy mamę zastępczą, która wyjaśnia, jak to się stało, że otworzyła swój dom i swoje serce, jak funkcjonuje rodzina zastępcza i dlaczego tak bardzo potrzebni są ludzie, którzy decydują się założyć taką rodzinę.

Boże Narodzenie to czas rodzinnej sielanki, wypełniony radością. Tak byśmy chcieli je widzieć. Do tego obrazka pasują grzeczne, uśmiechnięte dzieci. Ale czasem jest inaczej. Nie chce kapusty z grochem, nie rozmawia z ciocią, nie zachwyca choinką. Rozwydrzony? Niegrzeczny? Niekoniecznie. Wiele jest dzieci, dla których świąteczny rozgardiasz, nieznane zapachy, dużo dźwięków i tłum ludzi na rodzinnych imprezach to doznania nie do z niesienia, na granicy fizycznego bólu. Dlaczego nie wszystkich cieszą święta? Co zrobić, żeby oszczędzić tym wrażliwym dzieciom stresu? O tym właśnie w przedświątecznym wydaniu podcastu Wysokich Obcasów „Być Rodzicem” Agnieszka Urazińska rozmawia z dr Agnieszką Siedler, psycholożką, współzałożycielką Fundacji na rzecz zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży Tu i Tam.

Jesień i zima to czas, kiedy wiele z naszych żłobkowiczów i przedszkolaków więcej czasu spędza przeziębionych w domu niż w placówkach opiekuńczych i edukacyjnych. I choć dla małych dzieci infekcje to bardzo ważny trening dla organizmu, warto je wspomóc w budowaniu tej odporności. Jedni radzą jeść czosnek, inni trzymają dziecko w chłodzie, jeszcze inni pod pierzyną. Jak na nasze zdrowie wpływa ruch i czy warto dzieci suplementować? Czy da się dobrze zbudować odporność? O tym porozmawiałyśmy z dr Natalią Krysiak, pediatrką, która na co dzień pracuje w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Partnerem podcastu jest marka Actimel

Według raportu z ubiegłego roku w Polsce prawie 1500 dzieci i nastolatków podjęło próbę samobójczą, a 127 zakończyło się śmiercią. A Komenda Główna Policji zarejestrowała wzrost zachowań samobójczych o 101 procent. „Młode Głowy” to nazwa ogólnopolskiego projektu, który ma zbadać stan psychiczny młodzieży w Polsce. To pierwsze w kraju, całkowicie bezpłatne badanie. Autorką projektu jest dziennikarka Martyna Wojciechowska. A pomysł jest wynikiem jej własnych doświadczeń. Jako mama przekonała się, jak trudno o pomoc dla dziecka. I postawiła sobie cel – przeprowadzenie, z założoną przez siebie fundacją „UNAWEZA”, badań na niespotykaną skalę wśród dzieci i młodzieży, które pokażą ich stan emocjonalny i powody problemów psychicznych.

"Szkoła wolna od narkotyków to ściema. Jedni jedzą drożdżówkę, inni idą na papierosa, a jeszcze inni palą jointa. To nikogo nie dziwi, nawet nauczycieli, którzy chyba udają, że nie widzą kłębów dymu i nie czują zapachu gandzi" - mówi w książce "Hajland, jak ćpają nasze dzieci" jeden z bohaterów. Średni wiek inicjacji narkotykowej to piętnaście lat i dotyka młodzieży każdego rodzaju szkół. Co powinni zrobić nauczyciele, a co rodzice? Jakie sygnały w zachowaniu dziecka powinny nas zaniepokoić? Gdzie leży granica między młodzieńczymi eksperymentami z używkami a prawdziwym uzależnieniem? O tym rozmawiamy z Agatą Jankowską, dziennikarką, współautorką książki "Hajland, jak ćpają nasze dzieci"

Mama na wózku? Mama z niesprawną ręką? Jak ona sobie radzi? Co z dzieckiem? Rodzicielstwo osób z niepełnosprawnością wielu ludziom w głowie się nie mieści. A wystarczy się chwilę zastanowić, zatrzymać, przyjrzeć, żeby zobaczyć, że i seks, i rodzicielstwo i wielka radość życia to nie są tylko przywileje zdrowych. W podcaście Wysokich Obcasów „Być Rodzicem” kolejny raz mówimy o tym, o czym mówi się za mało. O potrzebach i radościach, które odczuwają i ci sprawni i ci z niesprawnością rozmawiamy z Eweliną Bruk, mamą trzyletniej Lilianki oraz Żanetą Krysiak, edukatorkę seksualną, kierowniczkę projektu Sekson fundacji Avalon.

Stabilne poczucie własnej wartości to jeden z najcenniejszych zasobów, w które rodzice mogą emocjonalnie wyposażyć na przyszłość swoje dziecko. Przekonania na własny temat kształtują się już od wczesnego dzieciństwa, a na dziecko wpływają nie tylko komunikaty słowne, ale też te niewypowiedziane - nasze gesty, milczenie, mimika. Ale samoakceptacja, to nie to samo co pewność siebie, a wielu z nas - rodziców - myli te pojęcia, w błędnym założeniu, że ta pewność siebie stanie się kluczem do sukcesu życiowego naszych dzieci. Jak zatem mówić do dziecka, aby się akceptowało i czym różni się samoakceptacja od pewności siebie? O tym rozmawiamy z prof. Iwoną Chmurą-Rutkowską, socjolożką i pedagożką, z Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Partnerem podcastu jest dystrybutor suplementu diety Actiferol z unikalną formą żelaza

Chyba wszyscy przechowujemy wspomnienia o babciach, które snuły wciąż tę samą opowieść, albo zasypiały nad książką. Albo o mamie przewracającej strony w wieczornym rytuale. Lub o tacie, który wieczorne opowieści przeradza w zabawy z podziałem na role. Głośne czytanie, to zwyczaj, który przetrwa pokolenia. Zmieniają się książki, historie i sposób ich opowiadania, ale pozostaje najważniejsze – poczucie bezpieczeństwa, beztroska i nowe światy, które odkrywamy z tymi, których kochamy. Z okazji zbliżającego się Tygodnia Głośnego Czytania w Biedronce, rozmawiamy o tym, jakie znaczenie ma głośne czytanie dzieciom, nawet nastolatkom? I szukamy odpowiedzi na pytanie, dlaczego te wspomnienia są tak żywe latami. Partnerem podcastu jest "Piórko", nagroda Biedronki za książkę dla dzieci.

Początek roku szkolnego to dobry moment, żeby porozmawiać o matematyce i o tym, jak ją polubić. Jak przekonać humanistów, że matematyka może być ciekawa? Jak napisać książkę, którą czyta się tak, że człowiek nawet sobie sprawy nie zdaje, że właśnie się uczy? No i skąd pomysł, żeby wziąć na warsztat ekologię, ale od matematycznej strony? O to pytamy Maję Krämer, autorkę książki „Matematyka na zielono”. Partnerem podcastu jest Fundacja mBanku

Gdy porównamy zdjęcia z plaży z lat 70 czy 80 z aktualnymi, to widać wyraźnie, że teraz mamy jakby zdecydowanie pełniejsze kształty. Coraz więcej czasu spędzamy przed komputerem. A dzieci, zamiast ganiać za piłką i biegać po osiedlu, wsiadają do samochodu, abyśmy mogli je zawieźć na kolejne zajęcia dodatkowe. W jakim stanie fizycznym są nasze dzieci? Jak zachęcić je do aktywności, jak pomóc zawalczyć o sprawność? Czy da się coś zrobić, żeby w-f nie był lekcją, której się unika? Na te pytania odpowie ekspert - dr Michał Matyjaszczyk, specjalista medycyny rodzinnej z Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi.

Pierwsza miesiączka. Jedna z najważniejszych chwil w życiu kobiety. Niestety często pomijana, przemilczana, okryta wstydem. Wciąż nie mówi się o niej w szkole, wciąż my - rodzice - nie potrafimy o niej rozmawiać z naszymi córkami. Ale też i synami. Wstyd przenosimy z pokolenia na pokolenie. Jak sprawić, aby krwawienie miesiączkowe przestało być tabu? Czy rozmowa z dorastającą córką powinna różnić się od tej przeprowadzonej z synem? Kiedy zacząć rozmowy z dziećmi o miesiączce? O tym porozmawiałyśmy z Kamilą Raczyńską-Chomyn, edukatorką seksualną i menstruacyjną. To jest podcast w ramach projektu "Z miesiączką na Ty", którego Partnerem jest dystrybutor suplementu diety Actiferol z unikalną formą żelaza

Rodzeństwo to skarb - brat lub siostra może stać się największym przyjacielem. Na szczęście tak często bywa. Ale nawet najlepszym rodzeństwom zdarzają się kłótnie, które przyprawiają rodziców o ból głowy. "Mamo, bo to on zaczął!", "Mamo, bo ona mnie bije!", "Tato, on mnie przezywa!". Rodzice marzą, że będą się kochać i wspierać, a oni kłócą się od rana do wieczora i spierają o najmniejszy drobiazg. A rywalizacja o to, kto pierwszy dobiegnie do kanapy urasta to problemu życia i śmierci. Czy kłótni między dziećmi da się w ogóle uniknąć? Jak rodzic powinien zachować się w sytuacji konfliktowej między rodzeństwem? Jak ustrzec się przed sytuacją, kiedy jedno z dzieci może poczuć się mniej ważne? Zdecydowanie reagować, czy czekać, aż dzieci same się dogadają? I to najważniejsze - co zrobić, żeby w przyszłości dzieci umiały być dla siebie wsparciem. Sprawy pomaga uporządkować Magdalena Boćko-Mysiorska, pedagożka, ekspertka od wychowania z wykorzystaniem komunikacji bez przemocy.

Piją alkohol, palą papierosy, eksperymentują także z innymi, nielegalnymi używkami – choć nie są pełnoletni. To się zdarza nie tylko w ponurych filmach – tak bawią się nasze dzieci. A właściwie to już nie są dzieci, tylko dorastający młodzi ludzie, którzy chcą eksperymentować. Takie są nastolatki. My też tacy byliśmy. Ale teraz to my jesteśmy dorośli. Jak się zachować? Zakazać? Przymknąć oczy? Udawać, że nas to nie dotyczy? Dylemat pomaga rozwiać dr Marta Majorczyk - pedagożka, psycholożka, psychoterapeutka. Rodzice nastolatków – to podcast dla was!

Każda z nas - mam - wie, jak trudny jest powrót do pracy po zakończeniu urlopu macierzyńskiego czy wychowawczego. Wiele z nas zmaga się wtedy nie tylko z notorycznym uczuciem niewyspania i wypalenia, ale też z zaniżonym poczuciem wartości i permanentnym stresem: jak ja sobie teraz poradzę? Szukamy więc ucieczki od stresu, a taką ucieczką często stają się używki. Dla młodych, zestresowanych mam, stolica uruchomiła więc program „Mama – Warszawianka na rynku pracy". Dlaczego kobiety piją? Czy problem alkoholowy wśród młodych mam to rzeczywiście coraz bardziej powszechna sytuacja? Jak przypomnieć kobiecie, o tym, jak wielkie kompetencje uzyskuje zostając matką? Rozmawiamy o tym z Dorotą Czekaj, prezeską Sieci Przedsiębiorczych Kobiet, która jest współorganizatorem warszawskiego programu oraz z Katarzyną Andrusikiewicz, psycholożką, psychoterapeutką uzależnień.

Stabilne poczucie własnej wartości to jeden z najcenniejszych zasobów, w które rodzice mogą emocjonalnie wyposażyć na przyszłość swoje dziecko. Przekonania na własny temat kształtują się już od wczesnego dzieciństwa, a na dziecko wpływają nie tylko komunikaty słowne, ale też te niewypowiedziane - nasze gesty, milczenie, mimika. Ale samoakceptacja, to nie to samo co pewność siebie, a wielu z nas - rodziców - myli te pojęcia, w błędnym założeniu, że ta pewność siebie stanie się kluczem do sukcesu życiowego naszych dzieci. Jak zatem mówić do dziecka, aby się akceptowało i czym różni się samoakceptacja od pewności siebie? O tym rozmawiamy z prof. Iwoną Chmurą-Rutkowską, socjolożką i pedagożką, z Uniwersytetu Adama Mickiewicza.

"Zjedz chociaż mięsko", "Za mamusię i tatusia", "A co on taki zabiedzony, dziecko powinno być pulchniutkie". Kto z nas choć raz nie usłyszał tych zdań w dzieciństwie, a potem sam nie powtarzał ich własnym dzieciom? Zdarza się, że dla niektórych dzieci jedzenie bywa prawdziwym problemem. Ale czy niejadków wśród dzieci jest faktycznie tak dużo, jak wydaje się to ich rodzicom? Jak odróżnić dzieci, które po prostu jedzą mniej, od takich, które wymagają wsparcia ze strony specjalisty? O tym, kim tak naprawdę jest niejadek, o sposobach na postępowanie z dzieckiem, które odmawia sięgnięcia po nowe potrawy i o tym, co robić, kiedy brak chęci do jedzenia to rzeczywiście wynik choroby rozmawiamy z Justyną Walerowską-Madej, dietetyczką.

Dziewczynki lubią różowe. Jak chłopak, to powinien grać w piłkę. Takie teksty słyszymy od dziecka i niejeden rodzic te schematy przekazuje dzieciom podświadomie. A przecież można inaczej. I trzeba. Bo schematy nie zawsze pomagają. Świetnie o tym wie Martyna Wojciechowska - dziennikarka, podróżniczka, mama. Sama wyszła poza schemat. Od dziecka marzyła, że będzie jeździć motocyklem, a zamiast tiulu wolała wygodne spodnie. Badania przeprowadzone dla firmy LEGO pokazują, że dziewczynki są otwarte na różnorodność. 90% dziewczynek w Polsce zgadza się ze stwierdzeniem "to jest OK, jeśli dziewczynki chcą grać w piłkę nożną, a chłopcy tańczyć w balecie". Agnieszka Urazińska i Magdalena Keler zapraszają na rozmowę z Martyną Wojciechowską - o stereotypach związanych z płcią i o ich przezwyciężaniu.

Życie to wybory – te, które dotyczą drobiazgów i te ważne, które są wyzwaniem nawet dla dorosłych. A co dopiero dla tych młodszych! Dla wielu uczniów zaczynają się przedostatnie lub ostatnie lata szkoły podstawowej. I warto pomyśleć, co dalej. Jaką szkołę wybrać? Ja ma wyglądać dalsza edukacja i dalsze życie? To ważne zadanie dla dorosłych – rodziców i nauczycieli. To my możemy wesprzeć dzieci w podejmowaniu trudnych decyzji. Jak robić to mądrze? Jak się wsłuchiwać i nie wywierać presji? O tym w podcaście Być Rodzicem opowiada nam Iwona Xiężopolska-Krzyżańska, nauczycielka biologii, geografii oraz doradztwa zawodowego w łódzkiej podstawówce

Wiemy, że wzrok jest ważny, ale nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele od niego zależy. Są dowody na to, że dzieci z nieskorygowaną krótkowzrocznością nie tylko gorzej się uczą, ale także mają gorszą samoocenę i a nawet - częściej niż rówieśnicy bez wady - są narażone na depresję. Co szósty Polak nigdy nie był u okulisty, co piąty nie wie, czy ma wadę wzroku. Jak zadbać o wzrok dzieci? Co zrobić, żeby istniejąca wada się nie pogłębiała? Czy można uniknąć krótkowzroczności? Na te pytania Magdalenie Keler i Agnieszce Urazińskiej oraz wszystkim słuchającym podcastu Być Rodzicem odpowiada dr Joanna Przeździecka-Dołyk, okulistka i optometrystka. Partnerem podcastu jest firma Hoya, producent soczewek okularowych Miyosmart

Gdy mówimy o rodzicach, to przede wszystkim podkreśla się rolę matek. Ojcowie bywają pomijani. A przecież ojcostwo to wielka zmiana w życiu i odpowiedzialność na długie lata. Jedni podchodzą do tej roli bardzo poważnie, niektórych nawet nieco ona przytłacza. A są też tacy, którzy przede wszystkim się nią cieszą. Tak jak Kamil Baleja, dziennkarz, prezenter, ojciec dwójki dzieci, o których pisze - Księciunio i Mała Gałganica, autor książki "Tato, no weź". W rozmowie z Magdaleną Keler i Agnieszką Urazińską Kamil Baleja odczarowuje mit poważnego i surowego ojca, przekonuje że mężczyźni chętnie opowiadają o emocjach. No i opowiada o ojcostwie, które nazywa najbardziej ekstremalną i niekończącą się przygodą życia.

Są dzieci, które zamierają z zachwytu, gdy widzą morze - bo przez lata znały je tylko z filmów. Są dzieci, które jedzą zupę, drugie danie i deser tą samą łyżką - bo nikt ich nie uczył, jak korzystać ze sztućców. Są dzieci, które ukradkiem napychają kieszenie chlebem w stołówce - bo chcą się najeść na zapas. Marek Feruga z Fundacji Muszkieterowie nie raz się już wzruszał, gdy odwiedzał kolonistów. Jest przekonany, że każde dziecko potrzebuje wspaniałych wakacji. Tyle, że przybywa rodzin, których nie stać na opłacenie kolonii. Dlatego Fundacja Muszkieterowie od pięciu lat organizuje kolonie dla setek najbardziej potrzebujących dzieci. "Nasza zasada jest taka, żeby przygotować takie kolonie, na które chcielibyśmy posłać własne dzieci" mówi Marek Feruga w rozmowie z Agnieszką Urazińską.

Lato to czas, gdy budzą się uczucia. To właśnie na wakacjach, na pierwszym obozie, z dala od rodziców, wiele nastolatków przeżywa pierwszą miłość. A to nie tylko motyle w brzuchu, ale często także nagłe i bolesne rozstania. Pierwsza miłość to szkoła uczuć, która przygotowuje młodzież do dojrzałych, partnerskich, intymnych relacji. Zapada w pamięć na zawsze. Dlatego tak ważne jest uszanowanie tej pierwszej relacji ze strony rodzica. I tak ważne, jak rodzic zachowa się, gdy dziecko będzie mu o tym uczuciu mówić. Albo gdy będzie o nim milczeć. Co się dzieje w głowie zakochanego nastolatka? Jak rozmawiać o miłości z dzieckiem, aby nie naruszyć jego granic prywatności? Jak wspierać dziecko po rozstaniu? Magdalena Keler i Agnieszka Urazińska pytają o to Macieja Olsztyńskiego, psychologa.

Lekarze psychiatrzy mówią, że to już nie jest kryzys, to katastrofa. Z wyliczeń wynika, że w porównaniu do czasu sprzed pandemii, liczba dzieci na oddziałach psychiatrycznych wzrosła o połowę, a młodzieży o ponad 60 proc. W ubiegłym roku udokumentowanych prób samobójczych było 1490. A blisko 130 dzieci skutecznie odebrało sobie życie. A to tylko statystyki. A co dzieje się, gdy te problemy zaczynają dotykać nas samych? O tym opowiedziała nam Katarzyna Dobrowolska, mama dwóch córek, które chorują na depresję.

"Nie mam co robić". Chyba każdy rodzic słyszy to zdanie codziennie. Nudy dzieci się boimy, wolimy ją "zabijać". Żyjemy w przekonaniu, że jeśli dzieci się nudzą, to znaczy, że jesteśmy okropnym rodzicami. Wmawiamy też sobie, że już od małego musimy pracować na przyszły sukces. Zapisujemy więc dzieci na kolejne zajęcia dodatkowe, nie dajemy im wytchnąć nawet w wakacje. Tymczasem psycholodzy od lat podkreślają, że nuda jest dzieciom potrzebna. Czy już wszyscy zapomnieliśmy jak kreatywna może być nuda? Dlaczego nie należy się jej bać i jak zrobić z nudy dobry użytek? Rozmawiamy o tym z panią dr Magdaleną Śniegulską, psycholożką, psychoterapeutką

Rodzice powinny być wyrozumiali, stabilni i cierpliwi. Wtedy mogą bezpiecznie przeprowadzić dziecko przez czas dzieciństwa i dorastania, ucząc ich przy okazji jak panować nad emocjami. Niestety w praktyce, to emocje dorosłych często biorą górę, bo kto z nas nie stracił nigdy panowania i nie podniósł głosu na dziecko? A krzyk to przemoc. Bardziej akceptowana niż fizyczna, rani równie mocno, choć tych ran gołym okiem nie widać. Dlaczego tak nas, rodziców, ponosi? Czyja to wina, że krzyczymy? Co wtedy dzieje się z dzieckiem? Jak odzyskać władzę nad własnymi emocjami i poznać żródło ich zakłócenia? Na te pytania odpowiada nam Katarzyna Półtorak, psycholożka wspierająca mamy, która prowadzi terapię krzyku.

Dzień Matki dla nas, matek, jest wypełniony słodyczami, laurkami. To okazja do przyjmowania życzeń i spędzania czasu z dziećmi. I super okazja, aby o macierzyństwie porozmawiać. Często mówimy o problemach matek. A o radościach dużo rzadziej. Dlaczego? Czemu Matka Polka jest najczęściej zmęczona i trochę smutna? Czy macierzyństwo nie może po prostu cieszyć? Dlaczego wciąż kojarzy się z wyrzeczeniem, bohaterstwem, ciężarem? A może wcale nie musi tak być? O tym i innych tematach porozmawiamy w gronie matek. Nasze zaproszenie do rozmowy przyjęła Hanna Zielińska, dziennikarka mieszkająca w Norwegii, matka trójki dzieci.

Dzieciństwo to czas beztroski i radości. Dla tysięcy ukraińskich dzieci ta beztroska skończyła się raz na zawsze w dniu wybuchu wojny. Mamy te dzieci u nas, w polskich szkołach. Niektóre się uśmiechają, ale pod tym uśmiechem może się kryć rozpacz. Inne się izolują, nie nawiązują kontaktu. Wszystkie są wyzwaniem, bo potrzebują naszego wsparcia. Tym razem podcast Być Rodzicem poświęcamy ukraińskim dzieciom w Polsce. O tym, jak mądrze pomagać w niezwykłej sytuacji, do której nikt nie był przygotowany, Agnieszce Urazińskiej i Magdalenie Keler opowie ekspert – Tomasz Bilicki, psychoterapeuta i nauczyciel wiedzy o społeczeństwie. Wyjaśni też, dlaczego – jego zdaniem – proponowanie dzieciom-uchodźcom zdawania egzaminu ósmoklasisty jest przemocą systemową.

Motywacja uskrzydla, presja może ściągać w dół i odbierać radość. Żyjemy w czasach, gdy ocena towarzyszy nam już od pierwszych dni życia. Jak mądrze motywować dziecko do nauki, a co zrobić gdy córka lub syn starają się za bardzo? I w końcu - czy czerwony pasek to wyznacznik uczniowskiego sukcesu. Na te i inne pytanie odpowiada dr Marta Majorczyk - pedagożka i doradczyni rodzinna. Zapraszamy na podcast Wysokich Obcasów - "Być rodzicem". Tym razem temat aktualny przed końcem roku szkolnego.

Tytuł: "Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie?" Wojna to nie jest tylko sprawa dorosłych. Lęk i smutek dotykają także dzieci, a we współczesnym świecie nie da się całkowicie odciąć je od szumu informacyjnego. Dzieci czują nasze napięcie, nie możemy zostawić je w tym stresie w osamotnieniu. Jak zatem o wojnie rozmawiać z dziećmi, żeby w tak trudnej sytuacji dać im maksymalne poczucie bezpieczeństwa? Jakich słów używać, kiedy sami się boimy? Jak rozmawiać z przedszkolakiem, a jak z nastolatkiem? Spytałyśmy o to pedagożkę szkolną, Martę Szymczyk, autorkę bloga Nieszablonowa Pedagożka.